เสี่ยกล้า Ep.6 สาสม

ล้างแค้น [ เสี่ยกล้า ] NC

Ep 6

“เพลง”

“ปึกๆ” เขายังคงทรมานฉันอยู่แบบนั้นฉันทั้งเจ็บแล้วก็ปวดจนเรี่ยวแรงของฉันแทบจะไม่มีฉันได้แต่ยกมือทั้งสองข้างของฉันพลักตรงหน้าท้องของเขาที่เขายังคงกระเเท็กเเก่นกายของเข้ามาเเรงๆ เขาทำแบบนี้กับฉันมาหลายช.ม. จนฉันเหมือนใจจะขาด!!

“อ๊ะโอ๊ยฮื่อๆไม่ไหว ละเเล้วฮื่อๆพะพอ” ฉันหลับตาลงพร้อมกับพูดเบาๆก่อนที่เขาจะกระเเท๊กเเรงๆสามสี่ครั้งเเล้วดันเข้ามาสุด!

“อื้มส์~โอ้ยเสียววะ” เมื่อเเก่นกายของเขาถูกดึงออกฉันรู้สึกโล่งเเละเบาเจ็บ! แต่ฉันไม่มีเรี่ยวแรงที่จะมองเขาแล้วแหละฉันได้หลับตาลง

“ฮื่อๆ”

“แค่นี้ไม่ตายง่ายๆหรอกอย่าสำออย” เขาขยับมาไกล้ใบหน้าของฉันก่อนที่จะจับครางฉันบีบแรงๆ

“ฮื่อๆ”

“ไม่ต้องมาบีบน้ำตาสิ่งที่ฉันทำกับเธอมันยังเทียบเท่ากับพ่อแม่ของเธอทำร้ายครอบครัวชีวิตฉันไม่ได้เลยจำไว้เพลงพิณเธอยังต้องอยู่รับกรรมชดใช้ไปอีกนาน” ฉันไม่ได้เถียงอะไรหรือว่าตอบโต้อะไรเขาหรอกฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อแม่ของฉันไปทำร้ายอะไรครอบครัวของเขาเขาถึงได้โกรธแล้วก็แค้นฉันขนาดนี้

ปึ้ง! ฉันได้ยินเสียงประตูปิดด้วยความแรงฉันไม่มีเรี่ยวแรงที่จะลุกมองหรือว่าหนีออกไปไหนฉันได้เเต่พยายามดึงผ้าห่มมาคลุมร่างกายของฉันก่อนที่จะหลับตาลงทั้งน้ำตาทั้งเหนื่อยแล้วก็เจ็บโคตรทรมานเลยในหัวสมองของฉันตอนนี้มีแต่ยายยายจะเป็นยังไงบ้างแล้วฉันหายมาแบบนี้ยายจะอยู่อย่างไง

ตัด

ตัดทางด้านเสี่ยกล้าเขาไม่คิดว่าเพลงพิณผู้หญิงสวยขาวคนที่เขาเกลียดนั้นยังคงบริสุทธิ์แต่แล้วเสี่ยกล้าก็พากความบริสุทธิ์จากเพลงเป็นไปโดยที่ใช้กำลังเเล้วก็ความแค้นทั้งหมดไประบายกับเธอ

“หึโดนแค่นี้ไม่ตายง่ายๆหรอก” เสี่ยกล้าเดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมกับผ้าขนหนูพันเอวออกมายืนมองหญิงสาวที่นอนหลับตาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มเพราะว่าเขาถูกเสี่ยกล้ากระทำด้วยความรุนแรงจนร่างกายอันเบาะบางระบบเเละช้ำไปหมด

“นี่แค่เริ่มต้นแห่งการชดใช้เท่านั้นเพลงพิณเธอยังต้องเจอและรับกรรมแทนพ่อกับแม่ของเธออีกเยอะ” เสี่ยกล้ามองหน้าเพลงพิณก่อนที่จะเดินออกมาจากห้องนั้นแล้วไปเข้าอีกห้องที่เป็นห้องนอน เขารู้แล้วว่าเพลงพิณไม่มีเรี่ยวแรงที่จะหนีเขาออกไปได้แน่นอน

ตอนเช้า

เสี่ยกล้าตื่นขึ้นมาในยามเช้าพร้อมกับอากาศที่สดชื่นเขาลุกจากเตียงก่อนที่จะเปิดหน้าต่างแล้วรับลมเย็นๆในยามเช้าและเข้าไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมกับเดินออกมาที่ห้องที่เพลงพิณนอน

แคร๊ก!!

เสี่ยกล้าเดินมาที่เตียงของตนก่อนที่จะก้มมองหญิงสาวที่กำลังนอนร้องไห้พร้อมกับสีหน้าที่แดง!! เนื้อตัวของเธอสั่นไปหมด!

