จุดเริ่มต้น

“พักร้อนทั้งทีเลือกไปเดินป่าเดินเขาเนี่ยนะยัยอิ้งค์ ไม่ไปเที่ยวต่างประทงต่างประเทศแบบคนอื่นเขาบ้าง ทำงานเหนื่อยมาทั้งปี แล้วยังจะพาตัวเองไปลำบากลำบนอีกทำไม”

“โถ่พี่เกตุ ก็อิ้งค์ชอบของอิ้งค์แบบนี้นิคะ ได้เดินบนเขาที่ปกคลุมด้วยต้นไม้ใหญ่ เดินไปสูดอากาศบนที่สูงๆ หันไปทางไหนก็เจอแต่ต้นไม้ เจอหมอก เจอก้อนเมฆ นั่นแหละความสุขของอิ้งค์”

“เอาเถอะๆเที่ยวให้สนุก ไปคนเดียวก็ระวังตัวด้วย ที่สำคัญอย่าลืมของฝากพี่ด้วยก็แล้วกัน”

“แหม! ไม่ลืมหรอกค่ะ ฝากพี่เกตุดูแลงานแทนอิ้งค์ด้วยนะคะ ช่วงที่อิ้งค์ไม่อยู่น่ะ”

“สบายใจได้เลย เที่ยวให้สนุกไม่ต้องเป็นห่วงทางนี้ มีพี่อยู่ทั้งคน”

อิ้งค์ อังวรี สาวสวยวัย 26 ปี พนักงานกราฟิกบริษัทเอกชน หญิงสาวผู้หลงใหลในการผจญภัยดื่มด่ำธรรมชาติ เธอมักจะเก็บวันพักร้อนไว้รอหน้าหนาวของไทยที่มีเพียงไม่กี่วัน เพื่อใช้ช่วงเวลานี้ดื่มด่ำธรรมชาติตามประสาคนโสด วันนี้ก็เช่นกัน อังวรีเดินทางขึ้นเชียงรายเพื่อพักผ่อน เดิมทีเธอนัดกับพริมเพื่อนสาวคนสนิทมาด้วย แต่ด้วยอีกฝ่ายติดงานด่วนทำให้ต้องเดินทางคนเดียวอย่างช่วยไม่ได้เพราะทุกอย่างถูกวางแผนไว้หมดแล้ว

อังวรีในชุดเสื้อยืดสีขาว กางเกงสีขี้ม้าขายาว คลุมด้วยเสื้อแจ็กเก็ตแขนยาวสีเดียวกับกางเกง รองเท้าหุ้มข้อสำหรับเดินเขาโดยเฉพาะ ที่คอมีกล้องถ่ายรูปห้อยคล้องสไตล์นักท่องเที่ยว ด้านหลังสะพายกระเป๋าเป้ใบใหญ่ มีอุปกรณ์สำหรับเดินเขาครบครันและพร้อมสำหรับพักค้างแรม

ขณะยืนรอไกด์อังวรียกกล้องถ่ายรูปออกมาเตรียมพร้อมสำหรับเก็บภาพสวยๆระหว่างการเดินทาง ขณะที่หญิงสาวกำลังวุ่นกับการหยิบเอสดีการ์ดใส่กล้องอยู่นั้น มีชายฉกรรจ์สองคนกึ่งวิ่งกึ่งเดินเข้ามาชนเข้าอย่างจัง จนของที่อยู่ในมือร่วงหล่นกระจายเต็มพื้น

พรึบ!

“ว้าย...” อังวรีร้องด้วยความตกใจ กลัวว่าของตนเองจะเสียหาย

“ขอโทษครับ” หนึ่งในสองคนนั้นกล่าวขอโทษ สายตามองที่เธอสลับกับทางที่พวกเขาเดินมา

“ไม่เป็นไรค่ะ” หญิงสาวตอบขณะก้มเก็บของที่อยู่บนพื้น

“เดินยังไงของมึงวะ”

หนึ่งในสองคนนั้นสบถใส่เพื่อนที่มาด้วยกันอย่างไม่พอใจ สีหน้าท่าทางส่อพิรุธเกินเหตุ จนเพื่อนอีกคนจับไหล่ปรามก่อนกระซิบบอก

“ปล่อยไป ของล่ะยังอยู่ดีมั้ย” ชายคนเดิมถามด้วยสีหน้ากังวล

“ชิปหายละ หายไปแล้วพี่”

“รีบหาซิว่ะ เร็ว”

“ตรงนี้ไม่มี”

“นั่นหล่นไปโน่นแล้ว”

เมื่อได้ของสำคัญที่ตามหาจึงรีบเก็บขึ้นมาด้วยความรวดเร็ว ก่อนพากันวิ่งหายไปปล่อยหญิงสาวมองตามหลังอย่างงงงวย -ขอโทษกันหน่อยก็ไม่มี- อังวรีบ่นอย่างหัวเสีย

ระหว่างกำลังก้มเก็บของที่หล่นกระจายบนพื้นอยู่ ก็มีกลุ่มชายฉกรรจ์อีกสามคนวิ่งตามไปทางเดียวกับชายสองคนก่อนหน้าผ่านหน้าเธอไป

