บท
ตั้งค่า

03 ลงโทษ

22:22น.

ดีกอนเดินออกมาดูด้านนอกแต่ไม่ได้ลงไปด้านล่าง และก็เป็นอย่างที่ลูกน้องบอกจริงๆ ว่าวันนี้คนเยอะมากเป็นพิเศษ ส่วนใหญ่เป็นนักศึกษาด้วย

“บุหรี่มั้ยครับนาย” ลูกน้องยื่นซองบุหรี่ที่ตัวเองพกติดตัวให้กับเจ้านาย

“อืม…” เขารับไป แต่แล้วก็ยื่นคืนกลับไปเพราะสายตาของเขาสะดุดกับบางอย่าง

“อ่าว แล้วนายจะไปไหนครับ?”

“ไม่ต้องถาม มึงไปรอขับรถให้กูเลย เดี๋ยวกูออกไป”

“คะ ครับนาย”

ดีกอนเดินลงไปด้านล่างตรงไปยังจุดที่เขาเห็นบางอย่าง และสายตาอันเฉียบคมก็ไม่ผิดพลาดเลยแม้แต่น้อย

เขาได้เจอกับจีน่าหญิงสาวที่หลอกให้เขาไปรับตอนบ่ายวันนี้

“หวัดดีครับสาวๆ”

“หวัดดีค่ะสุดหล่อ” เพื่อนของจีน่าทักทาย พร้อมกับส่งยิ้มหวานหยาดเยิ้มมาหาเขา

“เฮ้ย ใครอะแก ผู้แกเหรอ?” เพื่อนอีกคนของเธอเอ่ยถามขึ้น

ในขณะที่จีน่ากำลังเมาแอ๋ไม่ได้สติอยู่บนเก้าอี้

“ผมเป็นคนของคนนี้ครับ” ดีกอนชี้ไปที่จีน่า

“หา…” เพื่อนๆ ทุกคนต่างอุทานออกมาพร้อมๆ กัน “ยัยจีผู้แกมาหาเนี่ย ตื่นเร็ว!”

“อือ…ผู้บ้าบอที่ไหน ไม่มีเว้ย” เธอตอบตัดความรำคาญ

“เมามากเลยนะครับ แต่ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวผมพาจีน่ากลับบ้านเอง”

“….” เพื่อนๆ ของเธอไม่ได้ตอบอะไร เพราะยังไม่ไว้ใจผู้ชายตรงหน้า กลัวว่าจะพาจีน่าไปทำอะไรไม่ดี

“ไม่ต้องห่วงครับผมเป็นเจ้าของคลับเอง แล้วก็เป็นหุ้นส่วนธุรกิจของพ่อกับแม่จีน่าด้วยครับ”

“ตายจริง นี่ยัยจีมีผู้รวยแบบนี้ด้วย”

“ไม่ทราบว่าคุณสุดหล่อชื่ออะไรเหรอคะ?”

“อ่า…ดีกอนครับผม”

“ชื่อเท่ห์จัง”

“….”

“อืม…ถ้าอย่างนั้นก็ฝากดูแลจีน่าด้วยนะคะ มันชอบมาเมาแอ๋แล้วก็เป็นภาระให้เพื่อนพากลับไปส่งบ้าน”

“ไม่เป็นอะไรครับ เดี๋ยวค่าเครื่องดื่มวันนี้ลงบัญชีของผมได้เลยนะครับ บอกคนของผมได้เลย ผมเลี้ยงเองครับวันนี้”

“ใจดีจังเลยอ่า ขอบคุณมากนะคะ”

“ยินดีครับ”

“เชิญค่ะสุดหล่อ”

“ขอบคุณครับ”

ดีกอนเข้าไปอุ้มจีน่าขึ้นก่อนจะพาเธอออกมาขึ้นรถด้านนอก

ปึก ( เสียงปิดประตูรถ )

“ออกรถ”

“นั่นมันลูกสาวของคนที่นายร่วมธุรกิจด้วยไม่ใช่เหรอครับ”

“อืม..”

“อย่าบอกนะครับว่านาย..”

“ทำไม?”

“ถ้านายทำแบบนั้นอาจจะมีปัญหากับธุรกิจได้นะครับ”

“ออกรถเถอะน่า พูดมากอยู่ได้”

“ครับๆ”

ลูกน้องสตาร์ทรถแล้วขับออกไปทันที ไม่นานก็มาถึงคอนโดของดีกอน

“ไปซื้อถุงยางให้ที”

“ห๊ะ!? เอาจริงเหรอครับนาย”

“เร็วๆ สิอย่าลีลา”

“ไซส์ไหนครับ”

“56”

“ครับ แป๊บนึงครับ”

ลูกน้องหายเข้าไปในร้านสะดวกซื้อไม่นานก็กลับออกมาพร้อมกับถุงยางขนาดไซส์ตามที่เขาบอก

“เบาๆ นะครับนาย อย่ารุนแรงเดี๋ยวช้ำ”

“พูดมากไอ้เวร”

เขาสบถใส่ลูกน้องก่อนจะอุ้มจีน่าไปขึ้นลิฟท์ขึ้นไปยังชั้นบนสุดที่เป็นห้องของเขา

คนตัวเล็กถูกวางลงบนเตียงอย่างเบามือ ก่อนที่เธอจะหันตะแคงนอนทำให้ชุดเดรสสั้นของเธอถลกขึ้นไปจนเห็นจีสตริงสีดำ

