ตอนที่ 1 บดขยี้ 3
โครม!!!
ร่างเล็กถูกโยนลงบนเตียงหลังใหญ่อย่างแรงโดยปราศจากความปราณีเธอพยายามลุกขึ้นมาแต่กลับถูกเรือนร่างใหญ่โตตามลงมาทาบทับพร้อมกับยึดสองมือที่กำลังปัดป่ายผลักไสให้ตรึงเข้ากับฟูก
“คุณจะทำอะไร” ใจจิรัชยานึกหวาดหวั่น เธอไม่เคยเห็นท่าทีคุกคามเช่นนี้จากเขามาก่อน
“ร่านนักใช่มั้ย อยากมีผัวจนตัวสั่นนักหรือไง ฉันส่งเธอไปเรียนไม่ใช่ให้ไปเที่ยวแรดหาผัว” คำพูดเจ็บแสบถูกสาดออกมาตามแรงอารมณ์
แม้ทั้งคู่จะอยู่ในท่าทางอันน่าหวาดเสียวแต่ความไม่ยินยอมกลับมีไม่น้อย ทำให้เธอตอบเขากลับไปอย่างท้าทาย “จี๊ดจะทำอะไรมันก็เรื่องของจี๊ด ถึงจี๊ดจะไปแรดหาผัวอย่างที่คุณว่าฉันก็ไม่เคยเสียการเรียน และจี๊ดก็มีสิทธิ์ในร่างกายของจี๊ด จะแรดจะร่านมันก็เรื่องของจี๊ด”
ซึ่งนั่นก็เป็นเรื่องจริงเพราะผลการเรียนของเธอไม่เคยต่ำกว่าสามจุดเก้า แต่ทว่าเหตุนี้เองทำให้เส้นอารมณ์ของชายหนุ่มขาดผึง กรามแกร่งขบกันแน่นจนเส้นเลือดที่คอขึ้นเป็นริ้ว
“อยากมีผัวนักใช่มั้ย หรือว่าลับหลังฉันเธอมีผัวไปแล้วนับไม่ถ้วน ถ้าอย่างนั้นเพิ่มฉันเป็นผัวอีกสักคนจะเป็นไรไป”
พอยิ่งคิดว่ามีใครตัดหน้าแตะต้องเรือนร่างงามที่เขาสู้อุตส่าห์อดเปรี้ยวไว้กินหวานแล้วยิ่งแค้น ถ้าเป็นอย่างนี้เขาก็ไม่จำเป็นต้องรอเวลาอีกต่อไป ใบหน้าหล่อเหลาก้มลงไซ้ซอกคอขาว กลิ่นเนื้อนวลสาวปลุกเร้าความกระหายอยากของบุรุษเพศให้เร่าร้อนท้นทวี
“ปล่อยจี๊ดนะ คุณจะทำอะไร ปล่อยจี๊ดนะ ปะ...”
ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้เสียงน่ารำคาญกระแทกโสดประสาทอีกต่อไป เขาจัดการปิดปากที่ส่งเสียงแสบแก้วหูนั่นออกมาด้วยปากตัวเองทันที แต่ก็ยังไม่วายมีเสียงอู้อี้หลุดรอดออกมา เทวาจัดการกลืนเสียงอู้อี้นั้นด้วยจูบของเขา ยิ่งเธอร้องเขาก็ยิ่งบดจูบลงไปแรง ๆ ยามเมื่อรสหวานจากริมฝีปากที่คอยเฝ้าถวิลหาแตะปลายลิ้นไฟราคะในตัวชายหนุ่มก็ลุกโชติช่วงเผาผลาญศีลธรรมที่ปกติก็มีน้อยเต็มทีให้มอดไหม้หมดลง เขาตั้งหน้าตั้งตาดูดกลืนริมฝีบางอวบอิ่มอย่างที่เคยนึกจินตนาการเอาไว้อย่างไหนก็ทำอย่างนั้น ส่วนหญิงสาวเองก็ไม่ยอมแพ้พยายามหันหนีแต่ก็ทำอะไรไม่ได้มาก ดังนั้นในยามที่เขาสอดลิ้นใส่เข้ามาเธอจึงกัดเข้าให้
“โอ๊ย!” ยายเด็กบ้านี่กัดลิ้นเขาจนเลือดออก
