บทย่อ
เสียงน้ำหยุดแล้ว พิมพกานต์หยิบผ้าเช็ดตัว เตรียมตัวที่จะเข้าห้องน้ำ ทั้งชุดแต่งงานที่ยาวรุ่มร่าม แถมซิปอยู่ข้างหลัง เธอพยายามรูดหลายทีแต่มันก็รูดไม่ถึง เธอตั้งใจจะไปลองอีกทีในห้องน้ำ “จะไปอาบทั้งชุดนี้เลยเหรอ” ว่านถามด้วยความแปลกใจ “ค่ะ เดี๋ยวไปถอดข้างใน” “มานี่ จะถอดได้อย่างไร ซิบมันอยู่ข้างหลังแบบนั้น” ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะหันมาตอบอะไร มือหนาคว้าแขนเธอให้หยุดเดินอีกมือก็ดึงซิบไล่ตั้งแต่ท้ายคอค่อยๆเลื่อนลงมาจนถึงสะโพก คนอยู่ข้างหลังมองความขาวของหญิงที่อยู่ตรงหน้า ภายนอกที่ว่าขาวแล้ว ข้างในยิ่งขาวกว่า เขาค่อยๆดึงชุดออกจากทางไหล่ของเธอทั้งสองข้างอย่างช้าๆ เจ้าของเลื่อนร่างได้แต่ทำตามไม่กล้าขัดขืน ชุดขาวยาวที่ถูกออกแบบมาอย่างสวยงามราคาเป็นแสน หล่นลงมากองอยู่ที่พื้น มีเพียงเสื้อซับในและกางเกงวับในแบบขาสั้น ที่ห่อหุ้มปกปิดเรือนร่างขาวบางอยู่ พอได้สติหยิงสาวที่หยิบชุดขึ้นมาวางพาดกับโซฟา ก่อนรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป ไม่กล้าที่จะหันมาสบตาคนที่ถอดชุดให้เธอ ************************************************************************ “เรามาสร้างความเป็นครอบครัวให้สมบูรณ์กันเถอะภรรยาของพี่” โคมไฟหัวเตียงถูกดึงให้ดับลง หญิงสาวรู้ดีว่านับจากนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง เสียงลมพี่เริ่มพัดโหมกระหน่ำอยู่ภายนอก เหมือนอารมณ์ความเป็นชายที่กำลังวิ่งแล่นไปทุกส่วนของร่างกายของคนที่กำลังซุกไซร้ดอมดม ดอกไม้ดอกงาม หญิงสาวหลับตาพริ้มปล่อยอารมณ์ไปกับทุกความรู้สึกที่เขามอบให้ มือหนาซุกซนบีบเคล้นยอดประทุมสาวที่ชูช่อรับสัมผัสเขาอย่างเต็มมือ “พี่ว่าน...คะ” หญิงสาวครางเรียกชื่อเมื่อมือซุกซนของชายหนุ่มล้วงรุกล้ำเข้ามาในชุดชั้นในในส่วนล่างของเธอ พิมพกานต์บิดตัวหนีด้วยความรู้สึกกลัว แต่หัวใจมันกลับสั่งให้เธอใช้มือทั้งสองข้างรัดรั้งร่างหนาไว้ “ไม่ต้องกลัวนะ” ชายหนุ่มกระซิบเสียงสั่น ก่อนที่จจัดการเสื้อผ้าของตัวเอง และหันมาจัดการกับผ้าทุกชิ้นที่ปกปิดทางสวรรค์ไว้
1
บทที่1
ครอบครัว
“ วิชัย มันรวยขึ้นเยอะเลยนะ จากรายได้ที่มันจับที่ดินซื้อมาขายไป”
“ใช่ ฉันยอมรับ แต่คุณคะ เงินที่คุณจะเอาไปลงทุนมันไม่ใช่น้อยๆ ถ้าเกิดอะไรขึ้นมันจะกระทบไปหมด คุณคิดดูดีๆนะคะ ” เพ็ญแขเตือนสติภาณุผู้เป็นสามี
