11

“ไอ้หมอกแกจะยอมบอกได้รึยังว่าแกไปคุยอะไรกับคุณเอกสิทธิ์ เขาถึงได้ยอมให้แกพาผู้ใหญ่ไปสู่ขอลูกสาวเขาตามประเพณีได้เนี่ย” ในขณะที่รถครอบครัวคันใหญ่ของกรรณิกาได้พาทีมสู่ขอเข้ามาในซอยคฤหาสน์ของบ้านทรัพย์อนันต์แล้วนั้น ม่านฝันผู้แทบจะตั้งตัวไม่ทัน ก็ถามคำถามเดิมนี้ซ้ำๆ กับผู้เป็นน้องชายอีกรอบ

“ใช่! พวกแกสองคนพี่น้อง มีเรื่องอะไรกันทำไมไม่ยอมบอกฉันเลย” กรรณิกาว่าอย่างเคืองๆ บ้าง

เพราะอยู่ๆ ม่านฝันก็โทรบอกว่าให้มาช่วยเป็นญาติผู้ใหญ่เพื่อสู่ขอผู้หญิงให้ม่านหมอกหน่อย แบบด่วนจี๋และเล่ารายละเอียดคร่าวๆ ให้เพียงเท่านั้น

“ก็เพราะไอ้หมอกมันไม่ยอมบอกฉันไง”

“ไม่ใช่ ก่อนหน้านี้อีก ที่ตั้งแต่รู้ว่าไปทำลูกสาวเขาท้องน่ะ ทำไมไม่รู้จักโทรมาปรึกษา”

“พอกันเถอะครับ ถึงบ้านเขาแล้วเนี่ย เตรียมไปรับศึกหน้าดีกว่ามาฆ่ากันนะครับ” ม่านหมอกรีบว่า เพราะกลัวว่าทีมสู่ขอของตัวเองจะน่าเชื่อถือไม่พอ

“ใช่! หยุดเถียงกันได้แล้ว แล้วห้ามวางสายจากฉันด้วยนะ ฉันขอฟังด้วยตลอดการสู่ขอ เสียดายที่ลางานไม่ได้ ไม่งั้นไปด้วยแล้ว!” อีกหนึ่งเสียงที่แทรกเข้ามาจากโทรศัพท์ของกรรณิกานั้น คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากนิชนันท์ เพื่อนรักผู้พร้อมจะร่วมทุกข์ร่วมสุขอย่างเต็มที่

“เออรู้แล้ว แกก็อย่าเผลอส่งเสียงอะไรออกมาล่ะ ปิดโฟนตัวเองไปเลย แล้วฟังอย่างเดียวนะ” กรรณิกาว่าอย่างหงุดหงิด ส่วนหนึ่งเพราะตัวเองไม่ได้แต่งหน้าทำผมอย่างจัดเต็มเท่าไหร่

เพราะลงเวรดึกมาแบบไม่ได้นอนเลยสักแอะ แม้เพื่อนจะโทรบอกล่วงหน้าหนึ่งวันแต่ก็ไม่สามารถจะเอาเวรออกได้ ชีวิตพยาบาลก็เช่นนี้ ต้องล่วงหน้าเป็นเดือนเสมอ!

บรรยากาศการสู่ขอตามประเพณีนั้นได้รับการต้อนรับอย่างสมเกียรติ มีผู้หลักผู้ใหญ่จากฝ่ายหญิงครบพร้อม ส่วนญาติทางฝ่ายชายก็มีม่านฝัน กรรณิกา และหัวหน้างานที่เป็นทนายของม่านฝันเมื่อหลายปีก่อน มาร่วมเป็นเกียรติด้วย

ม่านฝันไม่กล้าแม้แต่จะสบตาผู้ทรงอิทธิพลที่แต่งตัวดูดีกว่าทุกครั้งและแสนจะเป็นทางการ หัวใจดวงน้อยของเธอที่พากันสั่น ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความดูดีของเขา...หรือความอยากเจอเขามาตลอดของตัวเอง

