His Sorrow

Hinawakan niya ako sa kamay para pigilan pero tinabing ko ito at humarap sa kanya.

"Ang lakas talaga ng loob mo eh no? Pag katapos ng lahat magpapakita ka ulit at hahabol habol sakin?!" Gigil na sabi ko sa babaeng kaharap ko ngayon.

"P-please... Just one more chance..." Mahinang pagsusumano nito pero tinitigan ko lang siya ng masama.

Lumapit ako sa kanya and I slapped her hard. Lumandas ang luha sa mga mata niya.

"Thats for leaving me bitch." I smirked. You deserve that bitch. You really deserve my slap.

"I'm s-sorry..." Humikbi siya pero wala akong maramdamang kahit ano, kundi galit.

"Kahit anong gawin mo hindi na kita tatanggapin, ikaw ang umalis. Ikaw ang nang iwan kaya ikaw ang magdusa. Pag tapos mo akong iwan babalik ka sakin? Why? Ha? Dahil wala ng pera yung hayop na yon kaya sakin ka naman huhuthot?! You know what?! Just die bitch! Just die!" Galit na galit ako kaya nasampal ko ulit ito.

"Damn you! Alam mo ba kung gaano kasakit yung naramdamam ko ng sumama ka sa kanya?! Iniwan mo ako sa mismong araw ng kasal natin at harap harapang sumama sa lalake mo! Ikakasal na dapat tayo pero ano?! Iniwan mo ako dahil hindi pa sapat ang pera ko para sa bayarang babaeng kagaya mo!" Tinulak ko siya at tumalikod na. Pero bago pa ako makalayo narinig kong bumulong siya dahilan para mapatigil ako.

"J-just give me two months to be with you and after that I will be permanently gone." Punong puno ng kalungkutan ang boses nito. Umismid ako at ngumisi.

"Fine. Pag bibigyan kita, pero sa dalawang buwan na iyon. Sakin ka titira at pag sasawaan kita at siguraduhin mong pag tapos ng dalawang buwan na iyon hinding hindi na kita makikita." I smirked and start to walked away.

Damn you bitch, you will get what you want.

Kung gusto mo sa akin ng dalawang buwan sige pag binigyan kita.

Pero humanda ka sa gagawin ko sayo.

Sisiguraduhin kong hinding hindi mo na gugustuhing bumalik ulit sa akin.

Mark my words. Pag babayaran mo lahat nang sakit na ipinadama mo sakin. Pag babayaran mo.