6 คิวหยุดงาน

6 คิวหยุดงาน

พรุ่งนี้เป็นวันหยุดของวีนาเธอไม่ได้มีเรียน เธอจึงอยากไปเดินซื้อของแล้วก็ไปนั่งชิว ๆ ที่คาเฟ่น่ารักถ่ายรูปแต่เมื่อเธอโทรหาคิวเขาก็บอกว่าวันนี้เขาติดธุระเขาขอหยุดงานหนึ่งวัน

“พี่คิวพรุ่งนี้พี่ต้องพาวีนาไปซื้อของแล้วก็ไปคาเฟ่ แต่ไม่ต้องเช้ามากนะคะประมาณสิบโมงนะคะ” วีนาพูดขึ้นมาผ่านมือถือเธอหวังว่าพรุ่งนี้เธอจะไปนั่งชิว ๆ กับคิวสักหน่อย

“พรุ่งนี้ผมขอลาหยุดนะครับพอดีมีธุระสำคัญ” คิวพูดออกมาอย่างนั้นวีนาก็เริ่มสีหน้าเปลี่ยนทันทีเพราะเธอไม่อยากไปกับเพื่อนไม่อยากไปคนเดียวแต่อยากไปกับคิว

“ถ้าอย่างนั้นก็ไม่เป็นไรค่ะ” วีนาพูดแคนั้นก็วางสายจากเขา เธอได้แต่ถอนหายใจที่เขาไม่ว่างขับรถพาเธอไป

“คนขับรถเราไม่ว่าง เรายืมคนของพี่ริคก็ได้นี่นา” วีนาพูดขึ้นมาแล้วก็กดมือถือโทรหาพี่ชายของเธอในทันที

“พี่ริคขา พี่ชายสุดหล่อ” วีนาพูดขึ้นมาเสียงหวาน ๆ ใส่พี่ชายของเธอ ริครู้ได้ในทันทีเพราะทุกครั้งที่น้องสาวของเธอพูดหวาน ๆ โทรมาหาเขาอย่างนี้เธอต้องมีอะไรให้เขาช่วยอะไรแน่นอน

“ว่ายังไงครับน้องสาวสุดที่รักของพี่ไม่ทราบว่ามีเรื่องอันใดให้พี่ชายคนนี้รับใช้ขอรับถึงได้กล้าโทรมาหาพี่ชายอย่างนี้ขอรับ” ริคพูดแล้วก็หัวเราะเพราะเธอเริ่มงอแงที่พี่ชายรู้ทันเธอ

“พี่ริครู้ทันวีนาอย่างนี้ทุกทีเลย”

“พี่เป็นพี่ชายของวีนาพี่ก็ต้องรู้จักนิสัยน้องสาวตัวเองอยู่แล้ว ไหนว่ามาต้องการอะไร” ริคพูดออกไปแล้วก็นั่งยิ้มเอ็นดูในตัวของน้องสาวคนเดียวของเขา

“ก็ไม่มีอะไรมากค่ะแค่อยากยืมคนขับรถหน่อยได้มั้ยคะ พรุ่งนี้นะคะ”

“ได้สิพรุ่งนี้พี่ไม่ได้ไปไหนอยู่แล้วเดี๋ยวพี่บอกให้นะว่าแต่น้องจะให้ไปรับตอนไหนล่ะ” ริคเป็นพี่ชายที่ดีของน้องสาวมาโดยตลอดเขาพร้อมที่จะซัพพอร์ตน้องสาวคนเดียวของเธอตลอดเวลา

“พรุ่งนี้สิบโมงค่ะ เลทได้สามสิบนาทีค่ะ” วีนาพูดแค่นั้นก็วางสายจากพี่ชายแล้วก็ไปนอนดูซีรีย์ของเธอต่ออย่างอารมณ์ดีเพราะเธอได้ในสิ่งที่เธอต้องการแล้ว

