Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
นักเขียน
นิยาย
พันธะร้ายนายสถาปัตย์
2.0K·Kim Nayeol ไทม์ จิราวัฒน์ จิรณะนิชย์กุล {Time} ชั้นปีที่ 4 คณะสถาปัตยกรรม ลูกเสี่ยว ไทย - ญี่ปุ่น ทายาทรุ่นที่ 3 มหาวิทยาลัย BxMax เดิมชื่อ มหาวิทยาลัย B หุ้นส่วนค่ายเพลง Kenta entertainment หลานชายตระกูลดังร่ำรวยติดอันดับ 20 ของโลก บิดามีธุระกิจ บริษัทเครื่องดื่ม และผลไม้อบแห้งรายใหญ่ในประเทศ ครับ สถานะ ( โสด ) หนุ่มหล่อไฮโซ เนื้อหอมที่หมายปองของสาวๆ เซเลป หล่อร้ายลึก [เกลียดไม่ชอบผู้ใหญ่ปากจัด และหัวสูง ชอบผู้หญิงอ่อนหวาน เอาใจเก่ง] "อยากแต่งงานกับฉันมากไม่ใช่ เหรอ ถอดสิ" ปลายฝัน ปาลิตา ปี 2 คณะนิเทศศาสตร์ มหาวิทยาลัย BxMax ลูกครึ่ง ไทย - ญี่ปุ่น นิสัย แสบ ซน ดื้อรั้น ไม่เกรงกลัวอะไร เพราะความจนมันเข้าตาเธอจึงใช้ความตอแหล จับเข้าเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัว [เป็น สะใภ้คนรวย ฉันคงรวย และสุขสบายไปตลอดชีวิต] *********************** “ผัวไม่อยู่แรดวะ” ไทม์เดินออกมาดูดบุหรี่ แต่กับเจอคนที่เขาไม่อยากเจอ พอเจอหน้าก็เอาเลยเมินใส่กัน ร่างสูงในมือคีบบุหรี่ ไทม์เบนสายตาสำรวจร่างบางในชุดเดรสสีแดงที่กำลังเดินผ่านหน้าเขาไป !! หมับ !! ไทม์คว้าเข้าที่แขนเรียวเล็ก เจอหน้าไม่คิดจะทักทาย แถมยังเชิดหน้าเมินปัอผัวอย่างเขาอีก ปลายฝันยัยเด็กบ้านนอกมันบีบแขนให้หักเสียให้เข็ด ใบหน้าอันหล่อเหลาเดาะลิ้นเข้ากระพุ้งแก้ม สายตาประเมินชุดของเธอที่มันล่อตาล่อใจเขาเหลือเกิน “หึ...เดี๋ยวนี้หัดเที่ยวนิหว่า” น้ำเสียงไม่น่าฟังเอ่ยพร้อมกับจ้องมองเธอด้วยสายตาเหยียดยาม “ทำไม หรือพี่ไทม์ที่พี่ตาม ตามฉันมานี้ เปลี่ยนใจ คิดจะสนใจฉัน” คนตัวเล็กไม่พูดเปล่า ปลายฝันที่ถูกฤทธิ์แอลกอฮอล์เขาครอบงำ เผยรอยยิ้มเย้ยยันให้กับคนตัวสูง แต่นั้นคำพูดของเธอกับทำให้เขาหงุดหงิดที่เธอนั้นท้าทายเขา “สน ไม่สนมันจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อ เธอเป็นเมียฉันแล้ว” น้ำเสียงรอดไรฟันเอ่ยกับคนตัวเล็ก แต่นั้นปลายฝันกับไม่คิดสนใจคำพูดร้ายการที่แดกดันเธอ ไหนๆ พี่ไทม์ก็ทักทายฉันแล้ว ทักทายสามีหน่อยเป็นไง ปลายฝันถือวิสวะ โอบแขนเข้าต้นคอคนตัวสูง “ เดี๋ยวนี้พี่ไทม์เปลี่ยนใจ เห็นฉันเป็นเมียพี่ไทม์ แล้วเหรอคะ พูดอีกสิคะ พูดดังๆ ให้คนสวยของพี่ได้ยินไปเลยสิคะ” คนตัวเล็กไม่พูดเปล่า แต่กับแกล้งซุกใบหน้าสวยหวานหน้าเข้าหาแกล้งยั่วโมโห นั้นยิ่งพลานทำให้ไทม์หงุดหงิดที่ถูกเด็กดื้ออย่างปลายฝันลวนลามตน ยัยเด็กแสบ กล้าดียังไงยั่วโมโหเขา ยังๆ ไม่รู้ตัว “ปลายฝัน...” “ที่พี่ไทม์ เห็นฉันเป็นเมียพี่นี่ คืนนี้คุณคนสวย คนนั้นลีลาไม่เด็ดเท่าฉันละสิ ” ปลายฝันยิ้มเย้นยัยให้กับคนนิสัยไม่ดี เจอหน้าก็หาเรื่องเลย ไหนๆ ก็เข้ามาทักทายแล้ว เอาหน่อยละกัน “ทำไมจะไม่เด็ดละ เด็กๆ ที่ฉันเลี้ยงดู ทั้งสวย และเด็ดกว่าเธอหลายร้อยเท่า ดูจากขนาดไซส์ ขนาดหน้าอก...” ไทม์ปลายสายตามองสำรวจคนตัวเล็ก “อกไซส์มินิอย่างเธอ...ใครเขาอยากได้กัน” ปลายฝันมองสำรวจตัวเอง นั้นก็แบน นี้ก็แบน ทว่าขณะที่ร่างสูงเดินออกไปนั้น “เออ แล้วคืนนั้นหมาตัวไหนละ ที่เอาหน้าซุกไซส์อกมินิอย่างฉัน” ไทม์ที่กำลังจะก้าวขาไปร่างสูงหันควับ “เธอว่าฉัน...” เขาถาม “ฉันไม่ได้เอ่ยชื่อใคร...