อังวรีมองตามก่อนส่ายหัวให้ แต่ไม่ได้สนใจมากเพราะรถที่รอมาถึงพอดี ใช้เวลาไม่นานรถสองแถวก็พาหญิงสาวเดินทางมาถึงสถานที่ปล่อยตัวให้นักท่องเที่ยวเริ่มเดินขึ้นเขา ตลอดการเดินทางขึ้นหญิงสาวถ่ายรูปเก็บบรรยากาศตามทางที่เดินผ่านไปเรื่อย

ใช้เวลาเดินทางทั้งวันในที่สุดก็เดินทางมาถึงจุดหมาย นั่นคือสถานที่พักค้างแรมในคืนนี้ โดยไม่รู้เลยว่าตลอดการเดินทางมีกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งเดินตามขึ้นมาเพื่อจะเอาของ ของพวกมันคืน ซึ่งตามมาไม่ห่างจากจุดที่หญิงสาวอยู่มาก

เมื่อถึงจุดหมายอังวรีและนักท่องเที่ยวคนอื่น ต่างแยกย้ายกันกางเต็นท์เตรียมพื้นที่สำหรับพักแรมในคืนนี้ ทุกคนพูดคุยทักทายกันตามประสาคนชอบเที่ยวป่าเหมือนกัน แบ่งปันประสบการณ์ของสถานที่ที่เคยไปสัมผัส ถึงจะไม่ได้มาด้วยกันหรือรู้จักกันมาก่อน แต่ถือเป็นเพื่อนร่วมทางรักในสิ่งเดียวกัน จึงคุยถูกคอสนิทสนมราวกับรู้จักกันมานาน

สถานที่เที่ยวแห่งนี้เพิ่งเปิดใหม่ ทำให้ยังไม่เป็นที่รู้จักในวงกว้าง แถมที่นี่เป็นสถานที่ส่วนตัวหากใครจะมาต้องจองล่วงหน้าเสียก่อน ทำให้มีนักท่องเที่ยวยังไม่มาก เพราะมีจุดชมวิวภูเขาที่สวยงาม

บางช่วงเป็นทะเลหมอกให้มองสุดลูกหูลูกตา ทั้งความงามของทิวต้นไม้ใหญ่ตามลาดเขาตลอดเส้นทางเดินสองข้างทางรายล้อมไปด้วยทัศนียภาพของหุบเขาสลับซับซ้อนสวยงาม มีดอกไม้ป่าบานสะพรั่งอวดสีสันสดใสให้ผู้ที่มาเยือนได้เชยชมกันอย่างเต็มอิ่ม

ที่สำคัญสถานที่พักยังรายล้อมด้วยน้ำตกขนาดใหญ่หลากหลายชั้น ทำให้ที่นี่มีอากาศเย็นสดชื่นตลอดทั้งวัน เป็นบรรยากาศที่ผู้คนในเมืองส่วนใหญ่ใฝ่ฝันจะได้เจอ ด้วยจุดชมวิวที่สวยงามเป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนที่ไหน นักท่องเที่ยวเชิงธรรมชาติต่างอยากมาสัมผัสบรรยากาศด้วยตัวเองสักครั้ง

“เอ๊ะ ทำไมเอสดีการ์ดเต็มไวจัง จำได้ว่าเพิ่งจะเคลียร์รูปไปเองนิ”

อังวรีเปิดเช็กรูปที่ถ่ายมาทั้งวันด้วยความสงสัย และเมื่อเปิดดูไปเรื่อย ๆ สิ่งที่เห็นทำให้ถึงกับตาโตด้วยความตกใจ หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่อยากเชื่อสายตาตัวเอง

ในเอสดีการ์ดอันนี้มีภาพผู้คนที่เธอไม่เคยรู้จัก เลื่อนไปเพียงไม่กี่รูปก็เจอภาพคนตายในสภาพสยดสยอง เป็นผู้ชายคนหนึ่ง ใบหน้าเขียวช้ำตามร่างกายมีรอยเขียวแดงช้ำเลือดไปทั่วร่าง แถมมีภาพเคลื่อนไหวเหตุการณ์ก่อนหน้าที่ชายคนนั้นจะเสียชีวิต

กลุ่มชายฉกรรจ์ชุดดำร่างกายบึกบึนราวยี่สิบคน หน้าตามีแต่โหดๆทั้งนั้น พูดคุยกันก่อนจะมีเสียงปืนดังขึ้น เธอไม่ได้เปิดเสียงดังทำให้ไม่ได้ยินว่าพวกเขากำลังพูดคุยเรื่องอะไรกัน

แต่เสียงปืนที่ได้ยินกับดังออกมาชัดเจน ก่อนภาพคนในวิดีโอจะแน่นิ่งไป ตามด้วยเลือดสีแดงสดไหลนองอาบพื้น ยิ่งเปิดดูยิ่งทำให้หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวเร็วขึ้น

-นี่มันเรื่องบ้าอะไร ภาพพวกนี้มาอยู่ที่ฉันได้ยังไง-