ละเลย

กับข้าวมื้อเย็นที่เทออกมาจากถุง ทำให้คนเป็นพ่อ อมยิ้ม ไข่พะโล้ 5 ฟอง ที่ลอยอยู่ในถ้วย พร้อมกับ เนื้อหมูสามชั้น อีกหลายชิ้น ยังไม่รวมกับ ผัดพริกถั่ว และ ขนมหวาน ที่ลูกชายได้มาฟรี มันยิ่งย้ำชัด ถึงความจริงใจ ของเพื่อนลูกชาย ที่มีให้แก่กัน

" แตงโม มันน่ารักดี เอ็งว่าไง "

ผู้เป็นพ่อ ถามลูกชายด้วยความอยากรู้

" เป็นเพื่อนที่นิสัยดีครับ "

คำตอบชัดเจนแบบนี้ ทำเอาพ่อ ถอนหายใจ ลูกชายตัวเอง เป็นคนเก็บความรู้สึกตัวเอง โตเกินวัย เพราะต้องรับผิดชอบอะไร หลายอย่างตั้งแต่เด็ก แต่คนเป็นพ่อ ก็อยากให้ลูก ได้ใช้ชีวิต ได้เติบโต แบบวัยรุ่นทั่วไป ที่มีความรัก แบบวัยเด็ก จะได้สดชื่นบ้าง

" พรุ่งนี้ไปทำงานไหวไหมพ่อ "

" ไหว พรุ่งนี้วันจันทร์แล้ว พ่อต้องไปทำงานแต่เช้า เผื่อว่าผู้รับบริการ มาแต่เช้า จะได้มีที่นั่งสะอาดๆ "

" เดี๋ยวผมไปช่วยก่อน เผื่อพ่อจะเติมน้ำ ยกน้ำ อะไร จะได้ไม่เหนื่อย "

" แต่ต้องไปโรงเรียน "

" โรงเรียนแค่นี้ แค่ปากกับจมูก เจ็ดโมงห้าสิบ ยังทัน "

โรงเรียนที่ชานนเรียน เป็นโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา ลูกหลานคนแถวนี้ ก็เรียนที่นี่เกือบหมด มีบางคน ที่พอจะมีฐานะ ก็เข้าไปเรียนในจังหวัด อย่างเช่น หนูบุษ ที่เรียนโรงเรียนสตรีประจำจังหวัด นั่นเอง

" คุณพ่อ สวัสดีค่ะ "

ลูกสาววัยสิบแปดปี สวมชุดนอน รัดกุม เดินลงมาจากบนห้อง แล้วยกมือไหว้ ผู้เป็นพ่อ ที่กลับมาจากการทำงาน

" อือ "

คำตอบชัดเจน เรียบเฉย ทำเอาคนฟัง นิ่งไป แล้วก็หลีกทางให้แม่บ้าน นำน้ำมาเสริฟ ให้เจ้านาย

" บุษ ตกลงเลือกพยาบาลใช่ไหม "

" ค่ะ บุษจะเรียนพยาบาล "

" สอบเข้าให้ได้ก่อน เรื่องอื่น ฉันจะจัดการให้เอง "

" ค่ะ คุณพ่อ "

ลูกสาวคนเดียวรับคำสั้นๆ

" ไปอ่านหนังสือเถอะ ขาดเหลืออะไร ก็บอกแม่เค้า หนังสือ ตำรา จะเอาอะไรเพิ่ม ก็เลือกเอา "

" ค่ะ "

คำตอบรับเบาลงอีก แล้วก็สวนกับแม่ ที่เพิ่งเดินลงมา

ชายวัยกลางคน เงยหน้าขึ้นมา มองภรรยาแล้วยื่นซองสีน้ำตาลส่งให้

" ขอบคุณค่ะ คุณพี่ น้องจะใช้อย่างดีเลย "

มือขาวจัด ทาเล็บสีแดง รับซองสีน้ำตาลมา แล้วเปิดขึ้นดู เงินสด หลายหมื่นบาท อยู่ในนั้น

" เก็บเอาไว้ ครึ่งหนึ่ง ให้ใช้แค่ครึ่งเดียว "

คนที่เพิ่งยิ้ม ทำปากขมุบขมิบด้วยความผิดหวัง คิดว่าจะให้ทั้งหมด แต่เปล่าเลย แค่ครึ่งเดียว เท่านั้นเอง