นะคะ พี่ไทม์อย่าร้อนตัวสิ” คนเมาเอ่ยหน้ามุ้ย ยั่วอารมณ์เขาอย่างไม่รู้ตัว “ถ้าลีลาเด็ด ถึงใจพี่ขนาดนั้น พี่จะตามฉันออกมาทำไม ละ เอ๋...แบบนี้เขาเรียกว่าพี่ไทม์กำลังสนใจฉันนะคะ อย่างหลุดสิคะ” ปลายฝันไม่พูดเปล่า แต่มือน้อยๆ กับลูบไล่ไปทั่วทั้งใบหน้าอันหล่อเหลา ทำเอาคนตัวสูงมีอารมณ์คล้อยตาม “คืนนี้พี่มีไทม์ อยากไปสนุกต่อกับฉัน” ปลายฝันที่โน้มใบหน้าหวังจะจูบ แต่กับหยุดคำพูดไว้แค่นั้น “...เห็นทีจะไม่ได้นะคะ เพราะฉันมีนัดแล้ว และที่แต่ที่สำคัญหล่อ ลีลาเด็ด ไม่แพ้พี่ไทม์เลย” ปลายฝันผละออกจากไทม์ ทว่าขณะที่เธอจะเดินหนีเขา !! หมึบ !! “หึ...เด็ดกว่าฉัน งั้นเหรอ งั้นคืนนี้มาดูกัน ระหว่างฉันกับมันใครมันจะได้กระแทกเธอ ในเมื่อเป็นเมียฉันแล้ว อย่างหวังว่าคืนนี้ เธอจะได้ไปสนุกกับไอ้หน้า.... ที่ไหนทั้งนั้น” เอ่ยมือหน้าก็กระชากคนปากดีไปสั่งสอนทันที ปลายฝัน กล้ามากนะ ที่ยั่วโมโหอย่างเขา “...ปล่อยนะพี่ไทม์” ไทม์กระชากคนตัวเล็กเข้ามาระดมจูบอย่างเหลืออด “ปล่อย...ปล่อยให้เธอไปสนุกกับชู้ ฝันอยู่เหรอวะ ปลายฝัน” ไทม์ (ลูกชายพ่อเรียวตะ แม่เชอรีน)
เหลี่ยมรักร้ายมาเฟีย
2.0K·Kim Nayeol “เธอมันก็แค่ผู้หญิงหิวเงิน อยากได้สมบัติพ่อฉันมากถึงขั้นเอาตัวเข้าแลกเป็น” เงิน มันยอมให้เธอเป็นเมียพ่อฉันเลยเหรอ” เสียงเข้มตวาดดังลั่น “ไม่ใช่นะ” หึ...เขาแค่นยิ้มด้วยเสียงหัวเราะ “อย่างเธอ จะมีเรื่องอะไรไปได้ นอกเสียจากเรื่อง เงิน” คนเมาไม่พูดเปล่า แต่กับกระชากรันลนาเข้าหาตัว ทั้งสองร่างแนบชิดเบียดสีกันไปมา “ถ้าอยากได้มากก็มา...เอา มาเอากับฉันสิ ฉันให้เธอได้ไม่น้อยกว่าพ่อฉันหรอก ลองมาก็หลายครั้งแล้วนิ กับฉันเธอก็ถูกใจ หรือฉันยังให้เธอไม่เร้าใจเท่าพ่อฉัน” “เลโอนิกซ์...คุณไม่มีสิทธิ์มาล้ำเส้นฉัน” !! เพี๊ยะ !! ใบหน้าอันหล่อเหลาของมาเฟียหนุ่มหันไปตามแรงตบถึงกับหน้าหัน มาเฟียหนุ่มถึงกับขบสันกรามเน้นด้วยอารมณ์ที่โกรธจัด “ตบฉัน” เขาถามเสียงเข้ม คนตัวเล็กได้แต่ยืนนิ่ง “ก่อนที่เธอจะเข้าเรือนหอกับพ่อฉัน เก่งมากก็ซ้อมเข้าหอ กับฉันก่อนเป็นไง เผื่อลีลาเธอจะเด็ดได้มากกว่านี้ พ่อฉันจะได้ประทับใจ ให้เธอขึ้นตำแหน่งคุณเมียนับเนอร์วัน พ่อฉัน” “ เลโอนิกซ์ ไม่นะ” “ร้องเลย ร้องให้ดังๆ คนอื่นเขาจะได้รู้กันไปเลย ก่อนที่เธอเป็นของพ่อฉัน ก็เป็นของฉันไปก่อน”
เพื่อนรักร้ายนายวิศวะ
9.0K·Kim Nayeol !! หมับ !! แต่กับถูกมือของเขาล็อกมือแนะดันตัวชิดผนัง “จะตบหน้าฉัน” คนถามยกยิ้มร้ายที่มุมปาก สายตาที่มองเธอเต็มไปด้วยความเจ้าเล่ห์ “สมควรไหม จู่ๆ นายก็มาจูบฉัน จูบทำไมไหนบอกไม่สวย” เธอมองเขาสีหน้าเอาเรื่องสุดๆ “ไม่สวยแต่อยาก...จูบ หรือเธอมีปัญหา อะไร ” หึ...ถามได้นะ นี้เขาใช้สมองส่วนไหนคิด จู่ๆ ก็กระชากฉันไปจูบ ถึงวาคิมนายนี้จะมีดีแต่หน้าตาดี นิสัยที่สวนทางกับหน้าหล่อๆ แต่บอกเลย กับผู้ชายปากเสียคนนี้จูบเร้าอารมณ์แค่ไหนฉันไม่อิน ทว่าขณะร่างบางจะเดินหนีนั้น นิ้วชี้ของคนตัวสูงแต่เข้าที่ริมฝีปากบางล่างของเธอ “จะทำอะไร” “เถอะน๊า แค่ดู ที่โดนฉันกัดปากวันนั้นหายยัง” “เป็นหมาหรือไงถึงชอบไล่กัด ปาก” “หมาอย่างฉันไม่กัดเก่งแค่ปาก อย่างอื่นฉันก็กัด เธอเองลองมาแล้วนิ หรือ...