บทที่ 9

"ท่านพาเธอมาด้วยทำไม" ชายหนุ่มรีบเดินออกมาเมื่อเห็นเหตุการณ์

"ท่านชวนให้มากินข้าวที่นี่ค่ะ" หญิงสาวพยายามยืนด้วยตัวเอง เพราะกลัวว่าเขาจะเข้าใจผิด ภาพที่เห็น เธอรู้ดีว่าใครมองก็ต้องเข้าใจผิดแน่

"หมายความว่ายังไง" คนแบบพ่อเลี้ยงเขานี่เหรอ จะชวนใครมากินข้าวที่โรงแรม และมางานประชุมสำคัญแบบนี้ ขนาดเลขาหรือเมียตัวเองยังไม่เคยชวนมาเลย

"ฉันไม่รู้ คุณก็ถามพ่อคุณเองสิ แต่ตอนนี้ฉันหิวมาก ตาลายหมดแล้วเนี่ย" ถ้าเป็นประเทศไทยน่ะเหรอ เธอไม่แม้แต่จะเจรจากับคนพวกนี้ ถึงแม้ว่าจะอับจนแค่ไหน ก็ยังมีหนทางให้ก้าวเดินต่อไป แต่นี่มาอยู่ต่างบ้านต่างเมือง ต้องได้ขอความช่วยเหลือจากพวกเขา

"*อย่าเพิ่งพูดมากเลยเตรียมอาหารมาหรือยัง*" ฮิโตชิขัดจังหวะขึ้นเสียก่อน และมันยิ่งทำให้มังกรไม่พอใจ

"*ยังเลยครับ คิดว่าจะคุยงานก่อน แล้วค่อยร่วมทานอาหารกัน ตอนนี้ก็รอแค่โอโต้ซัง*"

"*ไม่ต้องรอแล้ว สั่งอาหารมาทานก่อน..แล้วค่อยคุยงาน" มันคือคำสั่งของฮิโตชิ

ไม่ใช่ว่าฮิโตชิไม่รู้ว่าเลิฟยูทำอะไรบ้างในวันนี้ เขาตรวจสอบกล้องวงจรปิดเห็นเธอวุ่นจัดชั้นเอกสาร และทำความสะอาดเกือบทั้งชั้นผู้บริหาร และมื้อเช้าก็ไม่เห็นเธอทานข้าวก่อนออกจากบ้าน

เพียงไม่นานอาหารที่ถูกจัดเตรียมไว้แล้ว ก็ถูกยกมาวางลงที่โต๊ะยาว กลางผู้คนนับสิบ

"ฉันทานได้เลยไหม" เลิฟยูกระซิบถามส้มจี๊ดที่นั่งอยู่ด้านข้าง

"ทานเลยสิ" แต่คนที่ตอบกลับเป็นคนที่นั่งอยู่หัวมุมโต๊ะ นั่นก็คือฮิโตชิ

ในช่วงเวลาต่อจากนี้ไป หญิงสาวไม่รออะไรแล้ว และไม่สนใจสายตาของผู้บริหารทั้งหลายที่มองมาด้วย

ม้วบ~ "อร่อยจังเลยค่ะ คุณลุงลองชิมดูสิคะ"

"*กินกันสิ*" ฮิโตชิยิ้มให้เลิฟยูนิดนึง แล้วหันไปบอกผู้บริหารทั้งหลายให้เริ่มทานได้

ที่เขาเอ็นดูเลิฟยูก็เพราะในฐานะลูกสะใภ้ เพราะยังไงเธอก็ได้มาอยู่ในครอบครัวแล้ว และตอนนี้เขาก็เห็นว่าเธอคงไม่นิ่งดูดายรอใช้เงินสามีไปวันๆ

