บทที่1. ต้นเหตุ

ณ โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมาหานคร มายด์ มาติกา จันกุลธร เธอมาปรึกษาอาการป่วยของตัวเองที่กำลังเกิดขึ้น เนื่องจากเธอมีอาการเจ็บท้องมากในช่วงมีประจำเดือนและมันก็เจ็บหนักขึ้นเรื่อยๆ เธอจึงตัดสินใจมาพบหมอพร้อมกับเพื่อนสนิทของเธอในวันนี้ และเธอก็กำลังจะได้รับรู้ว่าเธอป่วยเป็นอะไร ทำไมมันไม่ยอมหายสักที

“คุณหมอหล่อจังเลยนะครับ ชื่อก็น่ารักจัง หมอกันตพล แต่มีชื่อเล่นไหมครับผมไม่ค่อยถนัดเรียกชื่อจริงเลย” กิติกรพูดไปก็นั่งมองหน้าหมอสุดหล่อที่เพื่อนสาวของเขามาตรวจวันนี้ด้วยความสนใจ เพราะหมอคนนี้ทั้งหล่อทั้งน่ารัก

“หยุดแรดได้แล้วกีกี้ ฉันซีเรียสอยู่นะ แกนิมันจริงๆเลย อ่อยได้ทุกคนอ่ะ” มาติกาพูดแขวะเพื่อนเพื่อนหนุ่มหัวใจหญิงออกไปอย่างอดไม่ได้ เพราะตั้งแต่มันผันตัวมาเป็นเกย์ มันก็ได้กินผู้ชายหล่อๆตลอดเลย เพราะมันเองก็หน้าตาดีใช่ย่อย หนุ่มๆก็เลยกลายเป็นเหยื่อของเพื่อนเธอโดยปริยาย

“อ่อ ไม่เป็นไรครับ เรียกผมว่าหมอกันต์ก็ได้ครับ จะได้เป็นกันเองหน่อย” หมอหนุ่มพูดบอกไปก็ยิ้มอ่อยคืนไปแบบทีเล่นทีจริง จนกิติกรมองแล้วยิ้มอย่างรับรู้ว่าหมอหนุ่มคนนี้ต้องเป็นแบบเขาแน่ๆ ไม่งั้นไม่อ่อยกลับมาแบบนี้หรอก

“เข้าเรื่องเถอะค่ะหมอ หยุดอ่อยกันก่อนนะคะ ตอนนี้ฉันอยากจะรู้แล้วว่าฉันป่วยเป็นอะไร ทำไมถึงเจ็บท้องตลอดเลย” มาติกาพูดแซะไปก่อนจะถามอาการของตัวเองออกไป

“อ่อ โอเคครับ จากที่ผมตรวจดูอาการของคุณบวกกับผลตรวจพวกนี้แล้ว คุณมีถุงน้ำในรังไข่ที่เกิดจากเซลล์เยื่อบุมดลูกเจริญผิดที่ เมื่อถึงเวลาเป็นประจำเดือนจะทำให้มีเลือดสะสมและตกค้างก่อตัวเป็นซีสต์ โดยมีของเหลวลักษณะเหนียวข้นคล้ายช็อคโกแลตอยู่ภายใน ทำให้คุณเป็นโรคเยื่อบุโพรงมดลูกเจริญเติบโตผิดที่ หรือที่เรียกง่ายๆก็คือ เป็นช๊อกโกแลตซีสต์น่ะครับ” หมอหนุ่มเอ่ยบอกคนไข้ของตัวเองไปพร้อมกับมองหน้าหญิงสาวอย่างพิจารณา เพราะเธอนั้นยังสาวยังสวยไม่น่าจะเป็นโรคนี้ได้

“หมอจะบอกว่าฉันป่วยเป็นช๊อกโกแลตซีสต์ในมดลูกเหรอคะ จะเป็นไปได้ยังไงคะหมอ ขนาดนอนกับผู้ชายฉันยังไม่เคยเลย มันจะเป็นช๊อกโกแลตซีสต์ในมดลูกได้ยังไงคะ” มาติกาพูดบอกไปอย่างตกใจ และไม่เชื่อกับสิ่งที่ได้ยิน เพราะเธออุตส่าห์เก็บตัวเก็บใจไว้มาได้ตั้งยี่สิบแปดปี โดยไม่เคยมีอะไรกับผู้ชายมาก่อน เพราะเธอกลัวว่าจะเป็นมะเร็งมดลูก แต่นี่พระเจ้ากำลังเล่นตลกอะไรกับเธอกัน