ประตูที่เปิดตั้งแต่เช้า พร้อมกับแสงไฟที่ส่องสว่าง ทำให้ท่านที่อยู่บ้านใกล้กับที่ทำงาน ยืนมอง สองพ่อลูก ทำงานด้วยกัน

นายที่เพิ่งกลับมาจากธุระ เมื่อคืน เดินออกจากบ้าน ตรงไปที่สำนักงาน แล้วมองพ่อลูก ทำงานด้วยกัน

" สวัสดีครับท่าน "

นักการภารโรง วางไม้กวาด แล้วก็ยกมือไหว้ ท่าน ก่อนที่ลูกชายที่อยู่ในชุดนักเรียน ที่กำลังยกน้ำดื่มที่เป็นถังเปลี่ยนใหม่ หันมาเห็น แล้วยกมือไหว้ ท่านเช่นกัน

" สวัสดีครับ "

" อือ เรียนชั้นไหนแล้ว "

" มอหกแล้วครับ "

" เรียนต่ออะไร ลูกสาวฉันก็จบปีนี้ เค้าจะเรียน พยาบาล "

" ผมจะเรียน สารพัดช่างครับ "

" เรียนช่างก็ดี จบมาหางานได้ง่าย มีวิชาชีพติดตัว ดีแล้ว "

ท่านบอกแล้วก็เดินวนไปวนมา ดู ต้นไม้ ที่ตกแต่งอยู่โดยรอบ แล้วก็กลับบ้านตัวเอง

รถเก๋งคันเล็ก ขับออกจากบ้านตั้งแต่เช้า คนที่อยู่ที่สำนักงาน มองอยู่ไกลๆ แล้วก็ก้มหน้าลง เพราะความเข้าใจผิด เมื่อวาน ทำให้เค้า ไม่ได้คุยกับเธอ อีกเลย

" ไอ้นน มองอะไร " พ่อถามเมื่อเห็นลูกชายใจลอยไปไหนต่อไหน

" เปล่าพ่อ เปล่า "

เสียงปฏิเสธออกมา แล้วก็ก้มหน้าก้มตา ทำงานของตัวเองต่อ จะหาทางไหน ที่จะได้เจอเธอ จะมีโอกาสบ้างไหม ที่จะได้คุยกันตามลำพัง

รถเก๋งคันเล็ก ขับออกจากบ้านพักตั้งแต่เช้า คนขับรถ ขับรถด้วยความระมัดระวัง ก่อนจะจอดที่หน้าโรงเรียน ในเวลา เจ็ดโมงเช้า

เด็กที่อยู่ไกลมักจะมาถึงโรงเรียนเร็วกว่า เด็กที่บ้านไกล เพราะต้องเตรียมตัวเองให้พร้อม และต้องเผื่อเวลา เอาไว้ด้วย

รถหลายคันจอดเรียงรายเป็นแถว เพื่อส่งนักเรียน ชายหนุ่มในชุด นักเรียน อาชีวะ มองสาวน้อย ที่เพิ่งลงมาจากรถ ด้วยความสนใจ

" น้องบุษ " เสียงเรียกอ่อนหวาน จนน้องสาวหมั่นไส้ พี่ชายตัวเอง ที่สนใจเพื่อนมากเหลือเกิน

" สวัสดีค่ะพี่กาย กวาง " คนที่ถูกทัก จำใจต้องทักเพื่อนและพี่ชาย ที่ยืนอยู่ด้วยกัน

" พี่โทรหา น้องบุษ "

บุษกร พยักหน้า แล้วตอบรับ เสียงเบา

" คุณแม่ ไม่ให้ใช้โทรศัพท์ค่ะ คราวหน้า ถ้าพี่กายโทรมา อาจจะเป็นคุณพ่อหรือคุณแม่ รับสายค่ะ "

เธอตอบกลับไป แล้วดูนาฬิกาข้อมือ

" ขอตัวก่อนนะคะ บุษต้องไปส่งการบ้านตอนเช้า "

เธอเดินนำหน้ามาก่อน แล้วตรงไปที่ห้องเรียน บางที ที่โรงเรียนก็เป็นเซฟโซนของเธอ มากกว่าที่บ้าน แม้ว่าบางครั้ง อาจจะโดนเอาเปรียบ อาจจะโดนเพื่อน ถามเรื่องที่ไม่น่าถาม แต่เพื่อนบางคน ก็ทำให้เธอ ยิ้มได้ และ ไม่ต้องเหงา อยู่คนเดียว