แต่มังกรไม่คิดแบบนั้น เขากลัวใจพ่อเลี้ยงมาก เพราะแม่ของเขาก็แก่ตัวลงทุกวัน ชายหนุ่มไม่อยากให้เหตุการณ์แบบนี้มันซ้ำรอยเกิดขึ้นกับแม่อีก แค่พ่อแท้ๆ ของเขาคนเดียวแม่ก็ช้ำใจมากพออยู่แล้ว

พอทานข้าวเสร็จทุกคนก็คุยเรื่องงานกันต่อ เลิฟยูจำเป็นต้องได้นั่งอยู่ตรงนั้นฟังพวกเขาพูดคุยกัน ถึงแม้จะฟังไม่รู้เรื่อง แต่ก็จำเป็นต้องได้นั่งอยู่ตรงนั้น ถ้าลุกออกไปคงเป็นเป้าสายตาแน่ เธอยังแอบอิจฉาส้มจี๊ดที่พูดภาษาญี่ปุ่นได้คล่อง

..บนรถ..

"ถ้าคุณเคลียร์เอกสารการประชุมวันนี้เสร็จ ก็ส่งมาให้ผมได้เลยนะ" ระหว่างทางที่ขับรถไป เขาก็ชวนผู้หญิงที่นั่งข้างกายคุยไปด้วย

แต่รถคันนั้นไม่ได้มีแค่พวกเขาสองคน ยังมีผู้หญิงอีกคนที่นั่งหลับอยู่ด้านหลัง

ชายหนุ่มแอบมองกระจกหลังดู ตอนนี้ความคิดของเขาที่เกี่ยวกับเธอ มันผุดขึ้นมาหลายแง่มุมมาก เพราะมีผู้หญิงมากมายที่อยากสบายทางลัดโดยการเอาร่างกายเข้าแลก

ขณะที่ชายหนุ่มขับรถ และคิดอะไรเพลิน ๆ อยู่นั้น คนที่นั่งด้านข้างก็ได้ทำลายความเงียบ...

"หึ.. นี่ขนาดนั่งรถมากับท่านนะคะ ยังกล้านั่งหลับเลย" ส้มจี๊ดก็แอบมองไปเหมือนกัน

ที่เลิฟยูได้นั่งรถมากับเขา เพราะมังกรไม่ยอมให้เธอไปขึ้นรถกับพ่อเลี้ยง และพ่อเลี้ยงคิดว่า ลูกชายคงจะหึงเมีย

เย็นวันเดียวกัน..ที่บ้าน

พอเลิกงานเขาก็รีบพาเธอกลับมาบ้าน เพราะมีเรื่องอยากจะคุยด้วย

"เอากระเป๋าและข้าวของของเธอทุกอย่าง..ขึ้นไปไว้บนห้องฉัน" เขาพูดกับเธอระหว่างที่เดินเข้าบ้าน

"คะ?" เลิฟยูคิดว่าตัวเองฟังผิดหรือเปล่า เมื่อวานนี้ยังไล่ตะเพิดเธอขนของออกมาจากห้องอยู่เลย

"ฉันจะไปออกกำลังกาย กลับมาทุกอย่างต้องเรียบร้อย" จบคำพูดชายหนุ่มก็เดินตรงขึ้นไปบนห้องนอน เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าไปวิ่งเหมือนทุกครั้ง

"ไอ้ขี้เก๊กเอ้ย" เธอได้แต่แอบพูดตามหลังไป

"อ้าว..กลับมาแล้วเหรอจ๊ะ"

"ค่ะ" หญิงสาวตกใจอยู่ดีๆ แม่ก็เดินออกมาจากห้องครัว ..เมื่อกี้ท่านได้ยินที่เราว่าลูกชายท่านหรือเปล่า

เวลาทานข้าวเย็น..