“ใจเย็นนะครับคุณมาติกา ผมก็พูดตามอาการของคุณเท่านั้น การเป็นช๊อกโกแลตซีสต์ในมดลูกตอนนี้เราสามารถรักษาได้ โดยการผ่าตัดมดลูกหรือรังไข่ออกทั้งหมด ซึ่งจะทำให้ผู้ป่วยเข้าสู่ภาวะหมดประจำเดือนเร็วกว่าปกติ และจะมีการใช้ฮอร์โมนทดแทนมาช่วยเสริมนะครับ คุณไม่ต้องกังวลไปนะครับ” หมอหนุ่มพยายามพูดปลอบใจเธอว่าโรคนี้สามารถรักษาได้ แต่ต้องได้รับการผ่าตัด

“คุณพระ อีมายด์ แกยังไม่ทันจะมีผัวเลยนะ นี่แกจะโดนตัดมดลูกแล้วเหรอย่ะ โอ๊ย เสียของจริงๆเลย แกนะแก ปล่อยให้ตัวเองเป็นหนักขนาดนี้ได้ยังไงเนี่ย รู้งี้นะฉันปล่อยให้แกมีผัวไปนานแล้ว” กิติกรเอ่ยพูดออกไปอย่างตกใจ ก่อนจะทำท่าเสียดายแทนเพื่อนสาว

“ปากเหรอนั่น แกนี่มันจริงๆเลยนะ เฮ้อ แกน่ะควรจะห่วงฉันสิย่ะ” มาติกาพูดตอกกลับเพื่อนไปอย่างหมั่นไส้ เพราะกิติกรเป็นเพื่อนที่โตมากับเธอตั้งแต่เรียนมัธยมต้น จนตอนนี้ก็ยังอยู่ด้วยกัน มันจึงกลายเป็นเพื่อนที่เธอสนิทที่สุด

“ก็เพราะห่วงแกน่ะสิ ฉันถึงพูดดแบบนั้น ถ้าแกไม่มีมดลูก แกก็จะไม่มีลูกเป็นของตัวเองนะยัยมายด์” กิติกรพูดไปก็ทำหน้าเครียดทันที เพราะจะมาเล่นๆไม่ได้แล้ว

“ไม่ผ่าตัดไม่ได้เหรอคะหมอ มีวิธีไหนที่ฉันจะไม่ต้องผ่าผัดไหมคะ เช่น ยิงเลเซอร์อะไรพวกนี้ ไม่มีเหรอคะ ฉันยังอยากมีลูก ฉันไม่อยากตัดดมดลูกทิ้ง” มาติกาถามไปอย่างกลัวๆ เพราะเธอไม่เคยผ่าตัดมาก่อนในชีวิต และเธอก็ไม่อยากจะตัดมดลูกของเธอทิ้งด้วย

“ยิงเลเซอร์ไม่มีหรอกครับ แต่โดยทั่วไปแล้วก็ยังมีอีกวิธีหนึ่งครับถ้าคุณไม่อยากผ่าตัด” หมอหนุ่มพูดออกไปแบบคิดในใจว่าเขาควรจะบอกเธอไหม เพราะบอกไปเธอก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้ แฟนก็ไม่มีแล้วเธอจะท้องได้ยังไง ขนาดอายุยี่สิบแปดแล้วยังเก็บซิงรอดมาได้ขนาดนี้ แล้วจะไปท้องได้ยังไงกัน

“อะไรอ่ะหมอ อย่าให้ต้องลุ้นสิ ” กิติกรพูดถามออกไปอย่างอยากรู้ เพราะเขาก็ไม่อยากให้เพื่อนสาวต้องถูกตัดมดลูกไปตอนนี้ ทั้งที่ยังหาผัวเป็นตัวเป็นตนไม่ได้

“การตั้งครรภ์ครับ เนื่องจากตลอดการตั้งครรภ์จะมีฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนสูง ซึ่งจะไปต้านการทำงานของฮอร์โมนเอสโตรเจน ทำให้ช็อกโกแลตซีสต์ฝ่อเล็กลงหรือหายไปในระหว่างตั้งครรภ์ แต่คุณก็ต้องพบแพทย์ตลอดเพราะต้องตรวจขนาดของก้อนถุงน้ำจากการตรวจอัลตร้าซาวด์เป็นระยะ ๆ ถ้าก้อนขนาดเท่าเดิมหรือเล็กลง อแพทย์ก็จะติดตามขนาดของก้อนถุงน้ำต่อไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งคุณคลอด ซึ่งส่วนใหญ่มักพบว่าก้อนยุบลง หรือหายไปได้เองครับ” หมอหนุ่มอธิบายให้ทั้งสองอย่างละเอียด เพราะเรื่องแบบนี้มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน

