บทที่ 12

"อะ..อะไรนะคะ" เลิฟยูคิดว่าตัวเองฟังผิด ทำไมไม่ให้เลขาหรือผู้ช่วยเลขาของเขาไป.. แล้วทำไมต้องเป็นเราในวันนี้ด้วย เจ็บท้องจะตายอยู่แล้ว ผ้าอนามัยก็ไม่ได้เอามาเปลี่ยน

"ทำไมเหรอ เธอจะขัดคำสั่งใช่ไหม" ส้มจี๊ดหาเรื่องจะไปฟ้องอีก

"ไม่ค่ะ" หญิงสาวรีบตอบไปทันที ..ใครจะไปกล้าขัดคำสั่งล่ะ

มังกรเดินออกมาจากห้อง พร้อมกับข้าวกล่องที่แม่เขาห่อมาให้ แล้วชายหนุ่มถือข้าวกล่องนั้นไปวางไว้ที่โต๊ะของส้มจี๊ด

"วันนี้ผมอาจจะไม่ได้เข้ามาอีก..ฝากทานด้วย"

"ขอบคุณค่ะ" พอจบคำขอบคุณ..ส้มจี๊ดก็แอบมองมาที่เลิฟยูด้วยหางตา เพราะมันคือสิ่งที่ส้มจี๊ดอยากให้เลิฟยูเห็นมากที่สุด

ที่จริงถ้าเขาติดประชุมข้างนอกก่อนเที่ยงอาหารที่แม่ห่อมาให้ ชายหนุ่มจะเอามาให้ยูริหรือส้มจี๊ดแบบนี้ประจำ แต่วันนี้ยูริไม่อยู่ที่โต๊ะทำงาน เพราะไปเดินเรื่องเอกสารให้เขา..มังกรก็เลยถือมาวางที่โต๊ะให้กับส้มจี๊ด

"ฝากขอบคุณ คุณแม่ด้วยนะคะ วันหลังส้มจี๊ดจะเข้าไปเยี่ยมท่านอีกค่ะ"

"ได้ครับ เดี๋ยวผมบอกให้" พอจบคำพูดชายหนุ่มก็เดินตรงมาที่ลิฟต์ โดยไม่รอหญิงสาวเลยด้วยซ้ำ

"ฉันได้ยินว่าคุณจะไม่เข้ามาในออฟฟิศอีกใช่ไหมคะ ถ้าคุยงานเสร็จเราจะกลับบ้านเลยใช่ไหม" เลิฟยูถามเขาในขณะที่กำลังลงลิฟต์ ท่าทางของเธอเหมือนตื่นเต้นมากที่จะได้กลับบ้าน

"อืม"

"อืม?..ฉันถามคุณยาวเป็นกิโล คุณตอบแค่อืมคำเดียวเนี่ยนะ" ของขึ้นสิคะตอนนี้ ท้องก็เจ็บ แถมอึดอัดผ้าอนามัยที่ไม่ได้เปลี่ยนอีก

"แล้วคุณจะให้ผมตอบว่ายังไง รู้ไหมว่างานตัวนี้ สำคัญกับผมแค่ไหน" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับหันหน้าเข้ามาหาหญิงสาวแบบใกล้ชิด สีหน้าของเขาซีเรียสมาก ยิ่งเขาเห็นท่าทางดีใจจนเนื้อเต้นของเธอที่คิดว่าจะได้กลับบ้าน ชายหนุ่มยิ่งโกรธ เพราะดูเหมือนเธอจะไม่ให้ความสำคัญกับงานของเขาเลย

"ฉันจะไปรู้ได้ยังไงก็คุณไม่ได้บอกฉันนี่ ถอยออกไปนะ!" เลิฟยูผลักหน้าอกมังกรให้ออกห่าง ไม่ใช่อะไรหรอก เพราะกลัวเขาจะได้กลิ่นที่ไม่พึงประสงค์

เพียงไม่นานลิฟต์ก็ลงมาถึงชั้นล่าง เขาจำเป็นต้องได้ขยับออก

..บนรถ..

"เปิดเอกสาร แล้วทำให้เสร็จก่อนที่จะถึงโรงแรมด้วย" เขาพูดกับเธอขณะที่กำลังขับรถอยู่

"คุณจะให้ฉันทำอะไรล่ะ" หญิงสาวรีบแฟ้มเอกสารนั้นมาเปิดดู มันคืองานที่ส้มจี๊ดให้เธอทำ

แล้วมังกรก็สอนงานเธอระหว่างทางที่ขับรถ...

[โรงแรม]

"โรงแรมเดิมนี่คะ คุณลุงมาด้วยไหม" พอรถมาจอดที่โรงแรม เลิฟยูก็ถามหาฮิโตชิก่อนอันดับแรก

"เธอลืมไปแล้วเหรอ ว่าผู้ชายคนนั้นคือสามีของแม่ฉัน"

"คุณหมายความว่ายังไง"

"หมายความว่าท่านมีภรรยาแล้วไง"

"คุณคิดอะไรของคุณ"

"ผู้หญิงแบบเธอฉันเจอมาเยอะแล้ว" เขาเจอแบบนี้มาเยอะแล้วจริงๆ เพราะส่วนมากผู้หญิงที่เข้ามาในประเทศต้องการอยากจะอยู่แบบถาวร จึงต้องได้หาผู้ชายเพื่อจดทะเบียนสมรสด้วย ไม่ว่าจะเสียเงินเท่าไหร่ก็ยอม บางคนถึงขั้น เอาตัวแลกเพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ตัวเองต้องการ

และตอนนี้เขาคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงประเภทที่สอง

"หึ!! ในเมื่อคุณไม่ยอมจดทะเบียนสมรส รับฉันเป็นภรรยา..ฉันก็ต้องหาลู่ทางใหม่สิคะ" หญิงสาวเปิดประตูรถทันทีที่พูดจบประโยค ไอ้บ้า! เอาสมองส่วนไหนคิดว่าเราจะจับพ่อเลี้ยงของตัวเอง

"จะไปไหน!" ชายหนุ่มกระชากตัวเธอให้กลับเข้ามาในรถ เพื่อที่จะคุยกับเธอให้รู้เรื่อง

ตอนนี้เรื่องงานไม่สำคัญเท่ากับเรื่องนี้แล้ว เพราะเขาโมโหมาก

"โอ๊ย..นี่คุณฉันเจ็บนะ!"

"ที่เธอพูดเมื่อกี้หมายความว่ายังไง!!"

"ก็หมายความแบบที่พูดนั่นแหละ"

"ถ้าเธออยากจะเอาตัวเข้าแลกนัก ถ้างั้นมาแลกกับฉันนี่!!" มือหนาคว้าท้ายทอยหญิงสาว เข้ามาประชิดใบหน้าคม..

"คุณจะทำอะไร ปล่อยนะ!" มันคือประโยคสุดท้ายที่ออกจากปากเธอ..เพราะตอนนี้เขาได้ปิดปากเธอด้วยริมฝีปากหนาของเขาเอง