ตอนที่ 2 คุณป๋าใจดี (2/6)

หลังจากที่คุณป๋าของชมพูขับรถออกไปแล้วเธอก็ได้ยินเสียงเพื่อนสาวที่เรียกเธอจากทางด้านหลัง 

" ชมพู ทางนี้ " 

แก้มใสและไลลาที่นั่งรอเพื่อนสาวอยู่ตรงม้านั่งหน้าคณะบริหารธุรกิจของมหาวิทยาลัยชื่อดังอันดับต้นๆของประเทศ ชมพูรีบเดินไปยังต้นเสียงพร้อมกับนั่งลงข้างๆกับไลลา 

" พวกแกมานานแล้วหรอ ฉันก็ว่าฉันไม่ได้สายนะนี่ก็เหลือเวลาอีกตั้งสิบนาทีกว่าจะถึงเวลาเข้าเรียน ทำไมวันนี้มาเช้ากันจังเลยล่ะ " 

ชมพูถามออกไปเพราะปกติแล้วเธอจะมาก่อนเป็นคิวแรกตลอด แล้วเพื่อนทั้งสองคนก็จะมาพร้อมกันเพราะบ้านของสองคนนี้อยู่ใกล้กัน 

" วันนี้พวกเรามาเช้าเพราะว่าแม่ของยัยแก้มใสมีธุระต้องรีบใช้รถก็เลยให้คนขับรถมาส่งพวกเราก่อน แล้ววันนี้ใครมาส่งแกหรอ " 

ไลลาถามเพื่อนสาวออกไปอย่างสงสัย 

" คุณป๋ากรณ์น่ะ เขาก็มาส่งฉันเป็นปกติอยู่แล้วนะ เพียงแต่ว่าพวกแกไม่เคยมาเจอเท่านั้นเอง คุณป๋าไม่เคยปล่อยให้ฉันมาเรียนคนเดียวหรอก " 

ชมพูตอบเพื่อนสาวทั้งสองคนออกไปพร้อมกับยิ้มอย่างภูมิใจอย่างปิดไม่มิดที่คุณป๋าดูแลเธอดุจเจ้าหญิงขนาดนี้ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาแล้ว 

" อิจฉาเจ้าหญิงน้อยพลอยชมพูจังเลยค่ะ มีราชรถมาเกยตั้งแต่เด็กจนโต แถมราชรถยังหล่อล่ำมากด้วย " 

ไลลาหญิงสาวสุดแซ่บเอ่ยแซวเพื่อนสาวเพราะเธอกับแก้มใสเคยเห็นคุณป๋าของชมพูมาแล้ว ตั้งแต่ตอนเรียนมัธยมปลายว่าเขาหน้าตาดีมากขนาดไหน พวกเธอทั้งสามคนเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยมต้นจนถึงตอนนี้เข้าเรียนมหาลัยก็สอบได้คณะเดียวกันอีก มันจึงทำให้พวกเธอทั้งสามคนสนิทใจต่อกันและเล่าทุกอย่างให้กันฟังไม่มีเรื่องใดปิดเป็นความลับได้ แต่มีเรื่องเดียวที่ชมพูยังไม่กล้าปริปากบอกเพื่อนสนิทนั่นก็คือความในใจของตัวเองที่มีต่อคุณป๋าของเธอนั่นเอง 

" จะมาอิจฉาฉันทำไมยะ อย่านะ...อย่าคิดริอาจจะมาชอบคุณป๋าของฉันเด็ดขาด ฉันไม่มีทางยอมแน่ ถึงพวกแกจะเป็นเพื่อนรักของฉันก็ตามเถอะ " 

ชมพูคาดโทษกับเพื่อนเอาไว้พร้อมดักทางเอาไว้เรียบร้อย ปิดทุกประตูไม่ให้เพื่อนลอดผ่านไปจีบคุณป๋าของเธอได้ 

" พวกเราไม่จีบหรอกย่ะ ก็แค่ปลื้มเพราะคุณป๋าของเธอทั้งหล่อ ล่ำ บึ้ก แถมยังฮอตมากๆในหมูไฮโซและเหล่าเซเลบทั้งเมืองด้วย " 

แก้มใสพูดออกไปเพราะข่าวคราวความเจ้าชู้และเรื่องผู้หญิงของคุณป๋าของเพื่อนสาวพวกเธอรู้ดีตลอดมา คุณป๋าของชมพูไม่คิดที่จะคบใครจริงจังแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะไม่มีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตเลย ตรงกันข้ามคุณป๋าของเธอคบและเปลี่ยนผู้หญิงเป็นว่าเล่น แต่หญิงสาวพวกนั้นก็เต็มใจอาจจะด้วยหวังลึกๆว่าคงจะได้มาเป็นนายหญิงและแม่เลี้ยงของเธอ 

" ฉันไม่มีทางยอมเด็ดขาด ถ้าขืนเป็นแบบนั้นจริงๆฉันจะโกรธคุณป๋ามากและจะไม่คุยกับคุณป๋าอีกเลยด้วย " 

