ตอนที่ 1 พี่-น้อง

พี่-น้อง

ณ บริษัทฯผลิตรายการโทรทัศน์วิทยุยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่ง ซึ่งเกี่ยวกับวงการบันเทิง รวมไปถึงสื่อและโฆษณาต่างๆ มีประธานบริษัทฯอย่าง นพคุณ อัศวโสภณ เป็นผู้บริหาร และ นรวิชญ์ อัครโยธินนารัตน์ เป็นหุ้นส่วนและรองประธานบริษัทฯ

พัสกร เหมพิวัฒน์ หรือ พัด หลานชายเพียงคนเดียวของนพคุณ หนุ่มโสดวัย 30 ปี และเป็นผู้จัดการดารา ซึ่งตอนนี้ดูแลระดับซุปตาร์ตัวท็อปอยู่อย่าง ปุยเมฆ ณัฐวิชญ์ และ ชีโน่ ชิษณุพงศ์ ซึ่งปุยเมฆที่พึ่งจะเข้าพิธีวิวาห์ไปหมาด ๆ ขอออกมาทำงานด้านเบื้องหลังแทน และช่วยงานบริหารของบริษัทช่วยงานพ่อตา เพราะภรรยากำลังตั้งครรภ์อยู่ตอนนี้

“ปุยนุ่น” นิรชา อัครโยธินนารัตน์ หญิงสาววัย 27 ปี ที่ทุกคนรู้จักเมื่อไม่นานมานี้ ในฐานะพี่สาวของซุปตาร์หนุ่มปุยเมฆ และเป็นบุตรสาวของอดีตซุปตาร์ ไปร์ นรวิชญ์ และ ณัฐณิชา อัครโยธินนารัตน์ ตอนนี้เข้ามาเรียนรู้งาน และพึ่งจะได้เป็นพนักงานเต็มตัวไปได้ เมื่อไม่นานมานี้ จากการสอนงานของพัสกรนั้นเอง

“พี่พัดค่ะ...ตั้งแต่ข้าวกับพี่เมฆ ย้ายมาอยู่ที่บ้านกับพ่อนพ พี่พัดก็ไม่ค่อยจะกลับมานอนที่บ้านเลยน่ะค่ะ ข้าวน้อยใจน่ะค่ะ” ต้นข้าวถามขึ้น เมื่อเห็นว่าตั้งแต่ที่เธอแต่งงาน และย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านหลังใหญ่ของนพคุณ พี่พัด ซึ่งมีศักดิ์เป็นพี่ชายของเธอก็ไม่ค่อยได้มาที่นี่อีกเลย

“ก็เมื่อก่อนไม่มีใครอยู่เป็นเพื่อนคุณลุงนี้ครับ แต่ตอนนี้ คุณลุงท่านมีลูกสาวที่น่ารักและลูกเขยมาอยู่เป็นเพื่อนแล้วไง แถมจะมีเจ้าตัวน้อยออกมาวิ่งเล่น ให้ท่านอีก” พัสกรเอ่ยเสียงหวานกับหญิงสาว พร้อมกับลูบผมเธอเบาๆ

“พี่พัด กลับมาอยู่กับพวกเราไม่ได้เหรอค่ะ” หญิงสาวเอ่ยเสียงอ้อน

“มาอ้อนอะไรพี่พัดอีกครับ หืม” ปุยเมฆเดินเข้ามาภายในห้องทำงานของพัสกร เมื่อเห็นว่าภรรยาหรือต้นข้าว เดินมาหาพี่ชายนานแล้วไม่ยอกลับไปสักที

“นายมาก็ดีแล้วเมฆ พาเมียนายออกไปเลย อ้อนเป็นเด็กอยู่ได้ จะเป็นแม่คนอยู่แล้วน่ะ” พัสกรเอ่ยบอกชายหนุ่ม

“พี่พัดไม่รักพ่อนพ ไม่รักข้าวแล้วหรือค่าา” หญิงสาวเอ่ยเสียงอ้อน

“ต้นข้าวครับ...หนูฟังพี่น่ะ ไม่ใช่ว่าพี่ไม่รักข้าว ไม่รักลุงนพน่ะ พี่แค่อยากใช้ชีวิตในแบบของพี่ดูบ้าง เดี๋ยววันไหนพี่เบื่อๆ พี่จะไปหาน้องสาวพี่น่ะครับ” พัสกรเอ่ยบอกเสียงนุ่ม

“ปล่อยพี่พัดเขาให้เป็นอิสระบ้างเถอะน่ะอ้วน เดี๋ยวพี่เขาจะขึ้นคานเอาน่ะ ดูสิอายุจนปูนนี้แล้ว” ปุยเมฆเอ่ยบอกกับต้นข้าวแล้วหันมาแซวทางพัสกร

“ไอ้น้องเขยห่านี้...เดี๋ยวเถอะ” พัสกรก้นด่า พร้อมกับกำลังจะยกเท้าขึ้น

“พี่จะทำอะไรสามีข้าวค่ะ ข้าวสู้พี่น่ะ” แต่หญิงสาวหันหน้ามาเห็นเสียก่อน จึงยกแขนตั้งการ์ดขึ้นพร้อมสู้

“พอๆกันเลย ทั้งผัวทั้งเมีย ออกไปกันได้แล้ว พี่จะทำงานครับ” พัสกรเอ่ยออกมาแล้วบอกให้ทั้งคู่ออกจากห้องไป

“ไปครับอ้วน อย่าลืมสิครับ ว่าตัวเองท้องอยู่น่ะ จะมายกแขนยกขาอะไรใส่พี่เขา” ปุยเมฆหันมาบอกกับหญิงสาวข้างกาย

“ค่ะ”