“แล้วก้อนของฉันมันใหญ่มากไหมคะ ถ้าฉันท้องมันจะหายไปเองใช่ไหมคะ” มาติกาถามออกไปอย่างคิดพิจารณา ถึงเธอจะไม่มีแฟนแต่เธอก็เคยคิดที่จะมีลูก มันคงไม่ดีถ้าเธอจะต้องมาถูกตัดมดลูกทิ้งไปโดยก้อนเนื้อบ้าๆนี่

“เท่าที่ผมดู ก้อนซีสต์ของคุณมันยังไม่ใหญ่มากนะครับ ถ้าคุณตั้งครรภ์มันก็อาจจะหายไปเอง แต่เท่าที่ผมเช็คประวัติของคุณก่อนหน้านี้ คุณยังไม่ได้แต่งงานนิครับ” หมอหนุ่มพูดบอกไปพร้อมกับถามเธออย่างสงสัย

“แหม๋ หมอคะ เพื่อนฉันก็ออกจากสวยเซ็กซี่ขนาดนี้ หาผัวง่ายนิดเดียวค่ะ เพี๊ยะ โอ๊ย” กิติกรพูดบอกไปแบบขำๆ จนมาติการีบตีแขนของเพื่อนทันที

“อีกีกี้ แกหุบปากไปเลยนะ อายหมอเขาบ้างเถอะ” มาติกาพูดกัดฟันด่าเพื่อนแบบเบาๆ พร้อมกับตีไหล่ของเพื่อนหนุ่ม อย่างอดไม่ได้

“ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ แล้วสรุปคุณจะรักษาด้วยการผ่าตัดไหมครับ ผมจะได้จัดคิวให้คุณ” หมอหนุ่มเอ่ยถามออกไปด้วยรอยยิ้ม แต่เขาไม่ได้อ่อยเธอเพราะเขาไม่ได้ชอบผู้หญิง เขาชอบผู้ชาย

“ฉันขอคิดดูก่อนนะคะหมอ แล้วยังไงฉันจะกลับมาปรึกษาหมออีกที” มาติกาพูดไปด้วยใบหน้ากังวล หมอหนุ่มก็พยักหน้าเข้าใจ เพราะคนไข้ส่วนใหญ่ก็รับไม่ค่อยได้กับเรื่องที่ต้องตัดมดลูกออกไป

“ได้ครับ แต่ก็ต้องรีบหน่อยนะครับผมกลัวว่าก้อนเนื้อมันจะใหญ่ขึ้น งั้นวันนี้ผมจะให้ยาไปทานก็แล้วกันนะครับ หากเกิดอาการขึ้นแบบหนักก็ให้รีบมาโรงพยาบาลนะครับ” หมอหนุ่มพูดบอกไปก็จดกระดาษส่งให้พยาบาลที่คอยช่วยเขา เพื่อเอาไปยื่นให้ห้องยา

“งั้นฉันขอตัวนะคะหมอ สวัสดีค่ะ” มาติกาพูดบอกไปก็เดินออกไปด้วยใจที่เหม่อลอย เพราะเธอไม่รุ้ว่าเธอจะเอายังไงต่อไปกับชีวิตของเธอตอนนี้ จะผ่าตัดตัดมดูกทิ้งหรือว่าจะท้อง

“กลับก่อนนะครับหมอ ถ้ามีโอกาสเราคงได้เจอกันอีก” กิติกรพูดจบก็ขยิบตาใส่หมอหนุ่มด้วยรอยยิ้มแบบอ่อยๆ จนหมอหนุ่มหัวเราะแล้วเอื้อมมือไปหยิบนามบัตรของเขามา แล้วยื่นให้กับเกย์หนุ่มตรงหน้า

“ถ้าอยากเจอก็เอานี่ไปสิครับ อ่อ เผื่อเพื่อนคุณอยากปรึกษาอะไรผมเพิ่ม” หมอหนุ่มพูดไปก็ยิ้มมุมปากใส่กิติกร ก่อนจะมองตากันและกันอย่างรู้กันว่าต้องการอะไร

หลังจากนั้นมาติกาและกิติกรก็กลับมาทำงานต่อที่บริษัทเพราะได้ขอลาช่วงเช้าเอาไว้ พอกลับมาถึงก็เจอวาริตานั่งรออยู่ในห้องทำงานของมาติกา ซึ่งเป็นสไตล์ลิสประจำบริษัทโฆษณาของที่นี่ เธอมีหน้าที่ควบคลุมดูแลเรื่องเสื้อผ้าหน้าผมให้กับนางแบบนายแบบ