คืนนั้นเธอลืม รื้อฟื้นให้หมาตัวนี้หน่อยไหม คืนนี้คอนโดฉัน ยังว่างนะ” ใบหน้าอันหล่อเหลาโน้มเข้าหาคนตัวเล็ก “ถอย วาคิมนายอย่าทำอะไรบ้าๆ นะ” เชตร่วม (เพื่อนกลุ่มแฮงค์เอ้าท์ โรม ราม แทคิณ มอส วาคิม) พยศรักร้ายนายมาดนิ่ง (โรม นานิล) เสี่ยงรักร้ายนายเพื่อนไม่สนิท (แทคิณ พรีน) ของหวงนายรุ่นพี่ (ราม มะปราง) รักสุดร้ายท้ายสุดรัก (มอส เชอเนม) เพื่อนรักร้ายนายวิศวะ (วาคิม เนเน่) นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียน ไม่มีเจนตามุ่งร้าย สร้างความเสียหาย แตกแยก ไม่สนับสนุนให้คนอ่านทำตามแต่อย่างใด ชื่อ ตัวละคร สถานที่เกิดขึ้นจากการเหตุการสมมติ อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น เนื้อหาข้างในบางฉาก บางตอน มีความรุนแรง ไม่ดราม่านักเขียนนะคะ ใครไม่ชอบเนื้อเรื่องประมาณนี้ อ่านแล้วไม่ถูกจริต ผ่านได้คะ ไม่ทิ้งคอมเมนต์ Toxic ให้นักเขียนนะ ห้ามคัดลอกหรือลอกเรียนแบบใดๆ ทั้งสิ้น ไม่ อนุญาตให้ละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด ฝ่าฝืน ทั้งจำทั้งปรับ เนื้อหาในเรื่องเขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหารุนแรงในบางตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อายุต่ำกว่า18 ปีไม่ควรอ่าน ฝากเป็นกำลังใจให้ไรท์คิมกันด้วยนะคะ เพื่อนรักร้ายนายวิศวะ เปิดเรื่อง 14.08 2024 ?
ของหวงนายรุ่นพี่
16.0K·Kim Nayeol ใบหน้าอันหล่อเหลาโน้มเข้าหาหวังจะจูบคนตัวเล็ก แต่เธอกับหลับตา “หยี่ สกปรกปาก ไม่รู้ไปจูบกับใครมาบ้าง” “ไง...ไม่อยากร่วมด้วยเหรอ” “เฮ้ย... กล้าดียังไงมาว่าฉันอยากร่วม ปากสกปรกแบบนี้กรุณาถอยไปไกลๆ” “ว่า ฉัน” “ที่นี่มีหมาอีกตัวไหมละ” ร่างบางที่กำลังจะสาวเท้าหนีกับถูกมือหนากระชากเข้าหาตัว “หึ...พูดผิดพูดใหม่ได้นะคนสวย ฉันให้โอกาสเธอพูดอีกที” ใบหน้าอันหล่อเหลาของหนุ่มเพลย์บอยเสยิ้มให้กับคนตรงหน้า มะปรางถึงกับถอยหนี “อย่านะ...นี้นายคิดจะทำอะไร” “ก็เห็นแวดๆ อยากลองไหมละ ห้องนั้นยังว่างนะ” รามไม่พูดเปล่า แต่ใบหน้าอันหล่อเหลาผิวเนียนใส จมูกโด่งกับโน้มเข้าหาคนตัวเล็ก !! ตึก ตึก !! ด้านมะปรางที่ถูกรามเข้าใกล้ในระยะประชิดตัว ร่างบางถึงกับใจสั่นเต้นแรงขึ้นมาอย่างทราบสาเหตุ “งั้นเหรอ” เธอเอ่ยกับเขาอย่างท่าทาย !! โป๊ก !! แต่นั้นกับรองเท้าส้นสูงไซส์ 37 กับเตะเข้าส่วนสำคัญของคนตัวสูงถึงกับทรุดตัวลงกับพื้นเขาจุกขดจนตัวงอ “อึก...โอ้ย เธอ...ยัย” รามที่ถูกยัยหน้าสวยบ้าพลังเตะเข้าส่วนสำคัญถึงกับหน้าแดงตัวงอ “ชวนเข้าห้องไม่ใช่เหรอ อ่อนแบบนี้ ห้องไหนดีละ ห้อง ICU หรือห้องดับจิต” มะปรางไม่พูดเปล่าร่างบางเอ่ยจบก็โบกมือบายๆ ให้กับผู้ชายปากเสียด้วยสีหน้าสะใจ เหอะมีอย่างที่ไหนมาชวนฉันเข้าห้องด้วย รู้จักฉันน้อยไปซะแล้ว รู้จักสนิทหรือไงถึงได้มาชวนฉันเข้าไปเล่นสยิวในห้อง บ้าไปแล้วไหม ร่างบางเดินสะบัดตัวไปอย่างสวยๆ ด้านรามที่ถูกสาวสวยเตะเข้าเจ้ามังกรยักษ์ถึงกับหน้าแดง อ่า...ยัยบ้านี้ กล้าดียังไงเตะเขาไอ้นั้นแทบหัก แล้วยังมีหน้ายิ้มเยาะเยิ้ยสะใจ เจ็บตัวไม่เท่า เจ็บหนักตรงที่มาว่าเขาอ่อนนี้สิ หึ...! เกิดมาพึ่งเคยพบเคยเจอ สวยสเปคเลยแต่บ้าพลังชิบหาย รามน้อยไม่หักก็บุญเท่าไหร่แล้ว “หึ...ฝากไว้ก่อนเถอะ” ยัยนี้เด็กคณะไหนว่า สวยคับ สวยชิบหาย แต่ร้ายไม่เบา เท้านี้จะหนักไปไหนเหอะ หึ...แบบนี้แหละสเปคเลย เล่นตัว ยากๆ แบบนี้แหละชอบครับ ชอบมาก คอยดูเถอะอย่าหลงเสน่ห์รามคนนี้ขึ้นซะมาละ ระวังจะหาว่าพี่รามไม่เตือน
