กรรมกรสอนสวาทคุณหนู

กรรมกรสอนสวาทคุณหนู

นวนิยายสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น

ผู้เขียน Alejandro

ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ

หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ

เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล

และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา

อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

……….

นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา

ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์

ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง

ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง

*เราเตือนท่านแล้ว*

“ยัยหนู… วันนี้ลื้อจะไปดูงานกับเตี่ยมั้ย”

‘เสี่ยอนันต์’ ตะโกนถามอาหมวยผู้เป็นลูกสาว ขณะกำลังจะออกไปตรวจงานก่อสร้างที่ไซต์งานแห่งหนึ่งย่านชานเมือง หลังจากตัดสินใจลงทุนสร้างแมนชั่นความสูงสิบชั้นให้คนเช่า

“ไปค่ะเตี่ย… ”

หมวยตะโกนตอบบิดา แรกเริ่มเดิมทีเสี่ยอนันต์ไม่ได้ทำธุรกิจทางด้านอสังหาริมทรัพย์มาก่อน แกเพิ่งมาทำทีหลัง ในอดีตแกสร้างเนื้อสร้างตัวมาจากกิจการขายข้าวสารที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษชาวจีน

ครั้นเมื่อเริ่มมีฐานะเข้าขั้นเศรษฐีคนหนึ่ง จึงเริ่มหันมาสนใจกิจการอสังหาริมทรัพย์ เริ่มจากสร้างแมนชั่นให้คนเช่า

“ไปค่ะเตี่ย… รอหมวยสักครู่นะ หมวยขอไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะเตี่ย”

หมวยคือลูกสาวคนเดียวที่เสี่ยอนันต์รักและหวงแหนปานแก้วตาดวงใจ หล่อนชะโงกใบหน้าสวยสะดุดตาผ่านกรอบประตูห้องรับแขกเข้ามาบอกบิดา

“เออ… เตี่ยรอ ไปไซต์งานบ่อยๆ ลื้อจะได้ถือโอกาสฝึกงานไปในตัว”

เสี่ยอนันต์กล่าว ด้วยความรักและหวงแหนลูกสาว จึงไม่อยากให้หมวยต้องไปทำงานที่อื่นไกลหูไกลตา เพราะว่าหล่อนเพิ่งเรียนจบทางด้านเลขาฯ มาสดๆ ร้อนๆ ในอนาคตหมวยจะต้องช่วยงานครอบครัว

“พี่หลินจะไปด้วยหรือเปล่าคะเตี่ย”

หมวยชะโงกหน้ากลับเข้ามาถามบิดาอีกครั้ง ‘หลิน’ ที่ถูกถามถึงก็คือพนักงานคนหนึ่งที่เสี่ยอนันต์ผู้เป็นบิดาของหล่อนจ้างมาดูแลบัญชี ทุกวันนี้หลินทำงานอยู่ที่บ้านของเสี่ยอนันต์ซึ่งด้านหลังสร้างเป็นออฟฟิศ ด้วยเสี่ยอนันต์มีธุรกิจย่อยๆ อีกหลายอย่าง ทำให้ต้องมีพนักงานไว้ช่วยทำบัญชี ดูแลเรื่องภาษีและรายรับรายจ่าย ควบงานธุรการไปในตัว

“วันนี้หลินมีงานเยอะ… คงไม่ไป”

เสี่ยอนันต์ตอบแทนคนที่ถูกถามถึง อันที่จริงหมวยพอจะรู้ว่าเสี่ยอนันต์ผู้เป็นบิดาของหล่อนกับหลินมีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนไปกว่า ‘นายจ้าง’ กับ ‘ลูกจ้าง’ หากก็ไม่ได้แปลกใจอะไรนัก เพราะว่าบิดาของตนเป็นพ่อม่าย อายุห้าสิบถือว่ายังไม่หมดไฟ และหลินก็เป็นผู้หญิงหน้าตาสะสวย ผิวพรรณอวบขาวเซ็กซี่อย่าบอกใคร คงไม่แปลกที่หน้าอกหน้าใจขนาดสามสิบหกนิ้วและสะโพกดินระเบิดของหลินจะทำให้เสี่ยอนันต์ตัดสินใจรับหล่อนเข้าทำงานในทันทีที่รู้ว่าเป็นม่าย ทั้งที่เพิ่งสัมภาษณ์ได้เพียงไม่กี่คำ

“ลื้อใส่เสื้อผ้าให้มิดชิดนะอาหมวย… ที่นั่นมีแต่พวกกรรมกรหื่นๆ ทั้งนั้น”

เสี่ยอนันต์ร้องเตือนลูกสาวตามประสาผู้ชายเจ้าชู้ ที่มักจะหวงลูกสาวเป็นธรรมดา เพราะในอดีตตัวเองเคยพร่าสวาทสาวๆ มามาก

เมื่อก่อนตอนยังโสดเสี่ยอนันต์มักจะให้แม่เล้าส่งสาวไซด์ไลน์มาบริการสวาทถึงที่ แต่หลังจากได้เจ๊หยกแม่ของ

หมวยเป็นเมียจึงค่อยเพลาลง แต่ภายหลังเจ๊หยกตายจากไป สันดานเจ้าชู้ก็กลับมาอีก พอมีโอกาสเป็นเอา… ไม่ว่าลูกเขาเมียใคร ถ้ายอมถ่างขาให้เสี่ยอนันต์เอาหมด

“รอเดี๋ยวนะเตี่ย… นานหน่อยนะ หมวยว่าจะอาบน้ำด้วย”

หมวยบอกพลางเดินขึ้นบันไดไปยังห้องที่อยู่ชั้นสองของบ้าน เสี่ยอนันต์ได้จังหวะรีบเดินอ้อมมาทางหลังบ้าน เปิดประตูห้องทำงานที่มองผ่านบานกระจกไปเห็นร่างของหลิน นั่งอยู่ที่โต๊ะ

เสี่ยหื่นรีบเดินเข้ามาทางด้านหลังหล่อน โอวเอวแล้วสอดมือขึ้นมาระหว่างซอกแขน ตะล่อมบีบสองเต้าอวบใหญ่อย่างเห็นเป็นเรื่องธรรมดา เพราะแกชอบมาแอบแต๊ะอั๋งจับนม จับนั่นจับนี่ของหลินบ่อยๆ จนเห็นเป็นเรื่องธรรมดา