ทนายผู้รู้พิธีการก็พูดนำได้เป็นจังหวะจะโคนจนฝ่ายที่พากันวิตกกังวลรู้สึกสบายใจ ว่าที่คู่บ่าวสาวสบตากันเป็นระยะหลังจากที่ได้ตกลงกันในวันนั้น ก็ไม่ได้ติดต่อพูดคุยกันอีก

คำพูดจากปากม่านหมอกที่ไอยราไม่คิดว่าจะได้ฟัง มีค่ามากกว่าพิธีการต่างๆ ที่กำลังได้เกิดขึ้นอยู่ในตอนนี้ จนเธอหุบยิ้มไม่ได้

แต่ม่านหมอกก็ยังคือม่านหมอก เขายังคงแสดงออกเหมือนปกติ ไม่ได้มีทีท่าว่าจะมีความรักให้เธอแต่อย่างใด

“ไอ้เรื่องเงินๆ ทองๆ ฉันก็ไม่อยากจะให้มันสำคัญอะไรนักหนาหรอก” คุณหญิงอ่อนน้อม ทรัพย์อนันต์ ตอบกลับคำถามของทนายด้วยทีท่าเย่อหยิ่ง ไม่มองหน้าผู้ใดอย่างคนไว้เนื้อถือตัว นั่งข้างบุตรชายและหลานสาวตามประเพณีไปอย่างนั้น

“แต่มันแค่สำคัญในพิธีการมากหน่อย หากจะไม่ให้เรียกเลยก็ดูจะไม่เหมาะไม่งาม หากจะเรียกไม่สมฐานะก็คงจะไม่กล้าเชิญใครมาร่วมแสดงความยินดี ให้เขาติฉินนินทากันไปเรื่อย”

“โห พูดมาขนาดนี้...ไม่ต้องบอกหรอกว่าไม่สำคัญน่ะ” กรรณิกาแอบกระซิบกระซาบ จนม่านฝันต้องรีบสะกิดเชิงเตือนว่าไม่ใช่เวลา

“ตรงนั้นน่ะ ข้องใจอะไรก็พูดมาตรงๆ ได้นะ ฉันไม่ใช่คนช่างอ้อมช่างค้อม”

นั่นประไร...ม่านฝันรีบแก้สถานการณ์ด้วยการยกมือไหว้ขออภัย พร้อมเชื้อเชิญให้ท่านพูดต่อ

แววตาคมกริบสบเข้ากับที่เธอเล็กน้อย ฉายความรู้สึกเหมือนจะยิ้มเยือนหน่อยๆ จนคนที่เผลอไปสบตาด้วยแก้มร้อนเห่อขึ้นมา

“แหม...เสียอาการใหญ่เลยนะสาว” กรรณิกาผู้จับสังเกตคนอื่นเก่ง กระซิบเชิงแซวแต่เบากว่าเดิมมาก เพราะไม่อยากจะถูกคุณหญิงคุณนายมาสำบัดสำนวนต่อว่า!

“คุณหญิงอยากจะเรียกเท่าไหร่ สามารถเรียกได้ตามความเหมาะสมเลยนะครับ ทางเราไม่มีปัญหาอะไรเลย” ทนายคนเก่งรีบว่าตอบรับ ในขณะที่ม่านฝันเหมือนรู้สึกว่าถูกทุบอกด้วยไม้ท่อนใหญ่

ไม่มีปัญหาอะไรเลยงั้นเหรอ!

“ก็ถ้าตามเหมาะสมก็ไม่ได้มากมายอะไร เงินสดสักสิบล้าน เครื่องเพชรสักสิบชุด ทองสักหีบสองหีบ...ก็น่าจะพอแล้ว”

“ฮะ! สิบล้าน!” ม่านฝันคว้าปากกรรณิกาเอาไว้เกือบไม่ทัน แม้ใจตัวเองจะร่วงไปอยู่ตาตุ่มเป็นที่เรียบร้อยแล้วก็ตาม!

