

นิยาย


ทะลุมิติมาเป็นนักฆ่าแม่ลูกอ่อน
นางลืมตาตื่นอีกครั้ง...ในร่างของหญิงสาวที่ไร้ค่าผู้มีชื่อเดียวกับนางราวกับว่าโชคชะตาเจตนาจะเล่นตลกกับเธอ ย้ำเตือนให้รู้ว่า...ต่อให้ตายไปแล้ว โลกนี้ก็ยังไม่คิดจะเมตตาร่างกายนี้ช่างอ่อนแอ บอบบางไร้แม้แต่ลมปราณไหลเวียนงดงามเพียงภายนอก แต่ไร้เกียรติในสายตาของผู้คนนางคือภาระ... คือเศษเสี้ยวที่ไม่มีใครต้องการ บิดาผู้เลือดเย็นไม่เคยเห็นเธอเป็นลูกเขาส่งเธอไปเป็นเพียงหญิงอุ่นเตียงของนายกองหนุ่มเพื่อแลกกับผลประโยชน์ทางการเมือง ไร้เมตตา ไร้หัวใจ เมื่อเธอให้กำเนิดบุตรชาย...เด็กคนนั้นก็ไร้พรสวรรค์เช่นเดียวกับนาง เมื่อผลผลิตไม่เป็นดั่งหวังแม่และลูกจึงถูกเขี่ยทิ้งราวกับของเหลือใช้จากคุณหนูผู้สูงศักดิ์ กลายเป็นหญิงต่ำต้อยถูกผลักไสให้อาศัยอยู่ในบ้านไม้เก่าโทรมที่แม้แต่ผู้อื่นยังไม่กล้าหันมองไม่มีใครจำได้อีกว่าเธอคือบุตรสาวของแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่ เธอทำงานหนักทุกวันเพื่อหาเลี้ยงลูกน้อยอดทนจนร่างกายอ่อนล้าจนกระทั่ง... ลมหายใจสุดท้ายขาดหายไปอย่างเงียบงัน ในคืนที่ท้องฟ้ามืดมิด ไร้แสงดาว...จิตวิญญาณหนึ่งตื่นขึ้นไม่ใช่วิญญาณของหญิงอ่อนแอที่สิ้นใจหากแต่เป็นนักฆ่า จากโลกสมัยใหม่เธอเคยเป็นเงาแห่งความตายมือสังหารที่ไม่เคยพลาดบัดนี้ความทรงจำของทั้งสองหลอมรวมเป็นหนึ่ง ไม่มีอีกแล้ว... หญิงอ่อนแอ เหลือเพียง นักฆ่าไร้หัวใจที่คราวนี้... มีลูกชายเป็นสิ่งเดียวที่นางจะไม่ยอมให้ใครแตะต้องนางให้สัตย์สาบานไว้กับตนเองทุกความเจ็บปวดที่เคยได้รับ...นางจะคืนให้เป็นเท่าตัว


ไฟสวาทในคืนอาถรรพ์
เสียงลมพัดวูบไหวดังแทรกผ่านยอดกล้วยในค่ำคืนอันเงียบสงัด บรรยากาศโดยรอบเต็มไปด้วยความเยียบเย็นและความวังเวงที่ชวนขนลุก กรวิชญ์ ชายหนุ่มหน้าตาคมคาย ผู้เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ยืนมองบ้านทรงไทยหลังใหญ่ที่ตั้งตระหง่านท่ามกลางป่ากล้วย เสียงเล่าลือของชาวบ้านยังดังก้องในหัว "บ้านนี้ผีดุ...จะอยู่ได้หรือพ่อหนุ่ม?" และนั่น...ที่เขาเห็นเธอ หญิงสาวในชุดไทยโบราณ ผิวขาวซีด แต่กลับงดงามเกินต้านทาน ดวงตาของเธอจับจ้องเขาด้วยประกายที่บอกไม่ออกว่าเป็นความอาฆาตหรือความเศร้า กรวิชญ์ตัวแข็งทื่อ จนกระทั่งเธอเดินเข้ามาใกล้ ร่างกายของเขากลับสั่นสะท้านด้วยความรู้สึกประหลาด เธอยิ้ม...ยิ้มที่เหมือนจะสะกดจิตเขาไว้ แล้วเอ่ยเสียงกระซิบที่ชวนให้หัวใจของชายหนุ่มสั่นไหว "กรวิชญ์…กรวิชญ์….” น้ำเสียงที่เธอเรียกชื่อของเขานั้นมันเป็นน้ำเสียงที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความเย้ายวนและความปรารถนา ชายหนุ่มสายตาหยุดนิ่งอยู่ที่เรือนร่างอันเย้ายวนของเธอ ยิ่งมองยิ่งไม่อาจถอนสายตาได้ เสียงหัวใจของเขาเต้นแรงจนแทบระเบิด เขาไม่รู้ว่ามันคือความหวาดกลัวหรือความปรารถนาเขากันแน่