ภาณุเป็นนักธุรกิจเปิดเต็นท์ขายรถมือสอง มีด้วยกันหลายสาขา ด้วยความที่เขาเป็นคนชอบเสี่ยงโชค จึงชอบเล่นหุ้นมากกว่าการดูแลเต็นท์รถ เมื่อวานวิชัย เพื่อนสมัยเรียนมัธยม ที่ไม่ได้เจอกันนาน แวะมาเยี่ยมเยียนที่บ้าน เขาดูมีฐานะดีขึ้นมาก เขามาหาภาณุเพราะต้องการชวนร่วมหุ้นซื้อที่ดินแปลงใหญ่เพื่อเอาไว้เกร็งกำไร เขาอ้างว่าเงินทุนไม่พอ เพราะทำธุรกิจหลายตัว
“จ้า พี่จะลองคิดทบทวน เพ็ญไม่ต้องกังวลนะ พี่จะคิดให้ดีที่สุดเพื่อครอบครัวของเรา” ภาณุโอบกอดภรรยาด้วยรักสุดหัวใจ
ภาณุกับเพ็ญแขแต่งงานกัน หลังจากที่เพ็ญแขพลาดท่าให้คู่รักของตนแล้วเกิดตั้งครรภ์ เมื่ออีกฝ่ายรู้เรื่องจึงพยายามบ่ายเบี่ยงไม่รับผิดชอบ ภาณุแอบชอบเพ็ญแขมานานเมื่อเพ็ญแขนำเรื่องนี้ไปปรับทุกข์ เขาจึงเสนอตัวและยินดี ที่จะรับลูกของเพ็ญแขกับผู้ชายที่ไร้ความรับผิดชอบคนนั้นเป็นลูกของเขาเอง
นับตั้งแต่พิมพกานต์ยังอยู่ในครรภ์ของมารดา ภาณุก็เฝ้าทะนุถนอม รักดูแลเหมือนลูกของตัวเอง ด้วยพื้นฐานที่เขาเป็นคนดี แต่รูปร่างหน้าตาไม่ดีเท่าคนรักเก่าของเพ็ญแข นอกนั้นเขาก็ชนะทุกทาง ความดีของเขาทำให้ในที่สุดเขาก็ได้หัวใจทั้งดวงของภรรยาไปอย่างไม่มีข้อแม้
พิมพกานต์หญิงสาวหน้าตาละม้ายคล้ายมารดาเป็นที่สุด ยิ่งสร้างความรักความเอ็นดูให้กับภาณุขึ้นไปอีก พิมพกานต์อายุได้เพียงไม่กี่เดือนเพ็ญแขก็ตั้งครรภ์ลูกของเธอกับภาณุ แรกๆเพ็ญแขแอบเป็นกังวลว่าเมื่อภาณุมีลูกเป็นของเขาเอง ความรักความเมตตาที่เคยให้พิมพกานต์จะแปรเปลี่ยนไป
นับตั้งแต่พลอยรดาคลอดออกมา ภาณุยิ่งสนใจ ให้ความรักกับพิมพกานต์มากกว่าเดิม เขาให้เหตุผลว่า เขายิ่งรักพิมพกานต์มากเท่าไหร่ เด็กน้อยผู้เป็นพี่ก็จะรักน้องมากด้วยเช่นกัน ความสุขของเขาคือการเห็นพี่น้องรักกัน
“คุณเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีที่สุด ฉันกับลูกโชคดีที่ได้มาอยู่ในอ้อมกอดที่แสนจะอบอุ่น และปกป้องภัยให้พวกเราได้เสมอ” เพ็ญแขแนบหน้ากับอกของสามีอย่างคนที่สุขล้น จนหาคำพูดมาพูดได้ไม่หมด
“พรุ่งนี้ก็ได้เวลาไปรับลูกๆเรากลับบ้านแล้วสิ เดือนหนึ่งเจอกันไม่ถึงสองครั้ง คิดถึง แต่ลูกๆคงชินกันแล้ว มีแต่คนแก่สองคนที่นานเท่าไหร่ก็ไม่ชินเสียที” ภาณุคิดถึงพิมพ์กับรดาลูกสาวทั้งสองคนของเขา