รักสุดร้ายท้ายสุดรัก
6.0K·Kim Nayeol "เพื่อนพี่ไม่ได้ใจร้ายกับคนสวยขนาดนั้นหรอกนะคับ" รามเอ่ย "ใช่ไหมวะ ไอ้มอส" รามถามเจ้าตัว "พี่ไม่เอาเรื่องฉันแล้วใช่ไหม..." เชอลิตาเอ่ยด้วยสีหน้ามีความหวังอีกครั้ง เธอมองเขาตาพริบๆ อย่างลูกแมวอ้อนเจ้าของ "ในเมื่อเธอไม่มีปัญญาจ่ายค่าเสียหายให้ฉัน ก็ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน" "ข้อแลกเปลี่ยน..." คนตัวเล็กใจเต้นตุบๆ ตับๆ "น่ารักอย่างน้อง ทำอะไรได้บ้างเอ่ย..." รามถาม ‘น่ารักงั้นเหรอ ผู้ชายหล่ออย่างพี่ราม ชมแบบนี้ก็เขินอยู่นะ’ ‘หึ...น่ารัก’ ใบหน้าอันหล่อเหลากระตุกรอยยิ้มร้ายกาจขึ้นที่มุมปาก สายตามองสำรวจ คนตัวเล็ก ถ้ายัยนี้ไม่ติดผอมจนเกินไป ก็น่าสนนะ สวย น่ารักก็ว่าไปอย่าง แต่ดูรวมๆ แล้วนั้น หน้าอกแบนราบเป็นหน้ากลองแบบนี้... ไม่ผ่าน "ผอมหน้าอกก็แบนราบเป็นหน้ากลองแบบนี้ จะเอาไปทำอะไรได้ นอกเสียจาก..." มือเรียวยกขึ้นมาปิดหน้าอก เขามีสิทธิ์อะไรมาวิจารณ์หน้าอกฉัน ใบหน้าอันหล่อเหลาของมอสหยุดคำพูดไว้แค่นั้น
เสี่ยงรักร้ายนายเพื่อนไม่สนิท
5.0K·Kim Nayeol +++++++++++++++ “ช่วยหน่อย พาฉันออกไปจากตรงนี้” “แล้วฉันจะได้อะไรจากนาย” พรีนต่อลองกับเขาคนหน้าขรึม “เธอ....” สายตาคมคู่ดุจ้องมองคนตรงหน้าด้วยสีหน้าไม่พอใจ เขาเสียเวลาที่เธอต่อลองกับเขามากพอแล้ว “เหอะ คิดว่าหล่อ เป็นไอดอลแล้วไง ใช่ว่าสาวๆ จะชอบนายจะทุกคนหรอกนะ” พรีนเอ่ยพร้อมเชิดหน้าใส่แทคิณ ไอดอลแล้วไง ถึงนายนี้จะหล่อตรงสเปกฉันมากก็เถอะ เล่น ตัวไปสิคะ ใบหน้าอันหล่อเหลาโน้มเข้าหาคนตรงหน้า พร้อมกับหลุดรอยยิ้มที่มุมปาก “ไม่ชอบ เกลียดฉัน” เขาแสยิ้มถามคนตรงหน้า “ก็ไม่ขนาดนั้น” “จะช่วยไม่ช่วย” เขาเอ่ยเสียงเข้ม แต่นั้นภายในหัวของพรีนกับคิดอะไรขึ้นมา “ฉันไม่เคยช่วยใครฟรี อะไรดีน๊า นาฬิกานั้นก็แบรนด์หรู แหวนที่นิ้วนายนั้นก็สวย” นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ของคนใบหน้าสวยจงใจเหลือบมองที่แขนและข้อมือของเขามาอย่างตั้งใจ นาฬิกานั้นก็สวย แหวนที่ใส่ในนิ้วนั้นก็แบรนด์ดังด้วยสิ แต่น่าเสียดายที่เธอมีมันหมดแล้ว “อะไร ดีน๊า ที่สาวๆ ทั้งประเทศอยากได้จากนายกัน” เธอเอ่ยอย่างเชิดหน้า เหอะเขาคงคิดว่าฉันอยากได้ อย่างสาวๆ คนอื่นๆ อยากได้ละสิ ในเมื่อเขาให้โอกาสแล้ว แต่เธอกับไม่เลือกมัน ได้เขานี้แหละจะยัดเยือดสิ่งนี้ให้เธอเอง !! พรึบ !! มือหนากระชากแขนคนตรงหน้าเข้าแนบชิดตัว ตาจ้องตา จมูกโด่งคมสันโน้มแตะเข้าที่จมูกเรียวคนตัวเล็ก ทั้งสองสบตารับรู้ลมหายใจอุ่นๆ ตาคมสบตาเข้ากับนัยน์ตาคู่สวยเปล่งประกายตรงหน้า “ในเมื่อไม่ยอมเลือก ฉันจะเลือกให้เธอเอง” รอยยิ้มอันร้ายกาจผุดขึ้นมาบนใบหน้าอันหล่อเหลาของเขา ริมฝีปากอันร้ายกาจประทับลงที่ปากอวบอิ่มนุ่มนิ่มลงอย่่าง อ่อนโยน จูบนี่ฉันพรีนรดาอย่างฉันลืมไม่ลง