“ถ้ามีปัญหาก็ไม่ต้องแต่ง เอาไปอยู่ด้วยเฉยๆ เลยก็ได้ ทำงามหน้าซะขนาดนี้แล้ว” ไอยราหน้าซีดเผือดลง เมื่อถูกว่ากระทบแรงๆ แบบนั้น จนม่านหมอก...อดสงสารไม่ได้

“ไม่มีปัญหาครับ ยังไงผมจะหาเงินตามที่คุณย่าเรียกมาให้ได้ครับ”

ไอ้หมอก! ม่านฝันตะโกนเรียกน้องชายอยู่ในใจ หากแต่ก็ค้านอะไรไม่ได้ มันก็คงจะจริงของม่านหมอก

ยังไงก็ต้องหามาให้ได้! แม้จะยังไม่รู้ว่าจะหามาได้ยังไงก็เถอะ...

คนที่นิ่งสงบฟังทุกอย่างแบบไม่ได้คัดค้านอะไรนั้น รู้สึกพึงพอใจที่ได้ยินว่าที่บุตรเขยพูดออกมาอย่างนั้น

มีจริงหรือเปล่าไม่รู้ มีความพยายามก็พอ

“เรื่องฤกษ์ยาม ฉันจะหาให้เอง ยังไงก็ไปช่วยกันเตรียมเรื่องงานแต่งรอได้เลย ไม่ต้องจัดใหญ่โตมากนักหรอก ฉันไม่ได้อยากจะงามหน้าอะไรขนาดนั้น” พูดแล้วก็ตวัดหางตาไปมองหลานสาว ก่อนเบือนสะบัดไปอีกทางเชิงบอกชัดถึงความรู้สึกจากใจ

“ขอบคุณครับคุณแม่” เอกสิทธิ์เอ่ยอะไรออกมาได้บ้าง พร้อมแจ้งว่าจะนัดหมายเรื่องการตกลงการจัดงานแต่งอีกที โดยเขาจะยินดีที่จะออกค่าใช้จ่ายเองทั้งหมด ขอแค่ให้ฝ่ายชายไปเตรียมส่วนของตัวเองมาก็พอ

“สิบล้าน! สิบล้าน! สิบล้าน! แหมยิ้มระร่านอย่างกับคลานไปตาย!” กรรณิการ่ำร้องทันทีที่พาสองพี่น้องผู้ทำหน้าเหมือนได้ตายไปแล้ว มาส่งถึงบ้านหลังเล็กระทัดรัดนี่

“ฉันต้องซื้อหวยกี่ใบวะถึงจะได้เงินสิบล้านอ่ะ แล้วแกช่วยจดโพยหวยวัดดังให้ฉันหน่อย ฉันจะไปขอให้ไอ้นิ่มมันส่งแป้งกระป๋องมาให้สักร้อยกระป๋อง จะตะเวนขูดหวยไม่พักไม่ผ่อนเลยเอา!”

“ใจเย็นเพื่อนรักนักสู้ ฉันรู้ว่าแกกำลังเครียดและกำลังจะเอาหัวดุนปัญหาเต็มที่ แต่ใจเย็นก่อน...แกอย่าลืมพระในบ้านแกไปสิ งวดนู้นแกก็เพิ่งจะถูกมาเพราะแม่แกเองนะเว้ย” ม่านหมอกพ่นลมหายใจเชิงหน่ายออกมาบ้าง

ทีแรกเห็นกรรณิกาห้ามปรามพี่สาวให้ใจเย็นก็นึกว่าจะมีหนทางอื่น นี่อะไร...สุดท้ายไม่พ้นเรื่องหวย