“อ้อ...พี่พัด นุ่นติดต่อมาหาพี่บ้างหรือเปล่า วันนี้ก็ไม่เห็นมาทำงานเลย” ท้าวยาวกำลังจะก้าวออกจากห้อง แต่พอนึกอะไรขึ้นได้ จึงหันหลังกลับมาถามพัสกรอีกครั้ง

“พี่สาวนาย แต่นายมาถามกับพี่เนี้ยะน่ะ” พัสกรถามกลับต่อทันที ที่ชายหนุ่มมาถาหาพี่สาวตนกับเขา

“อ่าว...ก็ปกติ พี่ก็ตัวกันตลอดนี้ ผมก็คิดว่าพี่รู้เสียอีก” ปุยเมฆเริ่มสงสัยในตัวพี่สาวขึ้นมา เพราะพี่สาวตนไม่เคยหายเงียบไปแบบไม่มีเหตุผล และติดต่อไม่ได้แบบนี้

เพราะตั้งแต่ที่งานแต่งของปุยเมฆกับต้นข้าว ปุยนุ่นพี่สาวของเขา ก็ขาดการติดต่อไปเลย บอกกับทางครอบครัวเพียงแค่ว่าจะไปพักผ่อนระยะ แต่ระยะนี้ไม่รู้ว่านานแค่ไหน สำหรับปุยนุ่น

“พี่ก็พยายามติดต่ออยู่น่ะ” พัสกรเอ่ยตอบ ไม่ใช่ว่าเขาไม่ติดต่อหญิงสาว เพียงแต่ไม่รู้ว่าเขาจะติดต่อจากทางไหน เพราะหญิงสาวบล็อคเขาไว้ทุกช่องทาง

“พี่ทำอะไร ให้ปุยนุ่นโกรธหรือเปล่าพี่พัด” ปุยเมฆหันมาจ้องสบตาเอาคำตอบจากพัสกรทันที

“อะไร พี่จะทำอะไรพี่สาวนายได้” พัสกรอึกอักไม่กล้าสบตากับปุยเมฆ

“ไม่รู้แหล่ะ ผมเตือนพี่ก่อนไว้เลย ถึงพี่สองคนจะเป็นพี่ที่ผมนับถือมากก็ตาม แต่วันไหนที่พี่ทำอะไรให้นุ่นเสียใจ หรืออะไรก็ตามแต่ ผมจะจัดการพี่เป็นคนเเรกเลย” ปุยเมฆพูดอย่างมุ่งมั่นพร้อมกับสบตาเพื่อให้ดูอย่างจริงจัง ในคำพูดของเขา

“ไอ้เมฆ ฉันเป็นพี่เมียนายน่ะ” พัสกรรีบหลบสายตา และเอ่ยขึ้นเสียงดัง

“พี่เมียผมก็ไม่เว้นครับ”

“ไปเถอะค่ะ...” เมื่อเห็นว่าเหตุการณ์เริ่มยาว ต้นข้าวจึงเอ่ยชวนปุยเมฆออกไปทันที

เมื่อทั้งคู่ออกจากห้องไปแล้ว พัสกรนั่งลงกับที่ทันที แล้วนึกอะไรในใจสักพัก พร้อมกับหยิบมือถือขึ้น กดต่อสายหาหญิงสาวอีกที แต่ก็ไม่สามารถติดต่อได้

“เธอไปไหนกัน...ปุยนุ่น โกรธพี่ขนาดนั้นเลยเหรอ?” พัสกรพูดออกมาคนเดียว เมื่อคิดถึงเรื่องคืนนั้นขึ้นมา

ติ๊ง!

เสียงการแจ้งเตือนข้อความโทรศัพท์มือถือของชายหนุ่มขึ้น มือหนารีบกดเปิดดูทันที เป็นอันต้องเปิดตากว้างขึ้น และรีบดีดตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันที พร้อมกับต่อสายหาคนที่ส่งข้อความมาเมื่อสักครู่ทันที

“นายอยู่ที่ไหน ทำไมถึงมีรูปเธอ?” เสียงเข้มเอ่ยถามทันที ที่ปลายสายกดรับ

(ผมบังเอิญเจอน่ะพี่พัด พอดีว่าผมตั้งใจจะมาเที่ยว แต่ก็เจอเธออยู่ที่นี้เข้า กับกลุ่มเพื่อนๆของเธอ ดูเหมือนเธอจะมีความสุขดีน่ะ) เสียงปลายสายตอบกลับมา

“เพื่อน! ผู้หญิงหรือผู้ชาย แล้วตอนนี้นายอยู่ที่ไหน” เสียงเข้มรีบถามกลับอีกที

(ก็มีทั้งผู้หญิงและผู้ชายแหล่ะพี่ ตอนนี้ผมที่... พี่ก็รีบมาน่ะ) ปลายสายรีบตอบมา

“อื้ม...ขอบใจนายมากโน่ เดี๋ยวพี่จะรีบไป ขอบใจนายมากน่ะ”

ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด

“ยัยตัวแสบ...ที่แท้ก็แอบหนีไปเที่ยว แถมใส่ชุดว่ายน้ำโชว์เนื้อหนังอีกน่ะ คอยดูเถอะเจอตัวเมื่อไหร่ พี่จะจับกดเสียให้เข็ด”

มือหนารีบวางสายลง แล้วพูดออกมาอย่างเลือดขึ้นหน้า เพราะรูปที่ปลายสายส่งมาให้ดูเมื่อสักครู่เป็นภาพของหญิงสาวที่ใส่ชุดว่ายน้ำ โชว์วาบหวิวนั้นเอง พัสกรรีบคว้ากุญแจรถ แล้วเดินออกจากห้องทำงานไปอย่างรีบร้อนทันที โดยไม่สนใจ คนที่บริษัทเอ่ยปากถามใดๆเลย