พยศรักร้ายนายมาดนิ่ง
21.0K·Kim Nayeol คำโปรย “แอบฟังแล้วคิดว่าฉันจะปล่อยผ่านไปง่ายๆ งั้นเหรอ” “ฉันไม่ได้แอบ” “แต่เธอได้ยิน” “ช่วยไม่ได้นายกับแฟนนายอยากจะคุยเรื่องลับๆ ของพวกนายตรงนี้เอง และฉันขอบอกไว้ตรงนี้ว่าไม่ได้แอบฟัง” “ใครสน” โรมไม่พูดเปล่าแต่มือหนากับหยิบแว่นตาทรงกลมออกจากใบหน้าของคนตัวเล็ก กลิ่นน้ำหอมเจือจางที่ลอยมาแตะจมูกของคนตัวโต ยัยพิษสุนัขบ้านั้นตัวหอมชะมัด สายตาคมคู่ดุจ้องมองใบหน้าสวยใสไร้กรอบแว่นตาอย่างใกล้ชิดพิจารณา ราวกับถูกใบหน้าสวยหวานตรงหน้านั้นต้องมนต์สะกดเข้าอย่างจัง “แว่นฉันนั้นนายจะเอาไปไหน เอาคืนมานะ” “รับปากกับฉันว่าเธอจะไม่เอาเรื่องที่ได้ยินไปพูดที่ไหน ห้ามเอาเรื่องของฉันไปเผยแพร่เด็ดขาด” โรมเอ่ยกับคนตรงหน้าเสียงเข้ม “ทำไมรับไม่ได้ อายเหรอ” นานิลเอ่ยอย่างเชิดหน้า นี้เหรอโรม บริหารปี 3 ที่สาวๆ คลั่งไคล้นักหนา แต่น่าเสียดายหน้าตาก็ดี แต่ไม่คิดจะหน้าตัวเมีย “ไม่ใช่...เรื่องของเธอ แค่ทำตามที่ฉันสั่ง” “เป็นใครมาสั่งฉัน” เธอสวนกลับเขาทันที แต่นั้นกับถูกฝ่ามือหนาบิดเข้าที่เอวเล็ก นานิลถึงกับรู้สึกได้ “ไม่รับปาก แต่จะพยายามปิดปากให้เงียบละกัน” นานิลเชิดหน้าใหเกับเขา เธอตอบอย่างชัดถ้อยชัดคำว่าไม่รับปาก นั้นยิ่งทำให้โรมนั่นหัวเสียอยู่ไม่น้อยกับคำตอบของนานิล สายตาคมเข้มสำรวจใบหน้าสวย จมูกโด่งคมสันโน้มเข้าหาอย่างใกล้ชิด จมูกโด่งคมสันโน้มแตะเข้าที่จมูกคนตัวเล็ก ทั้งสองสบตารับรู้ลมหายใจอุ่นๆ ตาคมสบตาเข้ากับนัยน์ตาคู่สวยเปล่งประกายตรงหน้า “จะว่าไปของแปลกๆ อย่างเธอก็น่าสน น่าลองดีเหมือนกันนะ” รอยยิ้มอันร้ายกาจผุดขึ้นมาบนใบหน้า อยากสั่งสอน หรืออยากลอง ในเมื่อตนมองปากบางจิ้มลิ้มตรงหน้าไม่ไหว เห็นทีน่าจะอย่างหลังมากกว่า
พ่ายรักร้ายคุณชายตำรวจ
9.0K·Kim Nayeol ****++++++++++++++++++**** "มาทำให้ฉันรัก แล้วคิดจะออกไปจากฉันง่ายๆ งั้นเหรอ ไม่มีวัน" พูดจบ มือหนาก็กระชากคนตัวเล็กเข้ามาระดมจูบเข้าใบหน้าสวย อย่างหนักหน่วง จูบที่ดิบเถื่อน และรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เขาเป็นคนรักใครรักยาก แต่ในเมื่อยัยตัวแสบเข้ามาทำให้รักแล้ว ก็ยากที่จะปล่อยเธอไป ปากหยักหนาถอนจูบออกจากคนตัวเล็ก และอุ้มเดินไปยังลานจอดรถ "...พี่ธีร์นี้พี่จะทำอะไร ปะ...ปล่อยฉันนะ" "ของเคยๆ กันอยู่จะกลัวไปทำไม" ธีร์ณัฐจ้องมองคนตรงหน้าที่แสนจะพยศ "อย่านะพี่ธีร์ ไม่..." หึ... รอยยิ้มอันร้ายกาจผุดขึ้นมาที่มุมปากหยัก "เด็กแสบๆ อย่างเธอจะได้ไม่กล้า มาบอกเลิกฉันอีก" ธีร์ณัฐตะเบ่งเสียงด้วยท่าทีโกรธจัด พร้อมกับโน้มใบหน้าเข้าไปจัดการปิดเสียงอันน่ารำคาญที่ออกจากปากคนตัวเล็ก (ธีร์ณัฐ พี่ชายดีเทล เรื่องหวงรักร้ายนายวิศวะ) (ข้าวตัง เพื่อนสนิทโรรา เรื่องหวงรักร้ายนายวิศวะ) คำเตือน⛔️ พระเอก หล่อ รวย นิ่ง ร้ายลึก ใครไม่ชอบพระเอกสายนี้ ผ่านไปได้เลยจ้า อ่านแล้วไม่ถูกจริต ไม่ทิ้งคอมเมนท์แย่ๆ ให้กับนักเขียนนะคะ เพื่อเซฟความรู้สึกนักเขียน นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้แต่ง ห้ามคัดลอกหรือลอกเรียนแบบใดๆ ทั้งสิ้น ไม่อนุญาตให้ละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด ฝ่าฝืน ทั้งจำทั้งปรับ เนื้อหาในเรื่องเขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหารุนแรงในบางตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อายุต่ำกว่า18 ปีควรได้รับคำแนะนำ ฝากเป็นกำลังใจให้ไรท์คิมกันด้วยนะคะ เปิดเรื่อง 20.12.2023