วันใหม่ฟอร์ดมารอรับวีนาตั้งแต่เก้าโมงสี่สิบห้านาทีเพราะเขาไม่อยากให้เธอรอเขานาน

ฟอร์ดเองก็เป็นลูกของคนมีเงินแต่ก็ชอบท้าทายชอบทำงานอันนั้นอันนี้ไปเรื่อย ๆ จนพ่อกับแม่บ่นที่ไม่ยอมมาช่วยงานของที่บ้านสักที

วีนาแต่งตัวลงมาจากห้องเธอเดินออกมาก็เห็นรถของพี่ชายมารอรับเธอแล้วโดยมีคนขับรถที่เป็นคนของพี่ชายยืนรออยู่ที่รถแล้ว

“เชิญคุณหนูขึ้นรถได้เลยครับ” ฟอร์ดพูดขึ้นมาพร้อมกับมองหน้าของเธอยิ้ม ๆ ฟอร์ดเป็นหนุ่มอารมณ์ดีมาก ๆ เขาจะแตกต่างจากคิวมาก ๆ ที่นิ่งขรึม

“ไม่ต้องเรียกคุณหนูก็ได้ค่ะ เรียกน้องวีนาได้เลยค่ะ วีนาไม่ถือค่ะ” วีนาเป็นหญิงสาวที่อารมณ์ดีมาก ๆ เวลาใครได้อยู่ใกล้ก็จะรู้สึกสดใสไปกับเธอด้วย

“ได้ครับน้องวีนา อยากไปไหนบอกพี่ได้เลยนะครับพี่พร้อมพาไปทุกที่เลยครับ” ฟอร์ดพูดออกมาอย่างอารมณ์ดีเช่นกัน

วีนาให้ฟอร์ดพาไปที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งเพราะเธออยากไปเดินซื้อเสื้อผ้ากระเป๋าเพราะเธอไม่ชอบที่จะอยู่บ้านเฉย ๆ เพราะมันน่าเบื่อสำหรับเธอมาก ๆ และอีกอย่างตอนนี้เธอยังไม่มีซีรีย์เรื่องใหม่ที่เธออยากดู

“พี่ฟอร์ดไปเดินเป็นเพื่อนวีนาหน่อยได้มั้ยคะ วีนาไม่อยากเดินคนเดียวมันดูเหงา ๆ แปลก ๆ ค่ะ” วีนาที่ไม่ค่อยมีเพื่อนส่วนมากเธอจะมาเดินซื้อของคนเดียวอย่างนี้บ่อยครั้ง

“ได้สิครับ ไม่ว่าน้องวีนาใช้ผมทำอะไรพร้อมเสมอครับ” วีนาหัวเราะให้กับท่าทางของฟอร์ดที่เขามีความกระตือรือร้นจนบางทีเขาก็คึกคักเหมือนเด็ก ๆ

“หัวเราะทำไมครับ” ฟอร์ดเอ่ยถามเธอขึ้นมาทันทีเมื่อเขาเห็นว่าเธอหัวเราะให้กับเขา

“ก็พี่ฟอร์ดตลกอ่ะ คนอะไรคึกคักได้ตลอดเวลา” วีนาพูดแล้วก็เดินไปเลือกซื้อเสื้อผ้าแบรนด์ที่เธอโปรดปราน

หลังจากที่ซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าเสร็จเธอก็ไปที่คาเฟ่ เธอให้ฟอร์ดไปนั่งกินเป็นเพื่อนเพราะเธอไม่มีเพื่อนอีกตามเคย

“พี่ฟอร์ดเอาเครื่องดื่มอะไรคะ” วีนาเอ่ยถามเขาพร้อมกับเดินเข้าไปในร้านเพื่อสั่งเครื่องดื่มสั่งขนมแต่สายตาของเธอก็มองไปเห็นคิวนั่งอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งที่น่าจะวัยสี่สิบและดูยังไงก็ไม่เหมือนแม่ของคิวแต่เหมือนผู้หญิงที่จ้างผู้ชายมากินข้าวเป็นเพื่อนมากกว่า

