บทย่อ
คืนวันไนท์กับนายฮอตเนิร์ด (ธาม x อาย) ...คำโปรย... คืนนั้นเธอถูกวางยาแล้วขอให้เขาช่วย แต่เมื่อทุกอย่างเสร็จสรรพ เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไปง่าย ๆ ธาม ธามินทร์ อุดลยวัฒน์ แพทยศาสตร์ปี 2 ภายนอกเขาอาจจะดูเนิร์ด ๆ แต่ภายในมันกลับไม่ใช่เลย... อาย อารยา จุฑากร นิเทศศาสตร์ปี 3 เธอไม่เคยรู้จักเขามาก่อน คืนนั้นเธอถูกวางยาแล้วขอให้เขาช่วย แต่พอทุกอย่างเสร็จสรรพ เขากลับไม่ปล่อยเธอไป ง่าย ๆ ... ...สปอยล์... "ลืมบอกไปว่าเมื่อคืนผมไม่ได้ป้องกัน" เขาบอกอย่างหน้าตาเฉย เหมือนไม่ได้สะทกสะท้านอะไรเลย แต่ฉันเนี่ยสิ เอ๋อไปเลย "มะ ไม่เป็นไร ฉันจะซื้อยาคุมฉุกเฉินมากินเอง" ว่าแล้วฉันก็พยายามจะลุกขึ้นจากเตียงอย่างทุลักทุเล "แล้วคิดเหรอครับว่าผมจะยอมปล่อยให้พี่ออกไปซื้อ" คำพูดของผู้ชายคนนี้ทำให้ฉันชะงักแล้วหันกลับมามองเขาตามเดิม "มะ หมายความว่ายังไง" "ก็หมายความว่า ผมจะไม่ปล่อยให้พี่ออกไปจากห้องนี้เด็ดขาด ถ้าพี่ไม่ตกลงยอมคบกับผมก่อน" "อะไรนะ" "คบกับผม แล้วผมจะปล่อยให้พี่ออกไป"
บทนำ
บทนำ
"อื้อ~ ร้อนจัง" ฉันฝ่าผู้คนที่กำลังเดินผ่านไปมาอยู่ที่ทางไปห้องน้ำของผับแห่งหนึ่ง ด้วยอาการร้อนรุ่มที่กำลังเกิดขึ้นภายในตัว
ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ฉันดื่มย้อมใจเพราะเพิ่งเลิกกับแฟนมาหมาด ๆ ในคืนวันศุกร์สุดหรรษาแบบนี้
หรือเพราะก่อนหน้านี้ที่ฉันปลีกตัวมาจากกลุ่มเพื่อนที่กำลังออกไปเต้นอย่างสนุกสนานเพื่อมาเข้าห้องน้ำคนเดียว แต่ระหว่างทางมีผู้ชายมาตื๊อให้ฉันดื่มเหล้าจากแก้วของเขา ตื๊ออยู่นั่นจนฉันรำคาญก็เลยดื่ม ๆ ไปซะให้มันจบ ๆ ก่อนจะเดินหนีออกมา แล้วร่างกายฉันมันก็เป็นแบบนี้
ยิ่งเดินมาถึงปากทางเข้าห้องน้ำแล้วเจอกับชายหญิงคู่หนึ่งกำลังจูบกันอย่างดูดดื่มแบบไม่อายใคร ร่างกายของฉันมันก็ยิ่งรู้สึกต้องการ
ต้องการจูบแบบนั้น
ไม่สิ...