หวงรักร้ายนายวิศวะ
18.0K·Kim Nayeol "มีฉันเป็นผัวคนเดียวมันไม่พอหรือไง ถึงอยากได้ไอ้แทคิณเป็นผัวเพิ่ม" ดีเทลตะเบ่งเสียงด้วยท่าทีโกรธจัด พร้อมกับดึงคนตัวเล็กเข้าหา "สงสัยพี่จะเข้าใจอะไรผิด คนที่ฉันรักคือพี่แทคิณ...พี่ใช่พี่" โรราเอ่ยมาเช่นนั่น แต่นั้นกับยิ่งทำให้ ดีเทลโมโหและโกรธหนักเข้าไปอีก คนตัวโตถึงกับกดคนใต้ร่างลงให้จมเตียงนอน "ฉันไม่สนว่าเธอจะรักใคร ตราบใดที่เธอเป็นของฉันๆ ไม่มีทางที่เธอจะเป็นของใครหน้าไหนทั้งนั้น" "คนเลว..." โรราเอ่ยด้วยเสียงอันโกรธจัด ดีเทลจ้องมองคนใต้ร่างด้วยความรู้สึกโกรธและโมโห "กับผู้หญิงสำส่อนอย่างเธอ ฉัน เลว...ได้มากกว่าที่เธอคิด" ดีเทลเอ่ยจบร่างสูงก็ระดมจูบคนดื้อ ที่แสนจะพยศไปทั่วทั้งใบหน้า "มะ...ไม่นะ พี่ดีเทล" โรราเอ่ยออกมาด้วยเสียงสั่น ****+***+++++++++
สัมผัสร้ายนายวิศวะ
22.0K·Kim Nayeol "ฉันไม่มีวันหมั้นกับผู้ชายมักมากนิสัยเสียอย่างนาย ไม่มีวัน" ณดาเอ่ยพร้อมกับเชิดหน้าใส่ ขณะที่เธอนั้นพยายามดันตัวออกจากการรัดกุมของดีเอ็ม "ทำไม คนอย่างฉันมันทำไม" ร่างสูงเอ่ยถามพร้อมกับจ้องใบหน้าสวยใส ด้วยสีหน้าและแววตาดุดัน "มักมากและสำส่อน เอาไม่เลือกอย่างนาย ต่อให้เหลือนายแค่คนเดียวฉันก็ไม่เอา" ณดาเอ่ยกับคนใจร้ายอย่างเหลืออด "สงสัยที่ปากเก่ง เถียงฉอดๆ แบบนี้ ไม่อยากเป็นแค่ว่าที่คู่หมั้น แต่อยากข้ามขั้นเป็นเมียฉันแทน" ร่างสูงเอ่ยจบ ก็ระดมจูบคนตัวเล็กไปทั่วทั้งใบหน้าและลำคอด้วยท่าทีโมโหสุดๆ เขารู้ว่าเธอนั้นเกลียดเขาเข้าใส้ แต่ทำไงได้ละในเมื่อครอบครัวดันเสนอตัวเธอมาให้กับเป็นคนของเขา แบบนี้ใครจะปล่อยให้โง่ละ มันก็ต้องลองกันหน่อย
รัก(ลับ)นายวิศวะ
27.0K·Kim Nayeol "ฉันรวยมากพอ...ที่จะซื้อเธอ เอาคนอย่างเธอมากระแทกเล่นๆ ได้" ใบหน้าอันหล่อเหลาเอ่ยมาด้วยสีหน้าอันดุดัน "เงินนายอาจจะซื้อคนอื่นได้ แต่...ซื้อคนอย่างฉัน...ไม่ได้" "คำพูดเธอแม่งโครตจะดูแพง เลยวะ..." เจมส์เสมองร่างบางราวกับดูถูกผู้หญิงที่ตนกำลังสนใจ "แต่ที่จริงถูกยิ่งกว่าแจกฟรี..." "เพียะ" อันนาฟาดฝ่ามือเรียวเข้ากับใบหน้าอันหล่อเหลาของเจมส์ด้วยถ้อยคำที่ดูถูกและเหยียดหยาม "เธอ..." เจมส์จ้องอันนามาด้วยสายตาอันดุดัน ยัยนี้กล้าดียังไงมาตบหน้าเขาถึงสองครั้ง
คลั่งรักร้ายนายวิศวะ
60.0K·Kim Nayeol "ถ้าไม่อยากให้ฉันตามไปฆ่ามัน ก็อ้าขาซะ อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำ" ริวจ้องหน้าเจนิสมาด้วยความโมโห "ไม่นะ พี่ริว ปล่อย...ฉันไม่ได้ตั้งใจจะใช้พี่เป็นเครื่องมือ ประชดใคร" "ฉันไม่กินหญ้า ที่ดูเธอไม่ออก ถ้าอยากให้สมจริง อยากให้มันเชื่อสนิทก็ทำตามฉันสั่ง" "ต้องโดนฉันกระแทกก่อน" ร่างสูงไม่รอช้า ฝ่ามือหนากระชากชุดที่ร่างบางออกจนขาดติดมือและเขวี้ยงลงบนพื้นด้วยความโมโห "อร้าย...มะ ไม่นะ พี่ริว มันไม่ใช่แบบนี้" เจนิสต่อต้านคนใจร้ายอย่างสุดกำลัง *************** "ไง...