“มาแล้วเหรอแก หมอบอกว่าเป็นไงบ้างอ่ะ” วาริตาลุกจากเก้าอี้ผู้จัดการของเพื่อนสาว แล้วรีบเดินไปหาเพื่อนสาวทันที

“ฉันเป็นช็อกโกแลตซีสต์อ่ะแก หมอบอกว่าต้องตัดมดลูกทิ้งเพื่อไม่ให้ก้อนเนื้อมันใหญ่กว่านี้” มาติกาพูดบอกไปก็ไปนั่งที่โซฟาภายในห้อง แล้วเธอก็พิงนอนลงไปอย่างเหนื่อยอ่อน

“ไม่เป็นไรนะแก มันอาจจะมีทางอื่นก็ได้นิ แกอย่าพึ่งคิดมากสิ กีกี้ หมอบอกว่ามีทางอื่นอีกไหมอ่ะ” วาริตาเข้าไปปลอบใจเพื่อนสาวอย่างเห็นใจ ก่อนจะหันไปถามกิติกรที่ยืนมองด้วยใบหน้าเศร้าๆเช่นกัน

“ก็มีนะแก หมอบอกว่าถ้ายัยมายด์ท้องอ่ะ มันจะช่วยให้ไอ้ช็อกโกแลตซีสต์อะไรนี่มันฝ่อ แล้วก็ยุบหายไปเอง แต่มันจะท้องได้ยังไงล่ะ แฟนมันยังไม่มีเลย” กิติกรพูดบอกไปแบบปลงๆ เพราะตั้งแต่เป็นเพื่อนกับมาติกามาตั้งแต่เรียนมัธยมต้น เขาก็เห็นมันเคยมีแฟนมาแค่สองคน แล้วก็ไม่เคยเห็นอีกเลยหลังจากที่มันเลิกกับแฟนตอนเรียนมหาลัย จนกกระทั่งตอนนี้มันก็เลือกเยอะจนม่มีผู้ชายคนไหนผ่านมาตรฐานของมาติกาได้สักคน

“อืม ก็จริง ถ้าไม่มีแฟนก็ท้องไม่ได้ งั้นแกก็ต้องผ่าตัดอ่ะสิมายด์” วาริตาเผลอพูดออกไปก่อนจะรีบปิดปากตัวเองอย่างลืมตัว

“ไม่มีทาง ฉันไม่ผ่าตัดเอามดลูกฉันออกไปเพราะไอ้ก้อนบ้าๆนี่หรอก ฉันจะต้องท้องให้ได้” มาติกาพูดออกไปอย่างมาดมั่น เพราะเธอจะต้องมีลูก เธอจะตัดมดลูกทิ้งไปไม่ได้ เธอยังอยากจะมีครอบครัวอยู่ ถึงแม้เธอยังไม่พร้อมในตอนนี้ก็ตาม

“แล้วแกจะท้องยังไง แกจะไปหาผู้ชายที่ไหนมาทำผัว” กิติกรพูดแซะออกไป เพราะถ้าหากันได้ง่ายๆ ไม่งั้นผู้หญิงหลายๆคนคงไม่ไปแย่งตบตีกันเพราะผู้ชายหรอก

“แล้วปกติเวลาแกอยากได้ผู้ชาย แกทำยังไง เอาที่ไม่ใช่ในผับนะ” มาติกาพูดบอกไป เพราะเธอขยาดผู้ชายในผับจริงๆ ทุกคนก็หวังแต่จะได้ทั้งนั้น ดีไม่ดีมีลูกมีเมียอยู่แล้วก็ยังหน้าด้านมาเที่ยวผู้หญิงอีก แบบนั้นเธอไม่เอาด้วยหรอก ไม่อยากไปมีเรื่องกับใคร

“ถ้าไม่หาผู้ชายจากในผับอีกีกี้มันจะไปที่ไหนได้ล่ะแก ถ้าไม่ไปซื้อผู้ชายแถวสีลมมากิน ฮ่าๆ” วาริตาพูดแซวออกไปทันที เพราะถ้าไม่มีผู้ชายตกถึงท้องกิติกรก็จะพาเธอไปเดินดูหนุ่มๆเป็นประจำ แล้วมันก้จะทิ้งเธอไปกับหนุ่มๆตลอดเลยด้วย

“อีดอกว่าน คนมีลูกมีผัวแบบแกจะไปเข้าใจอะไรย่ะ ฉันเป้นคนที่ไม่ประสบความสำเร็จในความรัก ดังนั้นฉันก็มีสิทธิที่จะไปซื้อมากินย่ะ” กิติกรชี้หน้าด่าเพื่อนสาวแบบเล่นๆ เพราะวาริตามันเป็นคนเดียวในกลุ่มที่แต่งงานมีลูกมีสามีไปตั้งแต่หลังจากเรียนจบ จนตอนนี้ลูกวาริตาอายุเกือบ ห้าขวบได้แล้ว

