ชิดใกล้ ตอนที่ 2

เป็นเวลาบ่ายคล้อยแล้วร่างใหญ่ยังนั่งพิงเก้าอี้หวายอยู่ริมระเบียงหลังจากส่งหมอกลับ เมื่อคืนเขาแทบไม่ได้นอนทั้งคืนเพราะมธุรสมีอาการเพ้อตลอด ตัวร้อนจัด เขาต้องเช็ดตัวให้หลายรอบจนเกือบเช้ากว่าอาการจะทุเลาแต่เธอก็ไม่รู้สึกตัวสักทีรอจนเที่ยงชายหนุ่มจึงตัดสินใจโทร. ตามหมอที่ดูแลคนในปกครองของเขาทั้งหมด

ผลก็คือเธอเป็นไข้หนักเพราะอาการอักเสบจากบาดแผล แถมร่างกายยังอ่อนแอมาก หมอฉีดยาให้เธอและบอกให้เขาดูแลอย่างใกล้ชิดถ้าอาการหนักกว่านี้ก็ต้องส่งโรงพยาบาล

“ชิ...หาเรื่องใส่ตัวชัดๆ เลยเรา” เขาไม่ได้ดีใจนักกับการต้องอยู่บ้านเฉยๆ เพราะนั่นหมายถึงงานในสวนเขาจะล่าช้าไปอีกหนึ่งวัน มือหนาเสยผมดกดำอย่างหัวเสีย เขาโทร.ไปหามารดาแต่เช้าเพื่อปรึกษาเรื่องของเด็กสาวและหวังให้ช่วยรับช่วงต่อแต่ปรากฏว่าพ่อกับแม่เขาไปทำธุระต่างจังหวัดแบบกะทันหันแถมยังโดนว่าที่เมื่อคืนไม่ยอมโทร.หาซะงั้น ดวงหทัยก็ตกใจไม่น้อยเมื่อทราบข่าวแต่เมื่ออยู่ระหว่างเดินทางก็ทำอะไรไม่ได้ ป้าศรีแม่บ้านที่รู้จักกับเด็กสาวก็ยังไม่กลับและเขาก็ไม่รู้ว่าเธอจะทราบเรื่องหรือยังจะให้คนอื่นมาดูแลก็มีแต่ผู้ชาย จะทิ้งไปก็กลัวเธอจะเป็นอะไรมากไปกว่านี้ ณกรไม่เคยรู้สึกเสียอารมณ์กับเหตุการณ์เล็กๆ ที่ไม่น่าจะเป็นเรื่องแต่กลับเป็นเรื่องอย่างนี้มาก่อนเลย ไม่ว่าเด็กคนนั้นจะเป็นใครเขาก็ไม่ควรเอามาใส่ใจจนเสียงาน ไม่ใช่คนรู้จัก ไม่ใช่ญาติพี่น้อง แค่เขาเข้าไปช่วยให้พ้นจากมือคนโฉดก็น่าจะเพียงพอแล้ว งานอีกมากที่รอเขา ยิ่งภูมิศิลาไม่อยู่ด้วยแล้วความรับผิดชอบทั้งหมดย่อมตกอยู่ที่เขา หากมัวแต่เฝ้าไข้แม่กระต่ายตื่นตูมนี่ อาจเกิดความผิดพลาดกับสินค้าที่จะส่งให้ลูกค้ารายใหญ่ในอีกสองวันข้างหน้าก็เป็นได้ และผลที่ตามมาก็คือ สวนของเขาจะเสียเครดิต อาจโดนคู่แข่งช่วงชิงลูกค้ารายสำคัญไป

ณกรหยิบเสื้อแขนยาวพาดบ่าและเดินลงบันไดไปยังรถของตนทันทีที่คิดได้อย่างนั้น รถยนต์สี่ประตูสีดำถูกขับเคลื่อนออกไปจากบ้านกระท่อมโดยไม่คิดเหลียวแลร่างบางที่นอนซมไข้บนเตียงแม้แต่น้อย