หลบหน้าผัวมาหลายวัน" คนตัวโตกดเสียงมาอย่างไม่น่าฟัง ยิ่งเธอขัดขืนเขายิ่งเพิ่มแรงบีบที่ข้อมือ "ปล่อยนะพี่ริว พี่ไม่ใช่ ผัว..." เสียงเล็กถูกกลื้นหายในลำคอ เมื่อโดนคนใจร้ายตรงหน้าระดมจูบไปทั้งใบหน้า อย่างไม่ทันตั้งตัว ริวถอนจูบออก เสมองคนตรงหน้าอย่างเย้ยหยัน "ผัว...ที่เอาเธอคนแรกหนะ" "พี่ริว..." เจนิสตะเบ่งเสียงด้วยสีหน้าอันโกรธจัด "ทำไม เรียกชื่อพี่บ่อยแบบนี้ละครับ" ริวเอ่ยพร้อมกับสบตาคนตรงหน้าด้วยสายตาดุดัน "คิดว่าคืนนี้เธอจะรอดเหรอ" ริวตะเบ่งเสียงขึ้นมา จนร่างบางถึงกับชะงัก "ปล่อย...นะ คนเลว" ยิ่งเธอต่อต้านเขายิ่งรุนแรงกับเธอมากขึ้น "เอาดิ...เธอตบ ฉันจูบ..." ริวเอ่ยพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาดุดัน ใครรอพี่ริวสายหวานละมุน อบอุ่นเหมือนไมโครเวฟ ข้ามไปได้เลยจ้า แก๊งค์นี้ไม่มีคนดีอยู่จริง ที่ผ่านมามันเป็นแค่ภาพลวงตา อิอิ ถึงคิวเรื่องของพี่ริว พ่อหนุ่มเฟรนรี่กันแล้วนะคะ ฝากนักอ่านที่น่ารักติดตามและให้กำลังใจพี่ริวและนุ้งเจนิสกันด้วยคะ ใครชอบพระเอกสายละมุน โลกสวย ไม่เหมาะกับนิยายเรื่องนี้ ผ่านไปได้เลย อ่านแล้วไม่ถูกจริต ไม่ทิ้งคอมเมนท์แย่ๆ ให้กับนักเขียนนะคะ เพื่อเซฟความรู้สึกนักเขียน นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้แต่ง ห้ามคัดลอกหรือลอกเรียนแบบใดๆ ทั้งสิ้น ไม่อนุญาตให้ละเมิดลิขสิทธิ์แต่อย่างใด ฝ่าฝืน ทั้งจำทั้งปรับ เนื้อหาในเรื่องเขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลในภาพ ศิลปิน เสียหายแต่อย่างใด นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหารุนแรงในบางตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อายุต่ำกว่า20 ปีควรได้รับคำแนะนำ ฝากเป็นกำลังใจให้ไรท์กันด้วยนะคะ เพจ Kim Nayeol คะ เปิดเรื่อง 07.12.2022
พลาดรักร้ายนายวิศวะ
77.0K·Kim Nayeol "เธอมันก็แค่น้องสาวของผู้หญิงขายตัว ที่หาวิธีทำให้ฉันสนใจไม่ได้ เธอก็วิ่งไปหาคนอื่น" "พี่สาวฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว อย่างที่พี่เข้าใจ" "เป็นเด็กเอ็นมันไม่ต่างกับผู้หญิงขายตัว" อรัณจับข้อมือเรียวเล็กของมิริณเน้นด้วยความโกรธจัด ใบสวยหวานไร้กรอบแว่นตา จ้องมองคนปากร้ายโดยไม่เกรงกลัว "ถ้าเกลียดผู้หญิงขายตัว เกลียดพี่สาวฉัน เกลียดฉันมากนัก ก็เลิกยุ่งกับฉันเสียทีสิ" มิริณกดน้ำเสียงโดยความไม่พอใจ พร้อมกับสะบัดมือออกจากแขนของอรัณ "ถ้าอยากเป็นเด็กขายตัวตามพี่สาวของเธอนัก ก็มาขายให้ฉันเสียสิ จะได้ไม่ต้องวิ่งหาคนอื่นให้มันเหนื่อย แค่นอนให้ฉันกระแทกก็พอ" "พี่รัณ" มิริณตระโกนใส่หน้าอรัณด้วยความโกรธจัด !! เพี๊ยะ !! พร้อมกับตะเบ่งฝามือฝาดใบหน้าอันหล่อเหลาของอรัณด้วยที่เขานั้นดูถูกเธอไม่หยุด ใบหน้าของอรัณหันไปตามแรงตบ และมองมิริณด้วยสายตาดุดัน "ขอซื้อดีๆ ไม่ขาย งั้นก็โดนฉันกระแทกก่อน แล้วค่อยคิดราคามาละกัน" พูดจบอรัณก็ระดมจูบคนตัวเล็กไปทั่วทั้งใบหน้าด้วยความโมโห ใครรอคอยพี่อรัณสายหวานละมุน อบอุ่น ข้ามไปได้เลยจ้า แก๊งค์นี้ไม่มีคนดี ถึงคิวเรื่องของพี่อรัณ แล้วนะคะ ฝากนักอ่านที่น่ารักติดตามและให้กำลังใจพี่อรัณและนุ้งมิริณกันด้วยนะคะ รักพี่อรัณ มิริณ อย่างลืมกดไลท์และเป็นกำลังใจไรท์กันด้วยนะคะ ❤️??????
