ตีญ่า Chapter3 ยั่วเย 1

“ต๊าย” หวันยิหวายกมือปิดปากอย่างตื่นเต้น “จริงเหรอ แล้วนี่พี่คุณเขาจะอดทนจนถึงวันประกาศผลสอบจริงอะ มันอีกหลายเดือนเลยนะ จะทนไหวเหรอ”

หวันยิหวาอายุน้อยกว่ากฤติยาและสถิตคุณหนึ่งปี จึงให้เกียรติเรียกชายหนุ่มว่าพี่ แต่กับกฤติยาด้วยความที่สนิทกันมากจึงมองข้ามเรื่องอายุไป เห็นกันเป็นเพื่อนเสียมากกว่า

“ดูท่าจะจริงน่ะสิ” กฤติยาถอนหายใจเฮือก “ขนาดชวนเมื่อเช้ายังทำเฉย ดูสิ ทำโทษเราเฉยเลย”

หญิงสาวยกป้ายห้อยคอขึ้นให้เพื่อนรักดูชัดๆ ด้วยใบหน้าหมองเศร้า ก็แค่อยากเอา... ทำไมสถิตคุณไม่เข้าใจอารมณ์ผู้หญิงบ้างเลย

หวันยิหวาทำท่าครุ่นคิด ก่อนยิ้มกว้าง “ถ้าบอกตรงๆ แล้วเขาไม่เอา... ก็ลอง ‘ยั่ว’ ดูสิ ร้อยทั้งร้อย ผู้ชายมีความต้องการทางเพศมากกว่าผู้หญิงอยู่แล้ว”

กฤติยาตาลุกวาว

“ยั่ว... ยังไงดี”

หวันยิหวายิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนกระซิบข้างหูเพื่อนรักบอกแผนการณ์ด้วยความแก่นเซี้ยวและแรงขับดันทางเพศมหาศาลพอๆ กับสาวน้อยในชุดนักเรียนที่นิ่งฟังอย่างตั้งใจ...

สถิตคุณวิ่งจากห้องเรียนไปที่ห้องพยาบาลด้วยใบหน้าเคร่งเครียด ก่อนหน้านี้เขาได้รับไลน์จากกฤติยาว่าหล่อนหกล้มตอนกำลังกวาดใบไม้จนไปเข้าแถวหน้าเสาธงไม่ได้ และขอให้เขาไปหาตอนพักเที่ยงที่ห้องพยาบาล เพราะอาจารย์ให้กินยานอนพัก

“ขออนุญาตครับอาจารย์”

ชายหนุ่มหยุดวิ่งที่หน้าห้อง เสื้อผ้าเปียกซ่กด้วยเหงื่อ เขายกมือไหว้อาจารย์สาวสวยประจำห้องพยาบาล หล่อนกำลังสะพายกระเป๋าและหยิบกุญแจรถพอดี

“อ้าว สถิตคุณ” อาจารย์อัญชีราร้องทัก “มาเยี่ยมกฤติยาเหรอ อยู่เตียงในสุดโน่นแน่ะ กินยาแก้ปวดแล้วหลับไปตั้งแต่คาบแรกยังไม่ตื่นเลย เธอมาก็ดี ฝากปลุกไปกินข้าวด้วย เดี๋ยวอาจารย์จะออกไปธุระหน่อย”

“ครับอาจารย์”

ชายหนุ่มยกมือไหว้ขณะอาจารย์สาวสวยเดินผ่าน กลิ่นน้ำหอมราคาแพงฟุ้งกรุ่นในจมูก แต่ก็ไม่หอมละมุนเท่ากลิ่นเนื้อนวลและแป้งเด็กของกฤติยาอยู่ดี...

สถิตคุณสะบัดหัวไล่ความคิดลามกที่บังเกิดขึ้นอย่างห้ามไม่ทัน เขาสูดลมหายใจลึก พยายามไม่คิดถึงเรือนร่างนุ่มนิ่ม กลีบดอกไม้งามลึกลับนุ่มนวลราวกับผ้าซาตินชั้นดี เสียงครวญครางแสนหวาน การสนองตอบอย่างเร้าใจของแฟนสาว

แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ

เขายิ่งเกิดอารมณ์อยากกดเธอลงกับเตียงห้องพยาบาล กระชากชุดนักเรียนโยนทิ้งแล้วขยำขยี้ร่างกายเยาว์วัยงดงาม กระแทกกระทั้นให้เธอคลั่ง ให้เธอพูดกับเขาอีกว่า ‘อยากเอา’ !!!

แต่... เขาทำแบบนั้นอีกไม่ได้ เขาปฏิญาณกับตนเองแล้ว กฤติยางดงามสดใสราวกับดอกไม้แสนหวาน เป็นที่รักของคุณพ่อคุณแม่ของหล่อน และพวกท่านก็ไว้ใจเขามาก

เขาควรทะนุถนอมมากกว่าจะยัดเยียดความกำหนัดของตนเองใส่เธอไม่ยั้งอย่างที่เขาอยากทำทุกๆ วินาที

ชายหนุ่มสูดลมหายใจลึกๆ เดินเข้าไปตรงเตียงด้านในสุดติดหน้าต่างที่ผ้าม่านปิดรอบเตียงสีขาวโปร่งกำลังสั่นไหว... เขาเห็นร่างตะคุ่มของหญิงสาวเป็นเงารางๆ กระทั่งเดินผ่านผ้าม่าน จึงเห็นร่างสวยสะคราญของนักเรียนสาวนอนหลับตาพริ้มท่ามกลางแสงอ่อนๆ ที่ส่องลอดม่านหน้าต่างเข้ามา