“งั้นถ้าฉันซื้อผู้ชายมานอนด้วย ฉันจะท้องใช่ไหม” มาติกาพูดขึ้นมาด้วยใบหน้านิ่งๆ ต่างจากเพื่อนทั้งสองคนที่หันหน้ามามองเธอเป็นตาเดียว

“แกจะบ้าเหรอยัยมายด์ แกจะให้ผู้ชายพวกนั้นมาเดซิงแกเนี่ยนะ ไม่ได้ สวยๆแบบแกหาผู้ชายดีๆเอาเถอะ เชื่อฉัน” กิติกรรีบพูดหามเพื่อนสาวทันที เพราะผู้ชายขายน้ำไม่เหมาะแก่การเปิดซิงหรื่อการเป็นพ่อของลูกเพื่อนสาวของเขาเลยสักนิด

“ใช่แก มันไม่คุ้มหรอก แกหาแฟนดีกว่าแล้วก็ค่อยท้องก็ได้นิ” วาริตาพูดเสริมอีกคนอย่างไม่ต้องการให้เพื่อนสาวทำแบบนั้น

“พวกแกก็รู้ว่าฉันเลือกเยอะขนาดไหน ไม่งั้นฉันคงไม่โสดมาจนถึงตอนนี้หรอก ฉันแค่อยากมีลูก ฉันไม่ได้ต้องการสามี เพราะฉะนั้นซื้อผู้ชายมาทำให้ฉันท้องน่ะถูกแล้ว ฉันรู้ว่าพวกแกเป้นห่วงฉัน แต่พวกแกลองคิดดูสิ ฉันท้องไม่ดีกว่าเหรอ หรือแกจะให้ฉันถูกตัดมดลูกไปแล้วไม่มีโอกาสมีลูกเป็นของตัวเองเลย พวกแกไม่สงสารฉันเหรอ” มาติกาพูดบอกไปพร้อมกับมองหน้าเพื่อนทั้งสองคนอย่างจริงจัง

“เฮ้อ ก็ได้ เอาที่แกสบายใจละกัน ฉันจะอยู่ข้างแกเอง” กิติกรพูดบอกไปก็เข้าไปกอดเพื่อนสาวอย่างเข้าใจ

“ฉันก็จะอยู่ข้างแกเหมือนกัน รักแกนะยัยมายด์” วาริตาพูดไปก็เข้าไปกอดทั้งสองคนด้วยเช่นกัน เพราะพวกเธอไปไหนไปกันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว

“งั้นเอางี้แก พวกเราขอลาหยุดไปสักอาทิตย์ แล้วไปตามหาพ่อของลูกแกกัน ฉันมีที่เด็ดๆให้แกได้เลือกผู้ชายด้วยล่ะ รับรองว่าแซบ” กิติกรพูดออกไปก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ เพราะเขานั้นรู้ว่าแหล่งที่มีผู้งานดีงานเริส และสามารถซื้อผู้ได้ที่ไหน

“เออดี ฉันจะลาไปกับพวกแกด้วย งานนี้ถ้ายัยมายด์ไม่ได้ผู้ ฉันก็จะไม่กลับ” วาริตาพูดบอกไปแบบไม่ทิ้งเพื่อน ต่างจากกิติกรที่พูดแทรกมาก่อน

“งั้นแกก็ไปจัดการขอคุณสามีของแก ให้พวกฉันได้ลาหยุดสิจ้ะ อาทิตย์หนึ่งจะดีมากเลย” กิติกรพูดด้วยเสียงเจ้าเล่ห์ เพราะวาริตานั้นโชคดีได้แต่งงานกับบุรินทร์ตั้งแต่สมัยที่บุรินทร์มาตั้งตัวทำบริษัทนี้แรกๆแล้ว พอมันดังขึ้นวาริตาก็กลายเป็นคุณนายนอนใช้เงินผัวแบบสบายๆ ส่วนเขาก็เป็นผู้จัดการด้านการจัดสถานที่และโลเคชั่นถ่ายทำโฆษณา ส่วนมาติกาเป็นผู้จัดการด้านสไตล์ลิสตามความถนัดของเธอ

“เออๆ เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะใช้ทุกท่าไม่ตายขอวันหยุดให้พวกแกเอง” วาริตาพูดบอกไปก็ยิ้มให้เพื่อนทั้งสองแบบขำๆ