ศาสตร์รักนอกตำรา
ในคฤหาสน์อันโอ่อ่าของท่านแม่ทัพใหญ่แห่งแผ่นดิน คุณเหลียง ถือกำเนิดขึ้นด้วยความบิดเบือนทางสรีระที่กลายเป็นทั้งคำสาปและพรสวรรค์... ขาที่สามซึ่งซ่อนเร้นอยู่ภายใต้เสื้อผ้าอันหยาบกร้านของทาสรับใช้ เขาเกิดมาเป็นเพียง ทาสหนุ่ม ต่ำต้อย ไม่ต่างจากเครื่องมือชิ้นหนึ่งในเรือน แต่โชคชะตาได้เหวี่ยงให้เขากลายเป็นทาสรับใช้ส่วนตัวของ ฮูหยินใหญ่ ผู้สูงศักดิ์ ภายใต้ความเย้ายวนและอำนาจมืดของนาง คุณเหลียงจำต้องสนองความปรารถนาอันซ่อนเร้นที่สุดเพื่อแลกกับการมีชีวิตรอด


จันทราพยัคฆ์ จอมนางรัตติกาล
ความหนาวเหน็บในค่ำคืนเหมันต์ไม่อาจเทียบได้กับความเย็นเยียบในใจคน กลางหุบเขาหิมะอันเวิ้งว้าง ไร้แม้แต่แสงตะเกียงส่องนำทาง ลมหนาวพัดผ่านราวกับใบมีดคมกริบ ห่าหิมะโปรยปรายลงมาปกคลุมทุกสิ่ง เสียงร้องของสัตว์ป่ากึกก้อง แต่ท่ามกลางความเงียบงันแห่งพายุหิมะนั้น กลับมีร่างเล็กๆ ของทารกน้อยนอนแน่นิ่งอยู่บนพื้นหิมะ ไม่มีเสียงร้อง ไม่มีชีวิต มีเพียงร่างเล็กที่เย็นเฉียบราวกับได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของหิมะไปแล้ว แต่ทันใดนั้น ฟึ่บ! สายลมหมุนวนอย่างรุนแรง พลังปราณเย็นยะเยือกปะทุขึ้นจากร่างของทารกน้อย แม้ยังไม่ทันได้ลืมตา โลกก็ต้องสั่นสะเทือน! จิตวิญญาณที่ครั้งหนึ่งเคยเป็น “หลานเสวี่ยอิง” ผู้ฝึกตนสายเยือกแข็งในระดับสูงสุด จ้าวแห่งพลังเหมันต์ ผู้เป็นตำนานในยุทธภพ กำลังฟื้นคืนจากความตาย! ในชีวิตที่แล้ว นางยืนอยู่บนจุดสูงสุดของการฝึกตน พรสวรรค์ที่หาผู้ใดเทียบได้ยากทำให้นางเป็นที่อิจฉาริษยา จนสุดท้ายต้องจบชีวิตลงด้วยการหักหลังอันแสนโหดร้าย... นางสิ้นใจไปพร้อมกับความคับแค้น แต่ชะตาฟ้ากลับมิได้ให้เรื่องราวจบลงเพียงเท่านั้น เมื่อสติสัมปชัญญะกลับมา นางสัมผัสได้ถึงความเปราะบางของร่างใหม่นี้ทารกน้อยผู้ถูกทอดทิ้ง! แต่ยิ่งได้รู้ว่าแท้จริงแล้ว ร่างนี้คือ คุณหนูของตระกูลเซี่ย ตระกูลใหญ่ที่เคยครองอำนาจเหนือแผ่นดิน แต่เพียงเพราะเด็กคนนี้ ไร้พรสวรรค์ทางพลังปราณ นางจึงถูกทอดทิ้ง ถูกทิ้งไว้ให้ตายอย่างไร้ปราณี! "น่าขันนัก..." เสียงหัวเราะเย็นชาดังก้องในจิตใจ แม้ร่างกายนี้จะเป็นทารกไร้พลังปราณ แต่จิตวิญญาณของนางยังเป็นจ้าวแห่งพลังเหมันต์ หากชะตากล้าให้ข้ากลับมา... เช่นนั้น ข้าจะทำให้ฟ้าดินต้องสั่นสะเทือน! ลมหนาวโหมกระหน่ำอีกครั้ง ราวกับเป็นเสียงตอบรับจากสวรรค์ ร่างของทารกน้อยในอ้อมกอดแห่งหิมะขยับเล็กน้อย เปลือกตาค่อยๆ เปิดออก เผยให้เห็นดวงตาคู่คมเฉียบ ดั่งน้ำแข็งพันปีที่ลึกไร้ก้นบึ้ง หลานเสวี่ยอิงได้หวนคืนมาแล้ว!