นี่ก็คงอาจเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่คุณป๋าของเธอไม่ยอมคบใครเป็นจริงเป็นจัง เพราะชมพูที่หวงคุณป๋าเป็นอย่างมาก ไม่ว่าใครก็ตามที่เข้ามาใกล้คุณป๋าของเธอ ก็จะโดนเธออาละวาดอยู่ตลอด เธอไม่ยอมหรอกนะที่จะให้คนอื่นมาแย่งความรักที่คุณป๋ามีให้กับเธอไป 

" นี่ให้มันน้อยๆหน่อยย่ะคุณหนูพลอยชมพูแกเป็นลูกเขานะจ๊ะไม่ได้เป็นเมียเขาสักหน่อย " 

แก้มใสพูดออกไปอย่างไม่ใส่ใจเพราะต้องการจะแซวเพื่อนสาวเล่นๆเฉยๆ 

" ว่าไม่ได้หรอก อะไรๆมันก็ไม่แน่นอน คุณป๋าก็ใช่ว่าจะเป็นพ่อแท้ๆของฉันซะเมื่อไหร่ " 

ชมพูเองก็ตอบกลับไปอย่างไม่สะทกสะท้านเช่นกัน 

" เอ๊ะ!! ยังไงแก เล่ามาเดี๋ยวนี้เลยนะ แกไม่ได้รักคุณป๋าของแกแบบพ่อแท้ๆหรอกหรอ แกชอบคุณป๋าของแกแบบอื่นใช่ไหม แกแพ้กล้ามแน่นๆด้วยใช่ไหม ตอบเพื่อนมาเดี๋ยวนี้นะ " 

ไลลายังคงคาดคั้นไม่เลิก เธอกับเพื่อนรู้จักกันมานาน รู้ถึงไส้ถึงพุงกันหมดแล้ว แค่เพื่อนเอ่ยมาแค่นี้ทำไมพวกเธอจะเดาไม่ออก 

" ที่แกไม่ยอมคบใครเพราะแกรอคุณป๋าของแกอยู่ใช่ไหมยัยพลอยชมพู " 

แก้มใสที่ผสมโรงกับไลลาเพื่อต้อนให้ชมพูจนมุม แล้วตอบความจริงออกมาในที่สุด แล้วชมพูก็เลือกที่จะพูดความจริงเพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอต้องโกหกเพื่อน และเธอคิดว่าความรักของเธอไม่ใช่เรื่องผิดอะไร 

" อือ...ฉันชอบคุณป๋า ชอบมานานมากแล้ว คุณป๋าใจดีกับฉันทุกอย่างไม่เคยขัดใจเลยตั้งแต่เล็กจนโต ต่อให้ฉันจะดื้อมากแค่ไหนแต่คุณป๋าก็ไม่เคยโกรธจริงๆจังๆเลยสักครั้ง แล้วก็ไม่เคยลงโทษฉันด้วย อาจจะด้วยความสนิทกันก็ได้ฉันถึงคิดอะไรกับคุณป๋าเกินเลยมาขนาดนี้ ฉันพยายามตัดใจแล้วนะพวกแก แต่ทำไม่ได้ว่ะ ใจมันรักให้ทำไงวะ " 

พลอยชมพูรู้สึกโล่งใจอยู่ไม่น้อยที่ได้พูดความจริงให้กับเพื่อนได้ฟัง เพราะอย่างน้อยๆเธอก็จะได้มีคนคอยระบายความอัดอั้นที่อยู่ในใจของเธอได้บ้าง เธอรู้ว่าการรักคุณป๋าแบบที่ไม่ใช่พ่อลูกเขารักกันมันคือสิ่งที่ไม่ถูกต้อง แต่เธอกับคุณป๋าก็ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันสักหน่อย ทำไมเธอจะรักเขาไม่ได้ 

" พวกฉันเข้าใจแกดี ฉันจะบอกให้นะความรักมันไม่มีถูกไม่มีผิดหรอก ยิ่งถ้าผู้หญิงกับผู้ชายได้อยู่ใกล้กันแล้วล่ะก็ มันก็เหมือนน้ำมันกับไฟนั่นแหละอยู่ใกล้กันมันก็จุดติดและลุกลามได้แบบง่ายดาย " 

ไลลาที่มีประสบการณ์มาบ้างแล้ว ถึงแม้ว่าจะไม่ใช่ประสบการณ์ตรงแต่ใช่ว่าเธอจะไม่เคยผ่านผู้ชายมาเลย เธอพอที่จะเข้าใจโลกมาบ้างพอสมควร 

" ฉันขอบใจพวกแกมากเลยนะที่เข้าใจ และไม่โกรธที่ฉันมีความรู้สึกแบบนี้ "

" ความรักมันเป็นสิ่งสวยงามนะแก แล้วอีกอย่างพวกเราก็ใกล้จะเรียนจบกันแล้วด้วย เทอมหน้าก็ได้เวลาฝึกงานแล้ว แกก็ไปฝึกงานที่บริษัทของคุณป๋าแกเลยสิ จะได้อยู่ใกล้ชิดกัน " 

ไลลาที่เสนอให้กับเพื่อนสาวให้ได้มีเวลาใกล้ชิดกับคนที่ตัวเองรักแบบที่คนรักเขามีเวลาให้กันไม่ใช่แบบที่พ่อลูกเขามีให้กัน