Debt Love Casino
11.0K·Kim Nayeol ่เมรินทร์ โชคชะตากับเล่นตลกกับคนอย่างเธอเมื่อกลับบ้านมาวันแรกก็ต้องมา กลายเป็นบุคคลที่มีหนี้สินติดตัวมากถึง 5 ล้าน เป็นหนี้ที่เธอไม่ได้ก่อแต่กับต้องมาชดใช้แทนผู้มีพระคุณ เรื่องราวจะเป็นยังไงฝากติดตาม Debt Love Casino กันด้วยนะคะ " ถึงกูจะรักเธอมาแค่ไหน แต่สิ่งที่กูเป็นอยู่มันอันตรายสำหรับเธอเกินไป " พายุเอ่ยกับแฟรงค์ ด้วยสีหน้าอันเคร่งเครียด สิ่งที่เขาเลือกในวันนี้มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเขาแล้ว " แต่นั้น... เขา...เคย เป็นของมึง นะโว้ย มึงจะปล่อยเธอไปง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ...วะ " แฟรงค์ได้แต่ต่อว่าเพื่อนของเขา แต่พายุกับเดินออกไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น *********************** " ผมให้โอกาสคุณคิด...อีก ที " พายุเอ่ยบอกคนตรงหน้า พร้อมกับโน้มหน้าลงมาหวังจะจูบคนตัวเล็ก " เพราะจากนี้ไป คุณจะไม่มีโอกาสขอร้องผมอีกแล้ว " "_"ฉัน...จะไม่มีวันเสียใจ กับสิ่งที่ฉันเลือกคะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันเคารพการตัดสินของตัวเอง
พิษรักร้าย (Toxic Love)
71.0K·Kim Nayeol "ชอบฉันไม่ใช่เหรอ เอาฉันแล้วจะไปอ่อยคนอื่น อีกทำไม" คนตัวโตถามมาด้วยความโมโห พร้อมกับจ้องมองคนตรงหน้าอย่างหาเรื่อง "เพราะพี่มันเลว ฉันเลยไม่อยากได้พี่แล้ว ปล่อย" นินิวบอกคนใจร้ายยังคนเหลืออด " ได้แล้วทิ้งงั้นเหรอ ฝันไปเถอะ คืนนี้จะจัดให้แหกเลย คอยดูสิ"
รักร้ายคุณชายหมอ (Dentist love)
128.0K·Kim Nayeol -" คิดว่าคำพูดแค่นี้ ผมจะเชื่อคุณเหรอ คนร่างสูงได้แต่ถอนหายใจออกมาอย่างหน่าย เขาชินแล้วกับคำพูดของผู้หญิงที่ใช้จะจับเขา "ถ้ามั่นใจว่า ท้องจริง ก็ไปเอาเด็กออกซะ" "เธอเองก็รู้ว่าผมเองยังไม่พร้อมที่จะรับผิดชอบใคร " " อย่าพยายามใช้วิธีนี้เพื่อที่จะจับ มันไม่ได้ผล อย่างที่คิดหรอก" พูดจบ มือหนาก็หยิบแบงค์พันมานับยี่สิบใบ วางไว้บนโต๊ะบน เดินออกจากห้องไป ราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไร
พันธะร้ายนายวิศวะ
186.0K·Kim Nayeol เรียวตะ "เกลียด ไม่ชอบ แต่ทำไมโครต.... อยากได้" เชอรีน "_" ใครๆ ก็คิดว่าฉันโสด จะพูดยังไงดีละ มันพูดได้ไม่เต็มปากนะ " "_" คนรัก ความรัก แฟน มันเป็นแบบไหนกัน เพราะฉันไม่เคยมีแฟน แค่....ข้ามขั้นไปเท่านั้นเอง "พี่... เป็นคนพูดเองนะคะ ว่าอยู่มหาลัยห้ามทำตัวสนิท ห้ามทำเป็นรู้จักกัน จำไม่ได้เหรอ" รีนลดาพูดพร้อมกับเชิดหน้าใส่เขา อย่างท้าทาย
รักบทโหด
59.0K·Kim Nayeol " ช่วย.... ด้วยค่ะ” ฉันตะโกนให้คนช่วย แต่ตอนนี้ไม่มีใครผ่านมาเลย “ลากขึ้นรถ” “เฮ้ยย!! ไม่ได้นะ พวกนายเป็นใคร” “ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็อย่าขัดขืน ทำตามที่ฉันบอกก็พอ” ผู้ชายคนนึงบอกฉัน เขาเป็นใครและมาจับตัวฉันไปทำไม ฉันไม่มีศัตรูที่ไหน ตอนนี้ฉันทั้งตกใจและกลัวไปหมด “พวกนายจับฉันทำไม ฉันไม่เคยมีศัตรูที่ไหน ปล่อยฉันไม่เถอะนะ ฉันข้อร้อง” ฉันกลัวเขาจริงๆ “ไม่ต้องกลัว พวกฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก แค่จะพาไปส่งให้เฮีย” เขาตอบฉันมาแค่นั้น แต่หยิบโทรศัพท์โทรหาให้ซักคน
หลงรักนายซาตาน
72.0K·Kim Nayeol ซีนอล หล่อรวยและโครตเจ้าชู้ "ฉันไม่เคยรั้งใคร" "อยากไปก็ไป ดีเหมือนกันฉัน จะได้" "เอาผู้หญิงคนใหม่มาอยู่ด้วย" "ตื่นมาเจออะไรเก่าๆ มันน่าเบื่อ" แซนดี้ น่ารัก ใสๆ แต่ไม่ซื่อนะคะ "ฉัน ฉัน รักนายไปแล้ว นายไม่เคยรักฉันบ้างเลยหรือ" ถึงมันเป็นคำถามที่ฉันรู้คำตอบอยู่แล้ว แต่ฉัน อยากได้ยินจากปากของเขา " ฉันไม่เคยรักใคร...นอกจากยูนิ" แฟนส่วของเขา !! หึ !! " ลาก่อนผู้ชายสารเลว"