อดีตนักฆ่าไร้ใจในร่างสตรีไร้ค่า
ในโลกที่เต็มไปด้วยเงามืดและการฆ่าฟันของเหล่าผู้ที่ทำงานใต้ดิน เธอคือนักฆ่าที่ไม่เคยพลาด เปรียบเสมือนเงาที่ไม่เคยหลบหนีจากการตามล่า ภารกิจใดก็ไม่สามารถหยุดยั้งความเด็ดขาดของเธอได้ แต่เมื่อเวลาผ่านไปจนถึงภารกิจสุดท้าย ภารกิจที่เคยคิดว่าไม่สามารถพลาดได้ กลับกลายเป็นความผิดพลาดที่ไม่มีทางแก้ไขได้ จากนั้น ซีโร่ก็พบว่าตัวเองไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่ไร้ความหมายในยุคสมัยแห่งความมืดมิดเท่านั้น แต่เธอกลับตื่นขึ้นในร่างของหญิงสาวที่ไร้ค่า ท่ามกลางความยากจนและความทรมานในชีวิตที่คล้ายคลึงกับแม่ของเธอหญิงสาวที่เคยถูกทอดทิ้งและถูกใช้เป็นเครื่องมือสนองความต้องการของผู้อื่น แต่ในโลกนี้ ซีโร่ไม่เคยพ่ายแพ้ เธอไม่ได้แค่ฝึกฝนวิชาการลอบสังหารที่ไม่มีใครเทียบได้เท่านั้น แต่ยังมีทักษะการใช้สมุนไพรและพืชผักที่ไม่เหมือนใคร เมื่อชีวิตถูกบีบบังคับให้ต้องเริ่มใหม่ เธอเลือกที่จะใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบในสวนผัก เล็ก ๆ ซึ่งเต็มไปด้วยสมุนไพรและยาพิษร้ายที่สามารถทำลายชีวิตของผู้ที่กล้าเข้ามาทำร้ายเธอและแม่ของเธอได้ ในโลกที่ความตายคือลมหายใจที่เธอเคยสูดเข้าออก ซีโร่จะต้องเลือกระหว่างการอยู่ในเงามืดที่เธอเคยเชี่ยวชาญ หรือการสร้างชีวิตใหม่ที่เต็มไปด้วยการแก้แค้นและความท้าทายที่ไม่คาดคิด... แต่สิ่งหนึ่งที่เธอรู้แน่คือไม่ว่าชีวิตจะพาเธอไปที่ไหน เธอจะไม่ยอมให้ใครมารังแกเธออีกครั้งแน่นอน