“ลาหยุดมากับผู้หญิงเนี่ยนะ ไหนบอกมีธุระสำคัญ คงสำคัญมากสินะ” วีนาบ่นพึมพำจนพนักงานต้องเรียกสติเธอกลับมาเพราะมันถึงลำดับของเธอที่ต้องสั่งแล้ว

ฟอร์ดเองก็เห็นคิว เขายักคิ้วใส่คิวอย่างอารมณ์ดีเพราะเขารู้ว่าคิวมาทำงานเสริมหาเงินพิเศษเพราะคิวต้องการหารายได้ให้ได้มากที่สุดต่อเดือน

วีนาอารมณ์ไม่ดีขึ้นมาทันที เมื่อเห็นคิวอยู่ในร้านกับผู้หญิงเธอหงุดหงิดขึ้นมาแปลก ๆ จนฟอร์ดต้องชวนเธอคุยเพื่อให้เธออารมณ์ดีขึ้นและเขาก็ทำสำเร็จเพราะเธอเองก็หัวเราะออกมาในที่สุด

คิวเองก็มองดูวีนาที่นั่งอยู่กับฟอร์ดเขาเองก็หงุดหงิดในใจเหมือนกันทั้ง ๆ ที่เขาพยายามบอกกับตัวของเขาเองว่าเขาจะคิดกับวีนามากกว่าเจ้านายไม่ได้แต่ความรู้สึกมันก็ทรยศเขาเช่นกัน

หลังจากที่ซื้อของที่ห้างสรรพสินค้าเสร็จเธอก็ไปที่คาเฟ่ เธอให้ฟอร์ดไปนั่งกินเป็นเพื่อนเพราะเธอไม่มีเพื่อนอีกตามเคย

“พี่ฟอร์ดเอาเครื่องดื่มอะไรคะ” วีนาเอ่ยถามเขาพร้อมกับเดินเข้าไปในร้านเพื่อสั่งเครื่องดื่มสั่งขนมแต่สายตาของเธอก็มองไปเห็นคิวนั่งอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งที่น่าจะวัยสี่สิบและดูยังไงก็ไม่เหมือนแม่ของคิวแต่เหมือนผู้หญิงที่จ้างผู้ชายมากินข้าวเป็นเพื่อนมากกว่า

“ลาหยุดมากับผู้หญิงเนี่ยนะ ไหนบอกมีธุระสำคัญ คงสำคัญมากสินะ” วีนาบ่นพึมพำจนพนักงานต้องเรียกสติเธอกลับมาเพราะมันถึงลำดับของเธอที่ต้องสั่งแล้ว

ฟอร์ดเองก็เห็นคิว เขายักคิ้วใส่คิวอย่างอารมณ์ดีเพราะเขารู้ว่าคิวมาทำงานเสริมหาเงินพิเศษเพราะคิวต้องการหารายได้ให้ได้มากที่สุดต่อเดือน

วีนาอารมณ์ไม่ดีขึ้นมาทันที เมื่อเห็นคิวอยู่ในร้านกับผู้หญิงเธอหงุดหงิดขึ้นมาแปลก ๆ จนฟอร์ดต้องชวนเธอคุยเพื่อให้เธออารมณ์ดีขึ้นและเขาก็ทำสำเร็จเพราะเธอเองก็หัวเราะออกมาในที่สุด

คิวเองก็มองดูวีนาที่นั่งอยู่กับฟอร์ดเขาเองก็หงุดหงิดในใจเหมือนกันทั้ง ๆ ที่เขาพยายามบอกกับตัวของเขาเองว่าเขาจะคิดกับวีนามากกว่าเจ้านายไม่ได้แต่ความรู้สึกมันก็ทรยศเขาเช่นกัน