ฉันต้องการมากกว่านั้นอีก
"มะ ไม่นะ มะ ไม่ใช่แบบนั้น" ฉันสะบัดศีรษะไล่ความคิดลามกบ้า ๆ นั่นออกไป ก่อนจะมีใครสักคนมาคว้าข้อมือแล้วดึงตัวของฉันให้หันไปเผชิญหน้ากับเขา
"พี่โอเคไหมครับ" เขาถามพร้อมกับก้มหน้าลงมามองฉันผ่านกรอบแว่นที่ตัวเองสวมอยู่ ด้วยความที่เขาตัวสูงกว่าฉันมาก ทำให้ฉันเองก็ต้องเงยหน้าขึ้นไปมองเขาเช่นกัน
"อื้อ~ หล่อจัง" ฉันพูดออกไปอย่างไม่อายใด ๆ ทั้งที่เราเพิ่งเจอกันแท้ ๆ คงเป็นเพราะความต้องการข้างในที่ทำให้ความละอายที่ฉันเคยมีมันมลายหายไปจนหมด
ตอนนี้ฉันรู้แค่ว่าฉันต้องการเขา
ฉันต้องการเขาจริง ๆ นะ
"ผมถามว่าพี่โอเคไหม ไม่ได้ให้มาชมว่าผมหล่อ" เขาถอนหายใจอย่างหงุดหงิด แต่ทำไมถึงเรียกฉันว่าพี่ล่ะ เราเพิ่งเจอกันนี่นา
"มะ ไม่ไหว" ฉันส่ายหน้าเบา ๆ พลางหรี่ตามองเขาอย่างสงสัย เลยถามออกไปเสียงสั่น ๆ
"นะ นายรู้จักฉันเหรอ"
"ครับ" เขาตอบอย่างว่าง่าย
"ถะ ถ้างั้นช่วยฉันหน่อยสิ ชะ ช่วยฉันหน่อยนะ ขอร้องล่ะ" ฉันบอกไปอย่างเริ่มทนไม่ไหวเต็มทีแล้ว
"ช่วยอะไรของพี่"
"อื้อออ ชะ ช่วยทำให้ฉันเลิกเป็นแบบนี้สักที"
"แบบนี้แล้วแบบไหนล่ะครับ" ถามมากจัง
"ก็แบบ บะ แบบว่า..." ฉันไม่รู้จะอธิบายยังไง เลยชี้มือสั่น ๆ ของตัวเองไปที่ชายหญิงคู่นั้นซึ่งตอนนี้พวกเขาก็ยังคงจูบกันอย่างดูดดื่ม แต่ว่าผู้ชายขย้ำหน้าอกผู้หญิงไปด้วยทั้งที่ยังมีเสื้อผ้าอยู่ครบทุกชิ้น
ฉันเห็นแบบนั้นก็เลยยกมือขึ้นมาขย้ำหน้าอกของตัวเองบ้าง
"เฮ้ย! ทำอะไรของพี่เนี่ย" ผู้ชายคนนี้รีบดึงมือฉันออกอย่างรวดเร็ว
"ชะ ช่วยฉันหน่อย ช่วยทำกับฉันแบบนั้นที มะ ไม่สิ ทำมากกว่านั้น ฉันอยากได้มากกว่านั้น" ฉันมองเขาตาเยิ้ม ๆ ยิ่งมองเขาก็ยิ่งหล่อ ถ้าถอดแว่นออกเขาจะหล่อมากกว่านี้อีกกี่เท่ากันนะ
"หึ พี่แน่ใจเหรอว่าจะให้ผมทำ" เขากระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะถาม ทั้งที่ก่อนหน้านี้เหมือนจะตกใจซะด้วยซ้ำ
"นะ แน่ใจ อื้อ!" ฉันพูดจบได้ไม่ทันไรเขาก็ประทับริมฝีปากลงมาที่ริมฝีปากของฉันทันที ก่อนที่ความร้อนรุ่มและความต้องการที่มีจะทำให้ฉันเผยอปากออกเพื่อรับสัมผัสจากเขาให้ลึกซึ้งขึ้นกว่าเดิม
"อื้อออ" ฉันครางอย่างพึงพอใจกับรสจูบที่แสนจะเร่าร้อน
แต่อยู่ ๆ เขาก็ถอนจูบออก
"ตรงนี้ไม่ได้ ผมไม่อยากให้ใครมาเจอพี่ในสภาพนี้ เพราะงั้นพี่ไปกับผมนะครับ" เขาบอกด้วยเสียงแหบพร่า ถึงฉันจะไม่รู้เลยว่าเขาเป็นใคร แต่ขอโทษที ตอนนี้ความผิดชอบชั่วดีของฉันมันไม่เหลือแล้ว ฉันก็เลยพยักหน้ารัว ๆ ก่อนที่ผู้ชายคนนี้จะจูงมือพาฉันเดินออกไปยังประตูทางออกของผับ