“โอ๊ย พวกแกช่วยคุยเรื่องที่มันพอจะเป็นไปได้มากกว่านี้หน่อยได้ปะวะ” นิชนันท์ผู้ที่ดูเหมือนว่าจะมีสติกว่าใคร แม้จะอยู่แค่ในสาย แต่ก็พยายามที่ครุ่นคิดหาวิธีการ

“ก็นี่ไง ทางที่พอจะเป็นไปได้ มันไม่มีทางอื่นแล้ว เรื่องยืมเงินตัดไปได้เลย ใครจะมาให้ยืมตั้งสิบล้าน ร้ายไปกว่านั้นคนติดเครดิตบูโรยังไม่พ้นสองปี กู้แบงค์ก็ไม่ได้ หนี้นอกระบบก็เต็มอัตรา ปัญญาเดียวที่มันพอจะมีอยู่ในชีวิตก็มีแค่นี้แหละ ขูดหวย!!” นิชนันท์หน้ามุ่ยใส่เพื่อนทั้งสองผ่านกล้อง คิ้วยังคงขมวด พยายามนึกว่ามันจะพอมีหนทางอื่นช่วยเพื่อนอีกได้บ้างรึเปล่า

“ขอบใจว่ะไอ้กันที่รู้จักกันจริง ไอ้นิ่มแกไม่ต้องช่วยอะไรเลยนอกจากหาแป้งกระป๋องมาให้ฉัน จะเริ่มขูดมันวันนี้เลย ฉันมันนักสู้อยู่แล้ว!”

“ผมว่าพี่สองคน ฟังพี่นิ่มเขาหน่อยก็ดีนะ เขาดูน่าจะมีหลักมีฐานมากกว่าใครเลยล่ะ” ม่านหมอกอดที่จะแสดงความคิดเห็นบ้างไม่ได้ คนติดเล่นอย่างเขารู้สึกจริงจังขึ้นมาตั้งแต่เห็นใบหน้าหม่นๆ ของไอยรา

จะว่าไป...ถึงเธอจะเกิดมาในตระกูลที่ร่ำรวยจนปานนั้น แต่เหมือนว่าเธอจะไม่ได้มีความสุขอย่างแท้จริงเลย คุณพ่อก็เอาแต่บังคับ คุณย่าก็เหมือนไม่ได้รักเลยสักหน่อย

“ไอ้หมอก ไอ้น้องเลว แกว่าฉันไม่มีหลักมีฐานเหรอฮะ!” ม่านฝันทำเป็นโวยวาย แต่ก็ต้องสงบลงได้เพราะเห็นความเครียดชัดบนใบหน้าน้องชาย แบบไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิต

“โอว...มันจริงจังว่ะ คราวนี้” กรรณิการีบกระซิบตามประสาพวกเดียวกัน

“เออ ฉันรู้ว่าการขูดหวยมันดูไม่มีหลักมีฐาน แต่แม่ค้าตลาดนัดอย่างฉัน จะเอาปัญญาที่ไหนไปหาเงินสิบล้านได้ ถ้าไม่หวังกับหวยวะ”

“แล้วตอนนี้แกพอจะมีเงินเก็บบ้างมั้ยวะ เผื่อขาดเหลือเท่าไหร่ฉันจะได้พยายามช่วยเสริม” นิชนันท์ลองถามดู พร้อมกดเครื่องคิดเลขที่ตัวเองถืออยู่ยิกๆ

“ก็เหลือจากถูกหวยรอบที่แล้วอ่ะ ประมาณสองสามแสน” เงินนี้เป็นเงินที่เธอตั้งใจเก็บไว้ใช้เผื่อน้องชายสร้างปัญหา ซึ่งมันก็จริง...

แต่มันแค่เหมือนจะไม่พอไง!