"ทานจานนี้สิ..ฝีมือแม่ผมอร่อยมากเลยนะ"

หญิงสาวขนลุกซู่ อยู่ดีๆ เขาก็ตักอาหารมาวางที่ชามข้าวให้เธอ

"ขอบคุณค่ะ" ..ผีเข้าหรือเปล่า

มังกรแค่แกล้งทำให้พ่อเลี้ยงเห็น ท่านจะได้ไม่คิดอะไรกับเธอมากไปกว่านี้

"หนูเรียนจบอะไรมา" ทานข้าวไปได้สักพักโอโต้ซังก็ชวนเธอคุย

"เรียนไม่จบค่ะ วุฒิที่มีก็มอหกค่ะ" เลิฟยูตอบไปตามความเป็นจริง

"ไม่ต้องไปทำความสะอาดแล้วนะ เราเป็นเมียของเจ้าของบริษัทมันดูไม่ดี"

ชายหนุ่มตกใจที่พ่อเลี้ยงพูดออกมาแบบนั้น เขาหันมามองหน้าเธอ

"เธอไปทำความสะอาดตั้งแต่เมื่อไร" เขาไม่แปลกใจเลยที่ตัวเองไม่รู้เรื่องนี้ แต่ที่ชายหนุ่มแปลกใจ ทำไมพ่อเลี้ยงเขาถึงรู้ และให้ความสนใจกับเรื่องนี้ จนนำมันมาพูดที่โต๊ะอาหาร ทั้งๆ ที่ท่านไม่ชอบการพูดคุยกันระหว่างทานข้าว

..คุณจะไปรู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับฉันล่ะ เห็นสนใจแต่แฟนเรียกกันเข้าไปหาทั้งวัน

..ห้องนอน..

พอทานข้าวเสร็จทุกคนที่นี่ก็จะเข้าห้องนอนของตัวเอง จนเช้าถึงจะออกมาจากห้อง..นอกจากว่าจะมีสังสรรค์กับเพื่อน

มังกรมีเพื่อนทั้งคนไทยและญี่ปุ่น แต่ช่วงนี้เขายุ่งงานเรื่องส่งออกไปที่ประเทศไทย ก็เลยไม่ค่อยมีเวลาพบปะเพื่อนฝูงเท่าไหร่

"อุ่นจัง" หญิงสาวคิดว่าคืนนี้เธอคงจะไม่ได้นอนหนาวสะบั้นเหมือนเมื่อคืนแล้ว เพราะในห้องของเขาเปิดฮีตเตอร์ซะอุ่นเลย "อุ๊ย"

หญิงสาวรีบหันหลังให้ เพราะตอนนี้ผู้ชายร่างกำยำ ที่มีแค่ผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียวพันรอบท่อนล่างอยู่ เดินออกมาจากห้องน้ำ

"ทำไมคุณไม่ใส่เสื้อผ้าในห้องน้ำให้เรียบร้อย"

"ทำไม" เขาพูดพร้อมกับดึงผ้าเช็ดตัวผืนนั้นออก เพื่อที่จะสวมใส่กางเกงชุดนอน

"กรี๊ดดด" หญิงสาวตกใจรีบหันหน้าหนีอีกครั้ง ตอนนี้ใจเต้นรัวยิ่งกว่ากลองเพลซะอีก

"ทำเป็นอาย"

"ฉันเป็นผู้หญิงนะคุณ!"

"อ้าวเหรอ..ถ้าเธอไม่บอกฉันไม่รู้นะเนี่ย" ชายหนุ่มคิดว่าเขาไม่มีอะไรจะต้องอายเธออีกแล้ว ในเมื่อเธอเห็นทุกอย่างในร่างกายของเขาหมดแล้วแม้กระทั่งหนอนน้อย

หนอนน้อยงั้นเหรอ!! พูดมาได้ไงว่าหนอนน้อย ชายหนุ่มมองต่ำลงไปดูเจ้ามังกรผงาดฟ้าของตัวเอง ที่มันอยู่ในกางเกงเรียบร้อยแล้ว

หญิงสาวมองตามสายตาของเขาไป..จังหวะนั้นใบหน้างามถึงกับแดงขึ้นทันตาเห็น เมื่อคิดถึงสิ่งที่เธอเห็นเมื่อตอนกลางวัน