7 ต้องรับผิดชอบ

วาโย....................

เรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเขากับน้ำใสมันเป็นสิ่งที่เขาไม่อยากให้เกิด แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นแล้ว เขาจะทำอะไรได้นอกจากยอมรับมัน ในตอนนั้นเขาคิดว่ามันเป็นความผิดของเขาเองทั้งหมดที่ไปล่วงเกินน้ำใส

แต่.....ผ่านไปไม่นาน เขาก็ได้รู้ความจริง

ว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันคืออะไร

********************

น้ำใส

หลังจากเกิดเรื่องในวันนั้น เขาก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอคิดว่าจะมาคุยกับเขาให้รู้เรื่อง และในเวลาต่อมาเธอเลยตัดสินใจมาหาเขาที่บ้านแม่บ้านบอกว่าเขายังไม่กลับมาเลยให้เธอไปนั่งรอข้างในและเมื่อเข้าไปเธอก็เจอกับอาของเขา

"หนูน้ำ"

"อาดา"

###################

"แกทำแบบนั้นได้ยังไงตาโย ยังไงแกต้องรับผิดชอบหนูน้ำ"

อาของเขาพูดขึ้นทันทีเมื่อเห็นเขาเดินเข้ามาในบ้าน

เขามองมาที่เธอเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อเมื่อเห็นเธอนั่งอยู่กับอาของเขาที่ห้องรับแขก

"ไม่ครับ จะไม่มีการรับผิดชอบอะไรทั้งนั้น"

"แกจะไม่รับผิดชอบได้ยังไง แกเป็นลูกผู้ชายรึเปล่า ความรับผิดชอบมีมั้ย อาไม่เคยสอนให้เราเป็นคนแบบนี้นะตาโย"

ตอนนี้เธอได้แต่นั่งก้มหน้า บีบมือตัวเองที่วางอยู่บนหน้าตัก เหงื่อเริ่มไหลซึมออกมาทีละนิดเธอไม่อาจเงยหน้ามองเขาได้เลย มันรู้สึกผิดและละอายใจ

"ยังไงๆแกก็ต้องรับผิดชอบกับการกระทำของแก" นั่นคือสิ่งที่อาของเขาพูดกับเขาหลังที่เธอมาพูดเรื่องราวต่างๆให้ท่านได้รับรู้

"ผมขอคุยอะไรกับยัยนี่หน่อยนะครับ"พูดเสร็จเขาก็ลากแขนเธอออกมาจากห้องทันที เขาพาเธอออกมาคุยที่ริมสระน้ำหลังบ้านของเขา

"ใครอนุญาติให้เธอมาวุ่นวายที่บ้านของฉัน ห๊ะ!!!!"

"ความจริงเราไม่อยากมาหรอกนะ แต่โยไม่ทำอะไรเลย เจอหน้ากันที่มหาลัยโยก็คอยแต่หลบหน้าเรา โยจะให้เราทำยังไงล่ะ ในเมื่อโยทำเฉยกับสิ่งที่เกิดขึ้น เราก็ต้องมาเรียกร้องสิทธิ์ที่เราควรจะได้รับสิ

"หึ เรียกร้องสิทธิ์งั้นเหรอ ????" เขาบีบแขนเธอจนเธอปวดร้าวไปถึงกระดูก

"อ๊ะ เราเจ็บนะ"

"หึ เจ็บงั้นเหรอ เธออย่ามาเสแสร้ง!!!" เขายังไม่ได้ปล่อยแขนเธอเลยยังคงบีบอยู่อย่างงั้น และเริ่มแรงขึ้นๆ จนเธอร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด

"เราเจ็บจริงๆนะ ปล่อยเราก่อน"

เธอพูดจบเขาก็ผลักเธอออกจนเธอล้มลงไปกองกับพื้น

"คิดว่าฉันอยากแตะเนื้อต้องตัวเธอมากนักรึไงวะ แม่งโคตรขยะแขยงเลยเอาตรงๆ"

คำพูดร้ายกาจยังคงถูกพ่นออกมาจากปากของเขา

"ถ้าไม่อยากแตะ โยมาข่มขืนเราทำไม"

"เหอะ ข่มขืนงั้นเหรอ เธอบอกว่าฉันข่มขืนเธองั้นเหรอ"

"........."

เอาตรงๆเธอไม่กล้าสู้หน้าเขาเลยตอนนี้ มันเหมือนคนมีชนักติดหลังอยู่ เพราะเธอรู้อยู่แก่ใจว่าความจริงคืออะไร

"เอาไปดูให้เต็มตา"

เขาโยนโทรศัพท์ลงมาบนตักเธอ เธอค่อยๆเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาอย่างช้าๆ ตอนนี้หน้าจอของเขามันอยู่ตรงหน้าวีดีโอที่รอให้เธอกดเล่นวีดีโอ

และเมื่อเธอกดเข้าไปดู สิ่งที่เธอเห็นก็ทำให้เธอพูดไม่ออก..........