“โอ้ว อย่าว่าแต่เสริมให้ถึงสิบล้านเลย ล้านเดียวยังไม่รู้จะเสริมได้รึเปล่า” กรรณิกานี่น่าไปเป็นนักดับฝัน คำพูดของเธอทำเอาคนทั้งสามห่อเหี่ยวไปพร้อมๆ กัน

“ฉันเองก็อยากช่วยนะเว้ย แต่ก็ไม่ได้มีเงินเยอะขนาดนั้นเหมือนกัน” นิชนันท์ว่าเหมือนจะร้องไห้ สงสารสองพี่น้องที่ต้องเผชิญชะตากรรมไม่หยุดหย่อน

“ผมจะลองไปคุยกับพ่อน้องไอซ์เขาดู”

“โอ้ว ไม่นะไอ้หมอก คราวที่แล้วแกไปคุยอะไรไว้แกยังไม่ยอมบอกฉันเลย แกจะเอาตัวเข้าแลกไม่ได้เด็ดขาดนะเว้ย” ม่านฝันว่าอย่างร้อนใจ แต่ก็ติดไปในความหมายที่กำกวมจนกรรณิกาต้องรีบสะกิด

“เดี๋ยวนะไอ้ม่าน อย่าบอกนะว่าคนหน้าตาหล่อเหลาเอาเรื่องขนาดบาดใจสุดๆ อย่างคุณเอกสิทธิ์เขา...เป็นแบบนั้นอ่ะ โอ้ว...ช่างน่าเสียดาย” ม่านฝันรีบดับความเพ้อเจ้อของเพื่อนรักด้วยการตีไปที่หน้าผากเพื่อนหนึ่งที

“แกจะบ้าเหรอ เขาเป็นผู้ชายทั้งแท่งนี่แหละ แต่แค่เขาโหดจนสามารถฆ่าคนได้แบบไม่รู้สึกอะไรอ่ะ”

“เดี๋ยวๆ แล้วแกรู้ได้ยังไงว่าเขาเป็นผู้ชายทั้งแท่ง แกเคยเห็นแล้วเหรอ แท่งเขาน่ะ”

“อีกัน มึงจะให้กูด่าถึงพ่อมึงมะ”

“โอเครๆ กูไม่เล่นละ เชิญมึงต่อได้เลย” แล้วม่านฝันที่หน้าแดงเป็นปื้นขึ้นนั้น ต้องรีบอธิบายถึงสาเหตุที่ตัวเองห้ามน้องชายให้เพื่อนรักทั้งสองฟังทันที

“ฮะ! โดนซ้อมจนเกือบตายมาแล้ว” นิชนันท์รีบสั่งให้กรรณิกายกกล้องให้เห็นหน้าน้องชายเพื่อนชัดๆ ซึ่งร่องรอยนั้นก็ยังคงมีอยู่

“เขายังบอกอีกนะ ว่าถ้าพูดแล้วยังทำไม่ได้ มีหวังถูกยิงแน่ ไอ้หมอกมันไปตกลงกับแม่เขาว่ายังไงก็จะหาเงินมาให้ได้ ก็ต้องหามาให้ได้ จะไปกลับคำหรือขอความช่วยเหลือจากเขา แกได้ตายสถานเดียวแน่” ม่านหมอกพยักหน้าเชิงยอมรับในสิ่งที่พี่สาวพูดมา

เขาลืมคิดถึงคำขู่ข้อนี้ไป แต่เขาก็ไม่รู้จริงๆ ว่าจะทำอย่างไรได้ เงินตั้งสิบล้าน...

“งั้นหนทางเดียวที่แกจะทำได้ ก็มีแค่ขูดหวยละวะ มา! ฉันจะพาแกลิสต์รายชื่อสถานขูดหวยดังๆ แล้วฉันจะเป็นคนพาแกไปเอง!!”

เพียงเท่านั้นนิชนันท์และม่านหมอกก็ไม่อาจจะคัดค้านเพื่อนรักนักขูดหวยให้ล้มเลิกความคิดของตัวเองลงได้ เพราะมันก็คงจะไม่มีวิธีที่ดีกว่านี้แล้วจริงๆ นั่นแหละ

เฮ้อ