คะแนนสอบเทอมแรกและคะแนนตลอดชั้นมอปลาย ทำให้ อาจารย์ใหญ่ เรียกคนที่มีความประพฤติดี เข้าไปหา ในช่วงพักกลางวัน

เอกสารหลายแผ่น ถูกยื่นให้ คนตรงหน้า ได้ดู

" มีทุนเข้ามา ค่าเทอม ค่ากินอยู่ ให้เดือนละสามพันห้า พอไหวไหม ชานน "

คนที่อยู่ดีดี ก็ได้รับข่าวดี ยิ้มกว้างออกมา

" แต่ว่า พ่อผม "

ด้วยความเป็นห่วงพ่อ ทำให้ไม่กล้า ตอบรับออกไป

" ครูคิดว่า พ่อคงอยากให้ชานนไป ได้ทุนค่าเทอม ไม่ต้องเสียสักบาท เงินรายเดือน อีกสามพันห้า จ่ายตรงทุกเดือน เรียนสองปี ก็จบ แล้วอีกอย่าง ระยะทางแค่ร้อยโล วันศุกร์ก็กลับมาหาพ่อได้สบายๆ ลองคิดดูให้ดี ระหว่างนี้ ก็ทำงาน เก็บเงิน เอาไว้ เป็นค่าใช้จ่ายส่วนตัว ถ้าขาดเหลืออะไร วิ่งมาหาครู ครูจะช่วยเอง "

มือที่ก้มลงไหว้ คุณครูผู้อำนวยการ เต็มไปด้วยความรัก ความนับถือ เค้ารู้ดีว่า ครูหวังดีกับเค้ามาก และพ่อ ก็คงอยากให้ลูกชายตัวเอง มันอนาคตที่ดี

กระดาษหลายแผ่นที่อยู่บนโต๊ะ ถูกวางเอาไว้ ในห้องทำงานของผู้เป็นพ่อ ที่บ้าน การสอบเข้ามหาวิทยาลัยกำลังจะเริ่มต้นขึ้นในอีกไม่กี่วัน คณะที่เลือกเอาไว้ เป็นคณะ ที่สามารถทำประโยชน์ให้กับคนอื่นได้บ้าง และ สถานที่เรียน ก็ทำให้เธอ หลุดพ้นจากบ้านหลังนี้ สักที

ผู้เป็นพ่อ กลับมาจากที่ทำงาน เดินตรงเข้าไปในห้องทำงานของตัวเอง เอกสารที่มีชื่อ และ รูปถ่ายติดเอาไว้ ถูกละเลย และมองข้าม

" บุษ เอาใบสมัครสอบ ไปวาง "

เธอยังพูดไม่ทันจบ ผู้เป็นพ่อ ก็สวนขึ้นมา

" ให้แม่แกจัดการไปสิ ฉันมีงานเยอะแยะ "

" ค่ะ คุณพ่อ "

ผู้เป็นแม่ที่นั่งอยู่ค้อนลูกสาวทันที ทำไมช่างหาเรื่องหาราว ให้ได้ตลอดเลย

" เอกสารอะไร ทำไมถึงต้องไปรบกวนคุณพ่อ "

" ใบสมัครสอบรับตรง เข้ามหาวิทยาลัยค่ะ บุษจะยื่นสอบตรงเลย "

" ดีมาก สอบให้ได้นะ คุณพ่อจะได้อวดคนอื่นเค้าได้ ว่าลูกเรียนดี เรียนเก่ง ใช่ไหมคะคุณ "

" สอบได้ก็จะดีมาก แล้วก็เตรียมหาที่พัก ที่อยู่ให้ลูกด้วยเลย ไม่ต้องไปอยู่ปะปนกับคนอื่น ไม่เป็นส่วนตัว ถ้าเค้าจะบังคับให้อยู่ ก็จ่ายเงินช่วยเพื่อนเค้าไป แต่ไม่ต้องอยู่ ถ้ายังไง ก็หัดขับรถไปเลย จะได้เอารถไปใช้ "

" รถคันเก่าที่ใช้ทุกวันหรอคะ "

ผู้เป็นแม่ถามขึ้นมา เพราะคิดว่า สามีจะให้ลูกเอารถที่บ้านไปใช้

" เดี๋ยวจะดูคันใหม่ให้สักคัน แต่ต้องสอบติดนะ บุษกร ถ้าได้รอบแรก ก็จะดีมาก แล้วพ่อจะมีรางวัล "