ถุย! หลังจากที่ถ่มเลือดออกไป ดวงตาวาวโรจน์ก็จ้องคนใต้ร่างอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ ความมุ่งมั่นหมายมาดท่วมท้น ไม่ใช่แค่เลือดเนื้อที่เขาต้องกิน แต่เขาจะจับเธอกินให้หมดทั้งตัว
“อยากได้แบบรุนแรงใช่มั้ย” โทสะของเขาตอนนี้ทะลุเกินเพดานแล้ว
“จี๊ดไม่อยากได้แบบไหนทั้งนั้นแหละ คุณปล่อยจี๊ดนะ” เด็กสาวพยายามดิ้นหนีแต่ก็ทำได้ยากเหลือเกิน
“ฉันปล่อยเธอมานานเกินไปแล้ว คิดหรือว่าคืนนี้เธอจะรอด ในเมื่อร่านอยากมีผัวนักฉันนี่ละจะเป็นผัวให้เธอเอง” เทวารู้สึกเจ็บใจตัวเองที่เขาชะล่าใจเกินไปจนยายเด็กนี่ใจแตกไปแรดร่านสำส่อนข้างนอก แทนที่เขาจะได้เปิดซิงกินเนื้อสดใหม่ แต่กลับต้องมากินเศษซากต่อจากผู้ชายคนอื่น ๆ
“อย่านะคุณเทวา” จิรัชยาเขยิบถอยหลังจนไปชิดติดกับหัวเตียง ตัวสั่นใจสั่นไปหมด แต่ก็ยังไม่วายปากกล้า “ไม่เอา จี๊ดไม่อยากมีผัวแก่” เด็กสาวอายุสิบเก้าย่างยี่สิบตอบคนอายุสามสิบเก้าอย่างแสบสัน แต่ละคำที่หลุดออกมาจากปากเธอช่างชวนให้บันดาลโทสะแล้วจับมาทำโทษเสียให้เข็ดหลาบ แก่แล้วไง ถึงอย่างไรเธอก็หนีไม่พ้นที่จะมีผัวแก่ เขาจับเธอทำเมียทั้งวันทั้งคืนได้แล้วกัน ปากกล้าอย่างนี้มันน่าสั่งสอนให้ลงจากเตียงไม่ได้นัก
“เธอท้าทายฉันมากเกินไปแล้วนะจิรัชยา” ชายหนุ่มกันฟันกรอดไฟโทสะพุ่งสูงปรี๊ด ตาคมดุจ้องมองร่างเล็กอย่างคุกคาม จิรัชยาสบช่องตอนที่เขากำลังปลดเข็มขัดรูดซิปกางเกงกระโดดลงจากเตียงแล้วตั้งท่าจะวิ่งหนี
“โอ๊ย!”
“คิดว่าเธอจะหนีฉันได้หรือไง” มือใหญ่ดึงร่างบางกลับมาแล้วผลักเธอลงบนเตียงอย่างแรงจนเธอกระเด้งกระดอนอยู่บนนั้น
“ปล่อยจี๊ดนะ คุณจะทำอะไร อย่าคิดทำอะไรบ้า ๆ นะ”
“หึ ๆ สายไปเสียแล้วจี๊ด คืนนี้ยังไงฉันต้องได้เธอ”
“อย่านะคุณเทวา คุณเป็นผู้ปกครองจี๊ดนะ คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้”
“ทีอย่างนี้ทำมาเป็นพูด เธอว่าฉันเป็นผู้ปกครองแล้วเธอเคยเชื่อฟังฉันสักคำมั้ย”
ดูอย่างวันนี้ตอนเช้าใส่ชุดนักศึกษา พอตกค่ำกลับไปแรดอยู่ในผับด้วยชุดกระโปรงเกาะอกตัวสั้นแนบเนื้อ แถมยังไปเต้นยั่วผู้ชายให้ไอ้พวกนั้นจ้องตาเป็นมัน นี่ถ้าเขาไม่ไปเห็นเข้าเจ้าหล่อนคงจะออกไปไหนต่อไหนกับตัวผู้พวกนั้น หรือว่าที่ร่ำร้องอยากออกจากบ้านนักหนาเป็นเพราะจะได้ทำอะไร ๆ ได้สะดวกกันแน่ ยิ่งคิดก็ยิ่งเดือดดาล