“หึ! ถึงกับเป็นไข้เลยหรอ” เขายิ้มก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินออกมาด้านล่างเสี่ยกล้าไม่ได้มีท่าทีที่จะส่งสารเพลงพิณแม้แต่นิดเดียวเขาลงมานั่งดื่มกาแฟพร้อมกับยิ้มกลับมือถือราคาแพงของเขา

“นายครับผมมีเรื่องจะบอก” เสียกล้ากำลังนั่งดื่มกาแฟด้วยที่อารมณ์ดีก่อนที่จะหันไปมองเชนลูกน้องของตนที่เดินเข้ามาพร้อมกับมีเรื่องที่จะรายงาน

“มีอะไร”

“ตอนนี้ยายของเพลงตายแล้วครับ” เสี่ยกล้าวางแก้วกาแฟก่อนที่จะหันมองหน้าเชนแบบตกใจ ทั้งคิ้วที่ขมวดเเทบจะผูกโบว์เลยทีเดียว

“ห๊ะ!ตาย”

“ใช่ครับในวันที่ผมไปจับตัวเพลงมาเป็นวันที่ยายของเธอตกบันไดแล้วไม่มีใครเห็นตอนนี้ชาวบ้านคิดว่าเพลงเป็นคนทำใหญ่แล้วหนีออกจากบ้านไป”

“อืมบอกให้แม่บ้านไปดูเพลงพิณที่บนห้องของกูด้วยเพราะว่าเมื่อคืนเจอไปเยอะ” เสี่ยกล้าพูดเพียงเท่านั้นก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปในห้องทำงานของตัวเองเขายังคงดำเนินงานของเขาต่อแม้แต่ตัวของเขาไม่ได้อยู่ที่บริษัทแต่เขาก็ยังคงสั่งงานลูกน้องแล้วก็เคลียร์งานของตัวเองในใจของเสี่ยกล้าก็คิดเรื่องยายของเพลงพิณเหมือนกันแต่ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะสงสารหรือว่าปล่อยตัวเพลงพิณกลับเพราะว่าตอนนี้เสี่ยกล้ายังคงโกรธแล้วก็แค้นและพร้อมระบายกับเธอและทรมานเธออีก

ก๊อกๆ!! “เสี่ยครับแม่บ้านบอกว่าเพลงไข้ขึ้นสูงต้องตามหมอไม่อย่างนั้นเธอจะช็อค” เสี่ยกล้าถอนหายใจออกมาพร้อมกับส่ายหน้านิดหน่อยก่อนที่จะลุกขึ้นจากเก้าอี้ทำงานแล้วเดินมาเปิดประตูห้องให้กับลูกน้องที่มารายงานว่าเพลงพิณกำลังไข้ขึ้นสูงต้องตามหมอมารักษาไม่อย่างนั้นเธออาจจะช็อคได้

“ก็ไปตามสิจะมารายกูทุกอย่างเลยหรอทำเองไม่เป็นบ้างไงวะ”

“ครับเสี่ย”

ตัดมาทางด้านลูกน้องเชนลูกน้องคนสนิทของเสี่ยกล้าได้ไปรับหมอที่คลินิกหรืออนามัยแถวบ้านพร้อมกับแม่บ้านที่รู้จักพาหมอมาตรวจอาการของเพลงพิณส่วนเรื่องเสื้อผ้าแม่บ้านจัดการเปลี่ยนให้เรียบร้อยเพราะว่าทั้งสองคนเชนกับแม่บ้านก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นเชนเลยให้แม่บ้านจัดการใส่เสื้อผ้าให้กับเพลงพิณก่อนที่จะออกไปตามหมอเข้ามา

“ดีนะค่ะที่ตามหมอเร็วไม่อย่างนั้นเธอคงแย่ตอนนี้หมอฉีดยาให้เธอเรียบร้อยแล้วทำไมเธอถึง...” หมอคนนี้เป็นผู้หญิงดูมีอายุนิดหน่อยแต่ก็ยังไม่ถึงกับแก่เขาได้ฉีดยาให้กับเพลงพิณพร้อมกับจัดยาไว้ให้เรียบร้อยก่อนที่เขาจะเอ่ยถามลูกน้องคนสนิทของเสี่ยกล้า

“เป็นหมอก็มีหน้าที่รักษาไม่ใช่มาถามเรื่องของคนอื่น” นั่นเป็นเสี่ยกล้าที่เดินเข้ามาโดยที่ไม่ได้เคาะประตูพร้อมกับเลยพูดไม่พอใจหมอ

“คุณเป็นสามีของคนไข้หรอคะถ้าอย่างนั้นหมอก็ขอบอกไว้ว่าคนไข้ อาการหนักหมอไม่รู้หรอกนะคะว่าเกิดอะไรขึ้นแต่หมอเดาได้เลยว่าไม่ดีแน่นอน” หมอมองหน้าเสี่ยกล้าพร้อมกับพูดออกมาโดยที่ไม่ได้เกรงกลัวเลยสักนิดจนทำให้เสี่ยกล้าไม่พอใจเป็นอย่างมากพร้อมกับคิ้วที่ขมวดเข้าหากันเป็นปม

“จ่ายค่ารักษาแล้วพาเธอออกไปจากบ้านของฉันให้เร็วที่สุด” เชนรีบจับมือหมอแล้วพาออกมาจากห้องของเสี่ยกล้าที่ตอนนี้เพลงพิณกำลังนอนอยู่ในสภาพที่ป่วยหนัก

“ฮื่อๆพอเเล้วหนูเจ็บ” หญิงสาวที่ถูกทำร้ายทั้งร่างกายเเล้วก็จิตใจเธอละเมอออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกด้วยความน่าสงสารเธอเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็กที่ถูกกระทำอย่างทารุณเพราะพ่อเเม่ของเธอสร้างกรรมไว้เธอเลยต้องมารับกรรมแทน

“น้ำตาของเธอมันไม่สามารถให้ฉันสงสารเธอได้หรอกเพราะว่าชีวิตของฉันทรมานมามากกว่าเธอเพลงพิณถ้าเธอรู้ว่ายายเธอตายเธอจะเจ็บมากกว่านี้ ฮาๆ!”