ดีกอนมองจนตาค้างพร้อมกับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอ

จีน่าเธอเป็นผู้หญิงซ่อนรูปและหุ่นน่าฟัดมากๆ

“ซี๊ดยัยบ้า ยั่วเก่งเหลือเกินนะ”

เขาคลานขึ้นไปถอดชุดเดรสของเธอแล้วเหวี่ยงไปข้างเตียง ก่อนจะขึ้นไปคร่อมตัวของเธอและจูบปากเธอ

และเธอก็จูบตอบกับเขา ลิ้นเรียวพัวพันกันไปมาจนน้ำลายเขรอะอยู่ด้านนอกริมฝีปาก

“อืม…จูบเก่งเหมือนกันนะ” เขาผละออกมาจากตัวของเธอ เพราะกลัวว่ามันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ “ฉันจะลงโทษเธอ โทษฐานที่เธอหลอกฉันจีน่า”

ดีกอนโน้มหน้าลงไปฝากรอยแดงไว้ตามลำคอและหน้าอกของเธอ จากนั้นก็ดึงผ้าห่มผืนใหญ่ขึ้นมาคลุมตัวของเธอแล้วถอดชุดชั้นในของเธอออกเหวี่ยงไปตามรอบๆ ห้อง

จากนั้นก็เริ่มแกะถุงยางออกมาจากกล่อง และทำทีว่ามันใช้งานไปแล้วและก็ทิ้งไว้ข้างเตียง ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด แล้วขึ้นไปนอนข้างๆ เธอ

“ฉันอยากเห็นสีหน้าตอนเธอตื่นจัง อยากจะรู้ว่าถ้าตัวเองตื่นมาแล้วมีผู้ชายนอนอยู่ข้างๆ เธอจะทำยังไง” ดีกอนยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะคว้าเธอขึ้นมานอนบนแขนของเขาแล้วก็พากันหลับไป

@เช้าวันต่อมา

“อื้ม…ซี๊ดด” จีน่าเปิดเปลือกตาขึ้นมาอย่างงัวเงีย เธอปรายตามองไปรอบๆ ห้อง ก่อนที่สายตาจะมาหยุดอยู่ที่ชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้างๆ เธอ “เหี้ย!!”

“อืม…โวยวายอะไรของเธอเนี่ย”

“นะ นี่คุณ…เมื่อคืนคุณทำอะไรฉัน!?”

“อืม…ก็เรื่องปกติของผู้หญิงกับผู้ชายแหละจะคิดมากทำไม”

“ไอ้บ้า! คนเลว!”

“โอ้ย หนวกหูจริงๆ เลย เธอกินนกหวีดเข้าไปหรือไงเนี่ย”

“เมื่อคืนคุณกับฉัน..” เธอเปิดผ้าห่มดูก็พบว่าตัวเองไม่ได้ใส่เสื้อผ้าเลยสักชิ้น ก่อนจะมองไปรอบๆ ห้องก็พบเสื้อของเธอและเขากระจัดกระจายอยู่เต็มพื้น และที่สำคัญมีถุงยางที่ใช้แล้วถูกทิ้งอยู่บนพื้นข้างเตียงด้วย

“หลักฐานก็ชัดเจนแล้วเธอยังจะต้องการอะไรอีก”

“ไม่สิ ทำไมฉันถึงไม่มี…” เธอเองก็แปลกใจว่าทำไมตัวเองถึงไม่มีเลือด เพราะถ้ามีอะไรกับเขาจริงๆ มันก็เป็นครั้งแรกของเธอด้วย และก็เคยได้ยินเพื่อนเล่าให้ฟังว่าการมีเซ็กซ์ครั้งแรกมันจะต้องมีเลือด ที่เขาเรียกกันว่า เลือดบริสุทธิ์

“ไม่มีอะไร?”

“ปะ เปล่า เรื่องเมื่อคืนคุณลืมไปเถอะ ถือซะว่ามันพลาด เราไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดขึ้น” พูดจบเธอก็ลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าของตัวเองทันที ก่อนจะเดินออกจากห้องไปโดยที่ไม่ได้พูดอะไรอีกเลย

“เหอะ! พลาด ลืม ไม่ได้ตั้งใจ” ดีกอนพูดขึ้นเบาๆ เมื่อจีน่าเดินออกจากห้องไปแล้ว “แต่ฉันตั้งใจให้มันเกิดขึ้น มันไม่ได้พลาดนะสาวน้อย”

ดีกอนยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของตัวเองที่วางอยู่หัวเตียงมาเปิดดูเล่นๆ

เมื่อคืนเขาแอบถ่ายรูปที่เธอนอนอยู่ในอ้อมกอดของเขาไว้ อย่างน้อยรูปนี้ก็สามารถทำให้เธอยอมทำอะไรหลายๆ อย่างที่เขาต้องการได้ เพราะเธอคงไม่อยากให้รูปพวกนี้หลุดไปถึงมือพ่อกับแม่ของเธอ

“เธอหนีฉันไม่พ้นหรอกจีน่า รู้หรือเปล่าว่าเธอกับฉันเกิดมาเป็นคู่เวรคู่กรรมกัน”

เธอพยายามหนีเพราะไม่อยากรู้จักไม่อยากเห็นหน้า แต่เขากลับพยายามตามและทำทุกอย่างเพื่อให้ได้อยู่ใกล้เธอ และได้เป็นเจ้าของเธอทั้งใจและกาย

ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อดาวน์โหลดแอปHinovel